پرش به محتوا

هلیادها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هلیادها (انگلیسی: Heliades؛ یونانی باستان: Ἡλιάδες به‌معنی «دختران خورشید»)، یا فاتونتیدها (انگلیسی: Phaethontides؛ به‌معنی «دختران فایتون»[۱]) در اساطیر یونانی دختران هلیوس و کلیمنه، نیمف اوکئانیدی بودند. طبق یک نسخه ثبت‌شده از یولیوس هیگینوس، هفت هلیاد وجود داشت: مروپه، هلی، ایگل، لمپتیا، فیبی، اتریو دیوکسیپه.[۲]

هلیادها اثر روپرت بانی، دهه ۱۹۲۰

برادر آنها، فایتون، پس از تلاش برای راندن ارابه پدرش (خورشید) در آسمان مرد. او نتوانست اسب‌ها را کنترل کند و به زمین افتاد و جان خود را از دست داد (طبق اکثر روایت‌ها، زئوس با صاعقه به ارابه خود ضربه زد تا زمین را از آتش گرفتن نجات دهد). هلیادها چهار ماه غمگین شدند و خدایان آن‌ها را به درختان صنوبر و اشک‌هایشان را به کهربا تبدیل کردند.[۳] بر اساس برخی منابع، اشک آن‌ها (کهربا) به رودخانه اریدانوس که فایتون در آن سقوط کرده بود، ریخت.[۴] به گفته هیگینوس، هلیادها به درختان صنوبر تبدیل شدند زیرا بدون اجازه پدرشان هلیوس ارابه را برای برادرشان یوغ کردند.[۵]

پانویس

[ویرایش]
  1. Smith, s.v. Phaethontiades
  2. Hyginus, Fabulae 154
  3. Diodorus Siculus, 5.23.2; Ovid, Metamorphoses 10.262 ff
  4. Pliny, Natural History 37.11.2; Pausanias, 1.4.1; Quintus Smyrnaeus, 5.627 ff
  5. Hyginus, Fabulae 152A

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]