نیروی زمینی سنگاپور
| ارتش سنگاپور | |
|---|---|
| Tentera Singapura (مالایی) 新加坡陆军 (چینی) சிங்கப்பூர் தரைப்படை (تامیلی) | |
 Singapore Armed Forces Crest | |
| بنیان‌گذاری | ۱۲ مارس ۱۹۵۷ |
| کشور |  سنگاپور |
| وفاداری |  رئیس‌جمهور سنگاپور |
| گونه | نیروی زمینی |
| نقش | جنگ زمینی |
| اندازه | ۷۲٬۰۰۰ سرباز (شامل سربازان وظیفه) |
| بخشی از | نیروهای مسلح سنگاپور |
| شعار(ها) | Yang Pertama Dan Utama (مالایی) (First and Foremost) Ready Decisive Respected |
| رژه | Singapore Infantry Regiment March |
| نبردها | Indonesia–Malaysia confrontation,[۱][۲][۳] جنگ عراق عملیات آزادی بلندمدت (بخشی از ناتو نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت مداخله نظامی علیه داعش |
| فرماندهان | |
| فرمانده کل قوا | رئیس‌جمهور حلیمه یعقوب |
| وزیر دفاع | Dr Ng Eng Hen |
| Chief of Defence Force | سپهبد Melvyn Ong |
| Chief of Army | Major-General Goh Si Hou |
| Chief of Staff - General Staff | Brigadier-General Kenneth Liow |
| Sergeant Major of the Army | Chief Warrant Officer Chua Hock Guan |
| نشان | |
| Flag |  |
نیروی زمینی سنگاپور یا ارتش سنگاپور شاخه‌ای از نیروهای مسلح سنگاپور است که به عملیات زمینی در مقابل خطرات و دشمنان خارجی می‌پرداند. این نیرو بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین شاخه از نیروهای مسلح سه گانهٔ کشور جمهوری سنگاپور است.
مأموریت
[ویرایش]مأموریت نیروهای مسلح سنگاپور (اس‌ای‌اف) جلوگیری از تجاوز مسلحانه و دستیابی به پیروزی سریع و قاطع در صورت شکست بازدارندگی است. ارتش همچنین وظیفه دارد عملیات‌های زمان صلح را برای تأمین منافع ملی و سیاست خارجی سنگاپور انجام دهد. این عملیات‌ها از امدادرسانی در زمان وقوع بلایای طبیعی گرفته تا حفظ صلح، نجات گروگان‌ها و سایر وضعیت‌های اضطراری را در بر می‌گیرند.[۴]
ارتش فناوری را به عنوان یک نیروی افزاینده و ابزاری برای حفظ قدرت رزمی با توجه به محدودیت‌های جمعیتی سنگاپور می‌داند. هماهنگی میان چهار شاخه اس‌ای‌اف بخشی اساسی از دکترین جنگی ارتش است. عملیات‌های مشترک با نیروی دریایی و نیروی هوایی شامل فرودهای آبی-خاکی و عملیات‌های امدادرسانی مهم در پی زمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند (۲۰۰۴) است.
ارتش از سربازان وظیفه و افسران با مهارت فنی و تحصیلات نسبتاً بالا بهره می‌برد که بازتابی از جمعیت کلی است و سعی کرده است از این ویژگی در یک نیروی جنگی پیچیده‌تر و شبکه‌محور استفاده کند.[۵]
آمادگی رزمی ستون فقرات سیاست ارتش است و تمرینات نظامی تا سطح لشکر چندین بار در سال برگزار می‌شود که شبیه‌سازی عملیات‌های تمام‌طیفی، از جمله جنگ تمام‌عیار است. مانورهای جنگی ترکیبی از سلاح‌ها و همگرایی سه‌نیرو (با مشارکت نیروی دریایی و هوایی) است. به دلیل محدودیت فضای تمرین در سنگاپور – که آتش توپخانه به‌سرعت جزیره را درمی‌نوردد – برخی از تمرینات نظامی در خارج از کشور برگزار می‌شود. نیروهای ذخیره به‌طور دوره‌ای[۶] در خارج آموزش می‌بینند و واحدهای آن‌ها به‌طور منظم از نظر آمادگی رزمی ارزیابی می‌شوند.[۵] ارتش همچنین به‌صورت دوجانبه با برخی کشورهای میزبان آموزش می‌بیند و تبادلات نظامی به‌طور مکرر صورت می‌گیرد. آموزش‌ها با شعار «سخت، واقعی و ایمن» انجام می‌شوند و به دلیل حساسیت به تلفات نظامی در ارتش سنگاپور که عمدتاً متشکل از سربازان وظیفه است، اهمیت ویژه‌ای به ایمنی داده می‌شود.[۴]
در پی انقلاب در امور نظامی و همگام با مدرن‌سازی سامانه‌های تسلیحاتی، ارتش در حال گذار به یک دکترین جنگی شبکه‌محورتر است که نیروی هوایی و دریایی را همگراتر می‌کند.[۷]
تاریخچه
[ویرایش]ارتش سنگاپور با دو گردان پیاده‌نظام، گردان‌های اول و دوم، هنگ پیاده‌نظام سنگاپور (۱ اس‌آی‌آر و ۲ اس‌آی‌آر) که به‌ترتیب در سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۶۲ زمانی که سنگاپور هنوز مستعمره بریتانیا بود تشکیل شدند، شروع به کار کرد. پس از ادغام با مالزی که بعدها منجر به جدایی در سال ۱۹۶۵ شد، سنگاپور در تاریخ ۲۳ دسامبر ۱۹۶۵ قانون ارتش سنگاپور را در مجلس تصویب کرد و در ژانویه ۱۹۶۶ کنترل کامل دو گردان را از مالزی به‌دست‌آورد.[۸][۹] در آن زمان، ارتش سنگاپور تنها دو گردان پیاده‌نظام و سپاه توپخانه داوطلبان سنگاپور را در اختیار داشت. چند ماه بعد، ارتش یک نیروی ذخیره به نام نیروی دفاع مردمی را تشکیل داد که از یک واحد داوطلب قدیمی که برای خدمت در خلال مواجهه اندونزی و مالزی بسیج شده بودند، تشکیل شد. با این حساب یک گردان سوم، با نام گردان دهم نیروی دفاع مردمی به عنوان یک گردان پیاده‌نظام ذخیره داوطلبانه تشکیل شد.[نیازمند منبع]
