هتل فولرتون سنگاپور
| هتل فولرتون سنگاپور | |
|---|---|
.jpg) | |
  | |
| اطلاعات کلی | |
| آغاز ساخت | فوریه ۱۹۲۴ |
| پایان | ژوئن ۱۹۲۸ |
| گشایش | ۲۷ ژوئن ۱۹۲۸ |
| تاریخ نوسازی | ۱۹۸۲, ۱۹۹۷ |
| صاحب | سینو لند |
| اطلاعات دیگر | |
| شمار اتاق‌ها | ۴۰۰ |
| شمار رستوران‌ها | ۳ |
| شمار بارها | ۲ |
| پارکینگ | ۳۵۰ |
| وبگاه | |
| تاریخ ثبت | ۷ دسامبر ۲۰۱۵ |
هتل فولرتون سنگاپور (انگلیسی: The Fullerton Hotel Singapore) یک هتل لوکس پنج ستاره در نزدیکی دهانه رود سنگاپور در مرکز شهر سنگاپور است. این ساختمان در ابتدا به نام ساختمان فولرتن، و همچنین ساختمان اداره پست عمومی معروف بود.[۱][۲] آدرس آن در میدان فولرتون اول است. نام ساختمان فولرتن به دلیل اینکه رابرت فولرتون، اولین والی تنگه (۱۸۲۶–۱۸۲۹) بود،[۳] نامگذاری شده‌است.
ساختمان کنونی هتل در سال ۱۹۲۴ میلادی و به‌عنوان بخشی از جشن صد سالگی حکومت بریتانیا بر سنگاپور، با کاربری اداره پست عمومی راه‌اندازی شده‌بود. بعدها به عنوان ساختمان اداری اصلی شرکت «Major P.H. Keys of Keys & Dowdeswell»، شرکت معماران شانگهای طراحی شد[۴][۵][۶][۷] که این پروژه را از طریق طراحی معماری، ساختمان کنگره، ساختمان پیوسته و بیمارستان عمومی سنگاپور طراحی کرد.[۸]
تاریخچه
[ویرایش]فورت فولرتون و سنگ سنگاپوری
[ویرایش]
بخش شمالی این ساختمان، قلعه فورت فولرتون است که در سال ۱۸۲۹ ساخته شد تا از ساکنان آن در برابر هر نوع حملات دریایی دفاع کند. این قلعه شامل یک توپ توپخانه، یک خانه برای افسران، سربازخانه برای سربازان و یک تفنگ ۶۸ پوندی است که از ورودی رودخانه محافظت می‌کند که قبلاً به نام میدان فولرتون شناخته می‌شد.[۹] در سال ۱۸۴۳ این قلعه بوسیله یک سنگ ماسه ای یکپارچه، با سنگ سنگاپوری گسترش یافت با یک کتیبه نوشته شده که تخریب شده‌است و احتمالاً قدمت آن به قرن سیزدهم بازمی‌گردد. متأسفانه سنگ سنگاپوری توسط انگلیسی‌ها نابود شد.[۱۰] تکه‌ای از این سنگ یکپارچه، در مجموعه موزه ملی در خیابان استامفورد «Stamford» نجات داده شد. با این حال، انتقادات زیادی در خصوص ساختمان فورت فولرتون وجود داشت.[۱۱]
دفتر پست عمومی
[ویرایش]این ساختمان بعنوان دفتر عمومی پست (GPO) در نظر گرفته شده‌بود و این هدف استراتژیک از بنای این ساختمان بود. GPO دو طبقه پایین را با سالن‌های پست، دفاتر و اتاق‌های مرتب‌سازی پوشش می‌داد. نامه‌هایی دریافت شده از طریق یک نوار نقاله به زیرزمین می‌رفت و به اتاق تفکیک نامه‌ها ارسال می‌شد. یکی از خاطره‌انگیزترین ویژگی‌ها، باجه خدمات منحنی شکل بود که تقریباً ۹۰ متر طول داشت. زیرزمین به یک دالان ۳۵ متری وصل بود، که تونل GPO می‌نامیدند که در زیر جاده فولرتون تا اسکله امتداد داشت. از آنجا با یک آسانسور کیسه‌های نامه را به اسکله اصلی می‌آورد و سپس به کشتی‌هایی که در اسکله لنگر انداخته بودند، منتقل می‌شد.
