نیروی زمینی ایتالیا
| ارتش ایتالیا | |
|---|---|
| Esercito Italiano | |
 نشان ارتش ایتالیا | |
| فعال | ۲۷ مارس ۱۸۶۱ – کنون |
| کشور |  ایتالیا |
| وفاداری | ایتالیا |
| گونه | نیروی زمینی |
| نقش | جنگ زمینی |
| اندازه | ۱۰۱٬۰۵۵ (۲۰۱۷)[۱] |
| بخشی از | شورای عالی دفاع ایتالیا |
| پادگان/ستاد | رم |
| شعار(ها) | لاتین: Salus Rei Publicae Suprema Lex Esto «امنیت جمهوری قانون عالی خواهد بود» |
| رژه | Parata d'Eroi (رژهٔ قهرمانان) اثر Francesco Pellegrino, 4 Maggio (چهارم مه) اثر Fulvio Creux |
| نبردها | وحدت ایتالیا جنگ اتریش و پروس First Italo-Abyssinian War جنگ عثمانی و ایتالیا جنگ جهانی اول حمله ایتالیا به اتیوپی جنگ داخلی اسپانیا حمله ایتالیا به آلبانی جنگ جهانی دوم جنگ کوزوو جنگ عراق جنگ در افغانستان جنگ با تروریسم |
| فرماندهان | |
| رئیس‌جمهور ایتالیا | سرجو ماتارلا |
| Capo di Stato Maggiore dell’Esercito (رئیس دفتر) | ارتشبد Danilo Errico |
| فرماندهان برجسته | جوزپه گاریبالدی Luigi Cadorna آرماندو دیاز امانوئل فیلیبرتو Enrico Caviglia مارشال پیترو بادوگیلیو Ugo Cavallero رودولفو گراتزیانی ایتالو گاریبولدی Ettore Bastico Giovanni Messe |
| نشان | |
| نشان |  |
ارتش ایتالیا (به ایتالیایی: Esercito Italiano) نیروی زمینی قوای مسلح جمهوری ایتالیا است که تاریخچهٔ آن به جنگ‌های اتحاد ایتالیا در ده‌های ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰ میلادی می‌رسد. این ارتش در جنگ‌های استعماری پیش از جنگ جهانی دوم در چین و آفریقا شرکت داشت. در زمان جنگ جهانی دوم این ارتش در آلبانی، یونان، شمال آفریقا، روسیه و خود ایتالیا جنگید و در دوران جنگ سرد خود را برای نبرد علیه حملهٔ پیمان ورشو از شرق آماده کرد. پس از جنگ سرد، این ارتش به شکل گسترده در عملیات‌های حفظ صلح در افغانستان و عراق شرکت کرده‌است. مقر آن در شهر رم قرار دارد.
واحدها
[ویرایش]جزئیات نیروهای آن در پایان جنگ سرد در جدول زیر آمده‌است.
| تعداد | نوع واحد | امکانات | |
|---|---|---|---|
۲۰
|
گردان‌های تانک | لئوپارد ۱A2 ام۶۰ پاتون | |
۱۱
|
گردان‌های زرهی | لئوپارد ۱A2 ام۱۱۳ | |
۲
|
گردان‌های اطلاعات | لئوپارد ۱A2 | |
۳۴
|
پیاده‌نظامی ماشینی | ام۱۱۳ | |
۱۱
|
پیاده‌نظام موتوری | ||
۱۳
|
Alpini | ||
۵
|
پیاده‌نظام پاراشوت | ||
۷
|
d'Arresto | ||
۲
|
پیاده‌نظام دریا به زمین | ||
۳۳
|
گردان‌های آموزشی | ||
۱۱
|
توپخانه خودکششی | M109 howitzer | |
۱۹
|
توپخانهٔ زمینی | M114 howitzers | |
۶
|
توپخانهٔ کوهستان | Mod 56 howitzers | |
۱
|
توپخانه هوایی | Mod 56 howitzers | |
۸
|
توپخانه زمینی سنگین | FH-70 howitzers | |
۱
|
توپخانه سنگین | ام۱۱۵ | |
۱
|
توپخانه خودکششی سنگین | M110 howitzer | |
۱
|
توپخانه موشکی | MGM-52 Lance بعدها M270 MLRS | |
۸
|
یافت هدف | ||
۵
|
توپخانه ضدهوایی سبک | اف‌آی‌ام-۹۲ استینگر 40/70 Anti-air guns | |
۴
|
توپخانه ضدهوایی موشکی | ام‌آی‌ام-۲۳ هاوک | |
۱۷
|
گردان‌های مهندسین | ||
۵
|
هلیکوپتر اطلاعات | بل ۲۰۶ A109 EOA | |
۷
|
هلیکوپتر انتقال | بل ۲۰۶ بل ۴۱۲ بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شنوک | |
۶
|
هواپیمایی عمومی | بل یواچ-۱ان توین هوی مارچتی اس‌ام.۱۰۱۹ | |
۱۷
|
گردان‌های سیگنال | ||
۳
|
گردان‌هایجنگ الکترونیک | ||
۱
|
گردان‌های ضدجنگ‌افزار کشتارجمعی | ||
۲۵
|
گردان‌های لجستیک | ||
۶
|
گردان‌های مانور لجستیک | ||
۹
|
گردان‌های انتقال | ||
۲۶
|
گردان‌های فرماندهی و سیگنال |
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Italian Army». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروی زمینی ایتالیا موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد ایتالیا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |