هکلر و کخ پیاسجی۱
PSG1 | |
---|---|
نوع | Sniper rifle |
خاستگاه | West Germany |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | 1972–present |
استفادهشده توسط | See Users |
تاریخچه تولید | |
طراح | Heckler & Koch GmbH |
تاریخ طراحی | 1970s |
سازنده |
|
تاریخ تولید | 1972–present |
گونهها |
|
ویژگیها | |
وزن | ۷٫۲ کیلوگرم (۱۵٫۸۷ پوند) |
طول | ۱٬۲۳۰ میلیمتر (۴۸٫۴ اینچ) |
طول لوله | ۶۵۰ میلیمتر (۲۵٫۶ اینچ) ۶۰۰ میلیمتر (۲۳٫۶ اینچ) (MSG-90) |
عرض | ۵۹ میلیمتر (۲٫۳ اینچ) |
ارتفاع | ۲۵۸ میلیمتر (۱۰٫۲ اینچ) with telescopic sight |
فشنگ | 7.62×51mm NATO |
عملکرد | Roller-delayed blowback |
سرعت دهانه | ۸۶۸ متر بر ثانیه (۲٬۸۴۸ فوت بر ثانیه) |
برد مؤثر | ۸۰۰ متر (۲٬۶۲۵ فوت) |
سامانه تغذیه | 5, 10 or 20-round detachable box magazine. 50 round drum also compatible. |
نشانهگیرها | Hensoldt ZF6x42PSG1 telescopic sight with illuminated reticle |
تفنگ تکتیرانداز هکلر و کخ PSG۱ (Prazisions-Schutzen-Gewehr) به دست کمپانی هکلر و کخ به عنوان یک تکتیرانداز پلیسی/ضد ترور در میانۀ دههی هشتاد میلادی به بازار آمد. این تکتیرانداز از همان آغاز برای ماموریت پلیسی ساخته شده و بسیار سنگینتر از آن است که در کاربردهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد. قابل گفتن است که این تفنگ برگرفته از تفنگ تهاجمی پرقدرت هکلر و کخ ژ-۳ است. PSG۱ هنوز هم به عنوان یک تفنگ بیهمتا توسط هکلر و کخ عرضه میشود و با قیمتی فراتر از ده هزار دلار یکی از گرانقیمتترین سلاحهای جهان در کلاس خود به شمار میرود. از نظر فنی PSG۱ دقیقاً گونهی بهسازی شدهی هکلر و کخ ژ-۳ است. مکانیزم گلنگدن این تفنگ همانی است که در هکلر و کخ ژ-۳ دیده میشود. ناگفته نماند PSG۱ تفنگی با کارکرد تنها نیمه اتوماتیک بوده و برای شلیک کردن باید نیرویی برابر ۱/۵ کیلوگرم به ماشه آن وارد کرد. این تفنگ مجهز به دوربین هدفگیری ۶x۴۲ Hendsoldt بود و بیشینۀ برد مؤثر تفنگ برابر با ۶۰۰ متر است. از دیدگاه ارگونومیکی دگرگونیهایی که در این اسلحه دیده میشود دقیقاً مواردی است که یک تفنگ تکتیرانداز پلیسی/ ضد ترور باید داشته باشد. یکی از نکتههای منفی PSG۱ عدم وجود دوپایهی یکپارچه با سلاح است. نسخه نظامی آن H&K MSG-۹۰A۱ نام دارد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
بنمایه[ویرایش]
- ماهنامه نوآور، شماره ۱۶، سال دوم، دی ۱۳۸۴
پیوند به بیرون[ویرایش]
نسخه نظامی MSG-۹۰ بایگانیشده در ۱۶ مه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine