همخوان حلقی یک همخوان است که جایگاه تولید اصلی آن در حلق است. در بسیاری از زبان‌ها، همخوان‌های گلویی باعث پیشرفت واکه‌های کناری می‌شوند؛ بنابراین، این همخوان‌ها با همخوان‌های زبانکی متفاوت هستند.
همخوان‌های انسدادی و لرزشی را فقط می‌توان در برچاکنای تولید کرد و همخوان‌های سایشی نیز فقط در بالای حلق تولید می‌شوند. در زبان عربی همخوان‌های ع و ح حلقی هستند.[۱]
Maddieson, I. , & Wright, R. (1995). The vowels and consonants of Amis: A preliminary phonetic report. In I. Maddieson (Ed.), UCLA working papers in phonetics: Fieldwork studies of targeted languages III (No. 91, pp. 45–66). Los Angeles: The UCLA Phonetics Laboratory Group. (in pdf)
