پرش به محتوا

نیروی زمینی امارات متحده عربی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیروی زمینی امارات متحدهٔ عربی
پرچم
بنیان‌گذاری۱۹۵۱
کشور امارات متحده عربی
رستهنیروی زمینی
نقشجنگ زمینی
بخشی از نیروهای مسلح امارات متحده عربی
پادگان/ستادشهر نظامی زاید
فرماندهان
فرماندهان برجستهزاید بن خلیفه آل نهیان
سلطان بن صقر القاسمی
نشان
نشان نظامی

نیروی زمینی امارات متحده عربی، به‌عنوان بخشی از نیروهای مسلح امارات متحده عربی، به جنگ زمینی می‌پردازد.

خاستگاه

[ویرایش]

نخستین تشکیلات نظامی امارات، در سال ۱۹۵۱، با مشارکت نیروهای بریتانیایی، سازماندهی شد. این تشکیلات در سال ۱۹۷۱، منحل شد. نیروی زمینی امارات متحده عربی، در سال ۱۹۷۱ و با تشکیل کشور امارات متحده عربی پایه‌ریزی شد. در ابتدا، هر یک از ۷ امارت (استان) در امارات، مسئول آموزش و تجهیز نیروهای مستقل خود بود. این نیروهای مسلح عبارتند از: نیروی دفاعی ابوظبی (۱۹۶۵–۱۹۷۶)، نیروی متحرک راس‌الخیمه (۱۹۶۸–۱۹۷۶)، نیروی دفاعی دبی (۱۹۷۰–۱۹۷۶) و گارد ملی شارجه (۱۹۷۲–۱۹۷۶)

در زمان تشکیل نیروهای مسلح امارات متحده عربی در ۶ مه ۱۹۷۶ نیروهای مسلح هر یک از امارت‌ها، زیرنظر یک ستاد کل واحد و تحت کنترل دولت مستقر در پایتخت، ابوظبی قرار گرفتند.[۱]

سابقه عملیاتی

[ویرایش]
سربازان ارتش امارات در تمرینی مشترک با سربازان ارتش جمهوری کره در امارات متحده عربی

نیروی دفاعی اتحادیه (۱۹۷۱–۱۹۷۶)

[ویرایش]

با اتحاد هفت امارت این کشور در سال ۱۹۷۱، یک نیروی دفاعی جدید با نام (UDF) ایجاد شد که هر یک از امارت‌ها، مسئول حفظ نیروی خود بودند.

در حالی که مأموریت UDF دفاع از ملت در برابر تهاجم خارجی و داخلی بود، نقش UDF در سال‌های اولیه بیشتر به اولی محدود می‌شد.

درگیری مرزی شارجه و فجیره

[ویرایش]

در فوریه ۱۹۷۳ به دنبال یک جنگ مرزی مختصر بین بادیه‌نشینان مسلح از هر دو امارت شارجه و فجیره بر سر یک منطقه مورد مناقشه از زمین که یک چهارم جریب را شامل می‌شد و شامل چاه‌های آب و درختان خرما بود. قبل از این‌که نیروهای UDF بتوانند آتش‌بس برقرار کنند، ۲۲ نفر کشته و ۱۲ نفر دیگر زخمی شدند.

درگیری مرزی شارجه و دبی

[ویرایش]