در سال ۱۹۶۷، مجلس قانون اصلاحیه خدمت ملی را تصویب کرد که خدمت ملی (اجبار خدمت نظامی) را برای تمام مردان جوان سالم ۱۸ سال و بالاتر الزامی کرد. در ژوئن ۱۹۶۷، ارتش سنگاپور اولین گردان توپخانه خود یعنی گردان بیستم توپخانه سنگاپور (۲۰ اس‌ای‌بی) را تشکیل داد. دو گردان پیاده‌نظام جدید که شامل گردان‌های سوم و چهارم، هنگ پیاده‌نظام سنگاپور (۳ اس‌آی‌آر و ۴ اس‌آی‌آر) می‌شدند نیز در اوت ۱۹۶۷ تشکیل شدند. در نوامبر ۱۹۶۸، اولین گردان زرهی ارتش سنگاپور که گردان چهل و یکم هنگ زرهی سنگاپور (۴۱ اس‌آر) نام داشت، تشکیل شد. پس از آن، گردان اول کماندو (۱ کدو بی‌ان) نیز در دسامبر ۱۹۶۹ تشکیل گردید.[۸] در سال ۱۹۷۲، مجلس قانون نیروهای مسلح سنگاپور را تصویب کرد تا فرماندهی‌ها و عملکردهای اداری متنوع نیروهای مسلح سنگاپور را سازماندهی و یکپارچه کند.[۱۰][۱۱]
شرح لوگو
[ویرایش]در شیلد نشان، عبارت تنترا سینگاپورا (به معنی «ارتش سنگاپور» به زبان مالایی) نوشته شده است. همچنین نشان ملی در داخل آن قرار دارد. شعار درج شده در آن «یانگ پِرتاما دان اوتاما» (به معنی «اول و مهم‌تر» به زبان مالایی) است. دو ساقه لورل به‌طور طرفین شیلد را دربر گرفته‌اند. لورل‌ها به رنگ سبز برای ارتش سنگاپور و طلایی برای نیروهای مسلح سنگاپور هستند.
عملیات
[ویرایش]ارتش سنگاپور در عملیات‌های حفظ صلح در خارج از کشور مشارکت داشته است. پس از جنگ خلیج فارس، سنگاپور به مأموریت نظارتی عراق-کویت سازمان ملل (یونیکوم) که در سال ۱۹۹۱ تشکیل شد، کمک کرد. از مه ۲۰۰۷ تا ژوئن ۲۰۱۳، ارتش سنگاپور حدود ۵۰۰ نفر از پرسنل خود را برای پیوستن به نیروی کمک امنیتی بین‌المللی (آی‌اس‌ای‌اف) به منظور حفظ ثبات و کمک به بازسازی در جنگ افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۲۱) اعزام کرد.[۱۲] از سال ۲۰۱۴، ارتش سنگاپور به‌عنوان پشتیبانی لجستیکی به ائتلاف بین‌المللی در جنگ علیه دولت اسلامی کمک کرده است.[۱۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ "1957 – Our First Battalion". MINDEF. Archived from the original on 7 October 2007. Retrieved 22 March 2010.
- ↑ "1963 – Konfrontasi". MINDEF. Archived from the original on 7 October 2007. Retrieved 22 March 2010.
- ↑ "1963 – Pioneering Spirit of 2 SIR". MINDEF. Archived from the original on 7 October 2007. Retrieved 22 March 2010.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "The Singapore Army- About Us". MINDEF. Archived from the original on 11 August 2017. Retrieved 21 می 2011.
{{cite web}}: Check date values in:|access-date=(help) - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Tim Huxley, Defending the Lion City, Allen & Unwin, 2000, p.65.
- ↑ "NS Matters - Home". Archived from the original on 25 می 2017. Retrieved 24 December 2014.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "The 3rd Generation SAF". MINDEF. Archived from the original on 6 October 2007. Retrieved 23 August 2007.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامArmy Historyوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "The Singapore Army Is Established". HistorySG. National Library Board Singapore. Archived from the original on 6 March 2016. Retrieved 25 February 2016.
- ↑ "Singapore Armed Forces Act". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 25 February 2016.
- ↑ "Singapore Armed Forces Come Into Effect". HistorySG. National Library Board Singapore. Archived from the original on 6 March 2016. Retrieved 25 February 2016.
- ↑ "Singapore Armed Forces Concludes Deployment in Afghanistan". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 25 February 2016.
- ↑ "Joint Statement Issued by Partners at the Counter-ISIL Coalition Ministerial Meeting". Office of Website Management, Bureau of Public Affairs. Office of the Spokesperson, Washington, DC. Archived from the original on 14 May 2018. Retrieved 25 February 2016.
پیوند به بیرون
[ویرایش]