پرش به محتوا

هد ضبط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هِد ضبط (به انگلیسی: recording head) یا هد ضبط‌کن میانجی فیزیکی بین یک دستگاه ضبط و یک رسانه ضبط (محیطی که روی آن ضبط صورت می‌گیرد) متحرک است. هدهای ضبط‌کن به‌طور کلی براساس اصل فیزیکی طبقه‌بندی می‌شوند که به آنها اجازه می‌دهد داده‌های خود را بر روی رسانه خود قرار دهند. یک هد ضبط اغلب به صورت مکانیکی با یک هد پخش جفت می‌شود، که اگرچه نزدیک به آن است، اما اغلب از هد ضبط جدا است.

انواع

[ویرایش]

دو نوع رایج هد ضبط‌کن عبارتند از:

توجه داشته باشید که ضبط مغناطیسی نوری، اگرچه از نور و گرما استفاده می‌کند، باید به درستی یک فرایند مغناطیسی در نظر گرفته شود، زیرا داده‌های ذخیره شده در رسانه‌های مغناطیسی-نوری به صورت مغناطیسی ذخیره می‌شوند.[نیازمند منبع]

سیستم‌های اولیه مانند ضبط‌های گرامافونی از هدهای مکانیکی معروف به عنوان سوزنک برای برش فیزیکی شیارهایی در رسانه ضبط (صفحه گرامافون) استفاده می‌کردند، در یک پیکربندی (اندازه، عرض، عمق و موقعیت) قابل‌بازیابی به‌صورت صدا.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]