در ۲۰ اوت ۱۹۷۳، حادثه‌ای در تاوی نیزوا در مرز شارجه و دبی رخ داد. تاوی نیزوا یک شهرک داخلی کوچک بود که هم شارجه و هم دبی ادعا می‌کردند که در قلمرو آن‌ها قرار دارد. دبی به تازگی یک چاه آب در این مکان حفر کرده بود. در ۲۰ اوت، یک بالگرد نیروی دفاعی دبی بر فراز منطقه پرواز کرد تا تحولات روی زمین را مشاهده کند. نیروهای شارجه در زمین به سمت بالگرد، شلیک کردند که آن بالگرد، حدود ۴۳ بار مورد اصابت قرار گرفت و مجبور به فرود شد. در این رخداد، کسی زخمی نشد اما این درگیری می‌توانست به درگیری گسترده‌ای تبدیل شود، ولی با مداخله شخصی زاید بن سلطان آل نهیان، در نقش خود به عنوان حاکم ابوظبی و رئیس‌جمهور امارات متحده عربی، این اتفاق رخ نداد. این رخداد، نقش مهمی در یکپارچگی از UDF به نیروهای مسلح متمرکز و واحد امارات متحده عربی در سال ۱۹۷۶ داشت.[۲]

عمان (۱۹۷۳–۱۹۷۵)

[ویرایش]

یک اسکادران پیاده‌نظام از اکتبر ۱۹۷۳ تا ژانویه ۱۹۷۴ و از نوامبر ۱۹۷۴ تا آوریل ۱۹۷۵ در صحار در کشور عمان مستقر بود. نقش آن پشتیبانی از ژاندارمری عمان در صحار بود تا این واحد بتواند در استان ظفار در جنوب مستقر شود تا در جریان شورش ظفار با فعالیت‌های شورشیان در آن‌جا مبارزه کند.[۳]

نیروهای مسلح امارات متحده عربی (۱۹۷۶ تا کنون)

[ویرایش]

پنج سال پس از سال ۱۹۷۱، فدراسیون امارات متحده عربی به قدرت رسید و متعاقب آن، کاهش ناآرامی‌های داخلی آشکار شد. حاکمان امارات مختلف برای متحد کردن و ادغام نیروهای مختلف UDF در یک نیروی مسلح متمرکز، موافقت کردند. این اقدام، در ۶ مه ۱۹۷۶ رخ داد و نیروهای مختلف تحت کنترل امارات به یک فرماندهی منطقه‌ای، سازماندهی مجدد شدند:

نیروی دفاعی ابوظبی به فرماندهی نظامی غربی، نیروی دفاعی دبی به فرماندهی نظامی مرکزی و نیروهای راس‌الخیمه به فرماندهی شمالی تبدیل شد. نیروهای مسلح شارجه با بقایای UDF ادغام شدند تا تیپ پیاده‌نظام ال یرموک را ایجاد کنند.[۴] نیروهای مسلح امارات متحده عربی، تاکنون در چندین مأموریت خارجی، شرکت داشته‌اند.

نیروی بازدارنده عرب در لبنان (۱۹۷۷–۱۹۷۹)

[ویرایش]

نیروهای مسلح امارات متحده عربی از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹، تعداد ۷۵۰ نیرو را به مأموریت صلح‌بانی نیروی بازدارنده عرب در لبنان فرستاد. این نیرو توسط اتحادیه کشورهای عرب در اکتبر ۱۹۷۶ سازماندهی شده بود، در طول جنگ داخلی لبنان، پنج نیروی اماراتی در دره بقاع مستقر شدند. سه پرسنل نیروهای مسلح امارات در این عملیات کشته و هشت نفر مجروح شدند.[۵]

جنگ اول خلیج فارس (۱۹۹۰–۱۹۹۱)

[ویرایش]

در طول جنگ علیه عراق، امارات متحده عربی گزارش داد که با چندین هزار سرباز، در آن درگیری شرکت کرده‌است. آن‌ها به‌عنوان بخشی از نیروهای سپر جزیره به رهبری شورای همکاری خلیج فارس که به سمت شهر کویت پیشروی کردند، در درگیری شرکت کردند. واحدهای هوایی نظامی ایالات متحده مواضع عراق را از امارات بمباران کرده و کشتی‌های ایالات متحده از بنادر امارات در امتداد ساحل خلیج فارس عملیات کردند. نیروی هوایی امارات نیز حملاتی را علیه نیروهای عراقی انجام داد. در مجموع، ۱۰ کشته و ۱۵ زخمی از نیروهای اماراتی، در نتیجهٔ این نبردها گزارش شده‌است.