باشگاه سنگاپور
[ویرایش]
.jpg)
باشگاه اختصاصی سنگاپور به طبقات بالای ساختمان اجاره می‌دهد تا نیازها و راحتی اعضای خود را تأمین کند. این شرکت فقط اجازه ورود به سرمایه‌داران مهم اروپایی و کارمندان دولت بریتانیا را می‌داد.[۱۲] آپارتمانی وجود داشت که در آن اعضا شام می‌خوردند، لم می‌دادند، و بیلیارد و ورق‌بازی می‌کردند. آسایشگاه‌ها در طبقه زیر شیروانی، اتاق نشیمن را برای اعضا فراهم می‌کرد. زمانی که هیئت‌مدیره توسعه اقتصادی (EDB)در سال ۱۹۶۱ تأسیس شد، باشگاه سنگاپور را از ساختمان فولرتن بیرون کرد. پس از آن، باشگاه سنگاپور در کلیفورد هوس (Clifford House) در اسکله کالیر و سپس به ساختمان تجاری تنگ در نزدیک اسکله قایق کالیفرنیا نقل مکان کرد و ساختمان فولرتن برای استفاده از EDB و دفاتر دولتی دیگر آزاد شد.[۱۳][۱۴]
جنگ جهانی دوم
[ویرایش]چند روز قبل از تسلیم شدن انگلستان به ژاپن در سال ۱۹۴۲، ساختمان به عنوان بیمارستان مورد استفاده قرار می‌گرفت و به اتاق‌های جراحی موقت برای مداوای سربازان مجروح انگلیسی تبدیل شده‌بود.[۱۵] در طی اشغال سنگاپور توسط ژاپن، سر شنتون توماس و لیدی توماس به اتاق‌های خواب باشگاه سنگاپور پناه بردند.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Our History". The Fullerton Hotel Singapore. Archived from the original on 28 August 2007. Retrieved 3 September 2007.
- ↑ Vernon Cornelius-Takahama (19 مه 2001). "Fullerton Building". Singapore Infopedia, National Library Board. Archived from the original on 30 September 2007. Retrieved 4 September 2007.
- ↑ National Heritage Board (2002). Singapore's 100 Historic Places. Singapore: Archipelago Press. ISBN 981-4068-23-3.
- ↑ Tommy Koh, et al. (eds.) (2006). Singapore: The Encyclopedia. Singapore: Editions Didier Millet in association with the National Heritage Board. ISBN 981-4155-63-2.
{{cite book}}:|author=has generic name (help) - ↑ Colin Tan (14 December 2000). "Fullerton". The Straits Times. p. M12.
- ↑ Arthur Sim (19 July 2001). "Fullerton wins heritage award". The Straits Times. p. L7.
- ↑ Norman Edwards, Peter Keys (1996). Singapore – A Guide to Buildings, Streets, Places. Singapore: Times Books International. ISBN 9971-65-231-5.
- ↑ Koh Boon Pin (6 June 2000). "A peek into the Fullerton". The Straits Times. p. 40.
- ↑ Nhbgovsg. (2016). Nhbgovsg. Retrieved 28 February 2016, from http://www.nhb.gov.sg/places/sites-and-monuments/national-monuments/former-fullerton-building بایگانی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
- ↑ "Singapore Stone". Singapore Paranormal Investigators. 2000–2005. Retrieved 13 July 2007. The citation is from Rouffaer, G.P. (1921). "Was Malakka emporium voor 1400 A.D. genaamd Malajoer? En waar lag Woerawari, Ma-Hasin, Langka, Batoesawar? [Was the Trading Post of Malacca Named Malajoer before 1400 A.D.? And where were Woerawari, Ma-Hasin, Langka, Batoesawar?]". Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde van Nederlandsch-Indie [Contributions to the Linguistics, Geography and Anthropology of the Dutch East Indies] 77 (1): 58. , referred to in Miksic, Forbidden Hill, above, at 42.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸.
- ↑ Chia, Joshua, and Nor-Afidah Abd Rahman. "Singapore Club." Singapore Infopedia. January 1, 2006. http://eresources.nlb.gov.sg/infopedia/articles/SIP_1184_2006-06-17.html.
- ↑ Edwin Lee (1990). Historic Buildings of Singapore. Singapore: Preservation of Monuments Board. ISBN 9971-88-224-8.
- ↑ Joshua Chia, Nor-Afidah Abd Rahman (17 ژوئن 2006). "Singapore Club". Singapore Infopedia, National Library Board. Archived from the original on 16 December 2006. Retrieved 4 September 2007.
- ↑ Pauline Leong (12 April 2001). "Hotel project preserves hallmarks of Fullerton Building". The Straits Times. p. 43.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Fullerton Hotel Singapore». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]