پرش به محتوا

هانا هسفاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هانا آزولای هسفاری
در سال ۲۰۱۹
زادهٔ۲۹ ژوئن ۱۹۶۰ ‏(۶۴ سال)
شناخته‌شده
برای
"لوانا" Lovesick on Nana Street

"راشلی" Sh'Chur "Solly Barzel" Polishuk "Nadia" Nadia

"ژیلا آسولین" The Arbitrator (Israeli TV series)
آثار برجستهبازیگر: "Matchmaking Virgins" (Cameri Theater), "Selichot"; "Mimuna" (Beit Lessin Theater)
همسرشاموئل هسفاری
جوایزجایزه اوفیر ۱۹۹۵ "Chamber of Critics" Award

هانا آزولای هسفاری (عبری: חנה אזולאי-הספרי؛ زاده ۲۹ ژوئن ۱۹۶۰) بازیگر، فیلم‌نامه‌نویس، نمایشنامه نویس، کارگردان فیلم اهل اسرائیل است او برنده دو بار جایزه اوفیر شده است، او یک فعال حقوق زنان هم است و کار خود را به ارتقاء آگاهی در مورد موضوعات عدالت اجتماعی و تنوع فرهنگی اختصاص داده‌است. در سال ۲۰۱۵، او به احترام روز جهانی زن، نمایش فیلم خود به نام «افراد نارنجی» ، را در محکومیت کودک‌همسری، به نمایش گذاشت، به سخنرانی در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک دعوت شد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

آزولای-هسفاری در ۲۹ ژوئن ۱۹۶۰ در شهر بئرشبع، اسرائیل زاده شد. پدر و مادرش از مراکش به اسرائیل مهاجرت کرده بودند. او در مدرسه به نام "Mae Boyar" در اورشلیم تحصیل کرد. پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان، آزولای هسفاری خدمت سربازی خود را در نیروی ارتش اسرائیل (IDF) انجام داد. پس از خدمت سربازی، وی به تحصیل تئاتر و بازیگری در دانشگاه تل‌آویو پرداخت.

تئاتر

[ویرایش]

در اوایل دهه ۱۹۸۰، آزولای -هسفاری دانشگاه تل آویو را ترک کرد. او به یکی از بنیانگذاران گروه تئاتر ساده تبدیل شد، تیمی چند فرهنگی که به هنرمندان این امکان را می‌داد تا جهان بینی فرهنگی خود را بیان کنند و محور اصلی پروژه‌های خود باشند. این گروه تئاتر بر ارائه تجربیات واقعی افراد در طول تاریخ محلی، مانند نسل اول بازماندگان هولوکاست و نسل دوم مزراحی در اسرائیل، تمرکز داشتند. آزولای-هسفاری در تمام جنبه‌های این گروه تئاتر کار کرد: وی در جمع‌آوری کمک‌های مالی، فیلمنامه‌نویسی، تولید و بازیگری شرکت کرد.

فیلم

[ویرایش]

یکی از اولین فیلمنامه‌های آزولی، شاکور (۱۹۹۴) بود که کارگردانی آن را شاموئل هسفاری انجام داد که داستان نیمه اتوبیوگرافیک از یک خانواده مراکشی است که به اسرائیل مهاجرت می‌کنند و جوایز و افتخارات بین‌المللی را دریافت می‌کنند.[۱] در این فیلم همچنین دروس انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی و مطالعات زنان گنجانده شده‌است.[۲][۳][۴]

زندگی شخصی

[ویرایش]

آزولای هم‌اکنون در یافا، اسرائیل زندگی می‌کند. او با نمایشنامه‌نویس و کارگردان شاموئل هسفاری ازدواج کرده‌است و سه فرزند دارند.[۵]

جوایز

[ویرایش]
سال جایزه دسته‌بندی نامزد کار
۱۹۸۷ جایزه اوفیر بهترین بازیگر زن نادیا
۱۹۹۴ بهترین فیلم Lovesick در خیابان نانا
۱۹۹۵ بهترین فیلم شاکر
۱۹۹۵ جشنواره بین‌المللی فیلم برلین[۶] ذکر ویژه شاکر
۱۹۹۵ جشنواره بین‌المللی فیلم Festroia بهترین فیلمنامه شاکر
۲۰۰۸ جشنواره فیلم اورشلیم بهترین بازیگر زن شیوا (فیلم ۲۰۰۸)
۲۰۰۸ اتاق منتقدین بهترین بازیگر زن شیوا (فیلم ۲۰۰۸)
۲۰۱۳ جایزه هیئت داوران، جشنواره بین‌المللی فیلم‌های زنانه در Rehovot بهترین فیلم مردم نارنجی
۲۰۱۶ جشنواره فیلم یهودی بروکسل چشم‌انداز
۲۰۱۸ عصر طلایی برای تصویربرداری مثبت از شخصیت‌های میزرایی در سینما و تلویزیون اسرائیل و به دلیل سهم اجتماعی او در شهروندان در مناطق پیرامونی.[۷]
۲۰۱۹ ICA (جوایز فرهنگ و هنر اسرائیل، توسط بنیاد فرهنگی آمریکا و اسرائیل) تئاتر؛ دریافت کننده جوایز افتتاحیه[۸]

منابع

[ویرایش]
  1. "Sh'chur - Festivals and Awards | Israeli Film Database | Israel Film Center". www.israelfilmcenter.org. Archived from the original on 13 November 2018. Retrieved 2018-10-17.
  2. Loshitzky, Yosefa (January 1996). "Authenticity in crisis: Shur and new Israeli forms of ethnicity". Media, Culture & Society. 18 (1): 87–103. doi:10.1177/016344396018001006. ISSN 0163-4437.
  3. Keren, Michael (2005). "Review of Identity Politics on the Israeli Screen". Israel Studies Forum. 20 (1): 88–91. JSTOR 41805198.
  4. Alush-Levron, Merav (2015). "The politics of ethnic melancholy in Israeli cinema". Social Identities. 21 (2): 169–183. doi:10.1080/13504630.2015.1041015. ISSN 1350-4630.
  5. "הוצתו כלי הרכב של שמואל וחנה אזולאי-הספרי". ynet (به عبری). 2010-07-17. Retrieved 2019-08-11.
  6. "חנה אזולאי-הספרי: "קולנוע - הבית הטבעי שלי"". ynet (به عبری). 2012-05-06. Retrieved 2019-08-11.
  7. שטרן, איתי (2018-03-07). "חנה אזולאי הספרי בין הזוכים ב"פרס ישראל המזרחי"". הארץ (به عبری). Retrieved 2018-11-07.
  8. "America-Israel Cultural Foundation". www.facebook.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-10-29.

پیوند به بیرون

[ویرایش]