سومالی (۱۹۹۳–۱۹۹۴)

[ویرایش]

از ژانویه ۱۹۹۳ تا آوریل ۱۹۹۴، نیروهای مسلح امارات متحده عربی در عملیات‌های بشردوستانه در سومالی تحت گروه ویژه (UNITAF) و عملیات سازمان ملل در سومالی II (UNOSOM II) شرکت کردند. نیروی زمینی امارات یک گروه ۶۴۰ نفره را در چهار نوبت در این مدت اختصاص داد. سه پرسنل نیروهای مسلح امارات در این عملیات کشته شدند.[۶]

کوزوو و آلبانی (۱۹۹۹–۲۰۰۱)

[ویرایش]

نیروهای مسلح امارات متحده عربی در دو مأموریت حافظ صلح/ بشردوستانه در بالکان در دوره ۱۹۹۹–۲۰۰۱ شرکت کردند: عملیات نیروی کوزوو (KFOR) به رهبری ناتو و عملیات دست‌های سفید. تقریباً ۱۵۰۰ سرباز اماراتی در این دو مأموریت خدمت کردند.[۷]

افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۱۴)

[ویرایش]

امارات متحده عربی و نیروهای زمینی آن در ماموریت‌های نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت (۲۰۱۴–۲۰۰۱) به رهبری ناتو شرکت کردند و متعهد شدند که در مأموریت بعدی آیساف موسوم به مأموریت حمایت قاطع به رهبری ناتو (از ۲۰۱۵) شرکت دهند.[۸]

جنگ داخلی یمن (۲۰۱۵ تا کنون)

[ویرایش]

در طول جنگ داخلی یمن در سال ۲۰۱۵، نیروی زمینی امارات متحده عربی (به همراه سایر سربازان شورای همکاری خلیج فارس) در حمایت از جنگجویان وفادار به رژیم سرنگون‌شدهٔ عبدربه منصور هادی علیه شبه‌نظامیان حوثی مداخله کرد. نیروهای امارات به جنگجویان ضدحوثی در بازپس‌گیری شهر بندری و استراتژیک عدن در جنوب یمن و همچنین پایگاه هوایی العناد، بزرگ‌ترین پایگاه هوایی در یمن، کمک کردند.

این نیرو در ۴ سپتامبر ۲۰۱۵، با از دست دادن ۵۲ سرباز در جنگ یمن در اثر یک حملهٔ موشکی بالستیک تاکتیکی، سنگین‌ترین شکست خود را در تاریخ مدرن خود متحمل شد.[۹] امارات از آن زمان یک تیپ زرهی کامل را در یمن مستقر کرده‌است.[۱۰] تا نوامبر ۲۰۱۷ نیروهای امارات متحمل ۱۲۰ کشته شده‌اند.[۱۱]

در ۳ مه ۲۰۱۸، امارات متحده عربی بیش از ۱۰۰ سرباز، توپخانه و خودروی زرهی را بدون هماهنگی قبلی با دولت به‌رسمیت‌شناخته‌شدهٔ بین‌المللی یمن در مجمع‌الجزایر سقطرا در دریای عرب مستقر کرد.[۱۲] اندکی پس از فرود، نیروهای اماراتی، سربازان یمنی مستقر در تأسیسات کلیدی از جمله فرودگاه سقطرا را بیرون کردند و پرچم امارات متحده عربی بر فراز ساختمان‌های رسمی دولتی در حدیبو برافراشته شد.[۱۳]

تجهیزات

[ویرایش]

خودروها

[ویرایش]
مدل تصویر سازنده نوع تعداد توضیحات
خودروهای زرهی
تانک لکلر[نیازمند منبع]  فرانسه تانک اصلی میدان نبرد ۳۵۴[نیازمند منبع] ۳۸۸+۴۶ خودروی بازیابی زرهی، تا مارس ۲۰۱۸.

۸۰ مورد توسط امارات اهدا شد.[۱۴]

خودروی شناسایی
اف‌وی۱۰۱ اسکورپیون  بریتانیا خودروی شناسایی ۷۶
نفربر زرهی
AMX-13  فرانسه نفربر زره‌پوش ۱۱
Patria AMV  فنلاند نفربر زره‌پوش ۴۰ The United Arab Emirates Army ordered[۱۵] an initial evaluation batch of 15 vehicles.[۱۶] Some of these vehicles will be equipped with the Patria Nemo turret while others will be equipped with BMP-3 turrets and have therefore been slightly modified, including a somewhat longer hull.[۱۷] In January 2016, the General Headquarters of the UAE armed forces ordered 40 Patria AMV hulls with the option of 50 more.[۱۸][۱۹] The vehicles were shipped in June 2016 from Patria's Polish production line.[۲۰] The Patrias are used in Yemen in combat operations.[۲۱]
ئی‌ئی-۱۱ اوروتو  برزیل نفربر زرهی 60[۲۲]
BTR-3  اوکراین نفربر زرهی ۹۰ Used by UAE Marines and 90 Guardians.[۲۳]
Infantry fighting vehicle
FNSS ACV-15[۲۴]  ترکیه خودروی جنگی زرهی ۱۳۳
AlJasoor Rabdan[۲۵]  امارات متحده عربی خودروی جنگی پیاده نظام 400-700[۲۶] Al Jasoor is expected to produce up to 700 Rabdan's for $661 million for the United Arab Emirates Army.[۲۷] 400 Rabdan 8 X 8 IFV's delivered to UAE army on 2017. 300 being assembled/produced under licence in UAE[۲۸] Some with BMP-3 turret in service[۲۹]
بی‌ام‌پی-۳  روسیه خودروی جنگی پیاده نظام ۵۹۸ 250 for Abu Dhabi & 402 for Dubai[۳۰] (of which 391 delivered in 1992–1997) with "Namut" thermal sight and other modifications. They are under further upgrade with modular armour "Kaktus" and UTD-32 engine.[۳۱]
AMX-10P  فرانسه خودروی جنگی پیاده نظام ۱۸
Non-combat armoured vehicles
Nimr/JAIS
 امارات متحده عربی Mine-resistant ambush-protected ۱۷۵۰–۲۰۰۰
Oshkosh M-ATV  ایالات متحده آمریکا Mine-Resistant Ambush Protected ۷۹۴
اینترنشنال مکس‌پرو  ایالات متحده آمریکا MRAP Category 1 & 2 ۳٬۳۷۵ 3,375 MaxxPros of various versions on order.[۳۲]
BAE Caiman  ایالات متحده آمریکا MRAP Category 1 & 2 ۳۸۸ فعال

۳۲۱ موجود است

۲۲۲ عملیاتی

در سپتامبر ۲۰۱۴، ایالات متحده یک قرارداد ۲٫۵ میلیارد دلاری با ارتش امارات متحده عربی برای بیش از 4500 MRAP مازاد ایالات متحده برای افزایش حفاظت از نیرو، انجام عملیات کمک‌های بشردوستانه، و حفاظت از مسیرهای تجاری تجاری بین‌المللی حیاتی و زیرساخت‌های حیاتی تصویب کرد. ۱۱۵۰ وسیله نقلیه کایمان بودند.[۳۲]
Nimr/AJBAN  امارات متحده عربی گشت حفاظت شده چند منظوره ۲۵۰–۵۰۰
Otokar Cobra  ترکیه Infantry mobility vehicle ۱۴ On 2004, 14 Otokar Cobra vehicles delivered to UAE army.[۳۳][منبع نامعتبر؟][۲۶]
RG-31 Nyala  آفریقای جنوبی Infantry mobility vehicle ۷۶
TPz Fuchs  آلمان غربی NBCRS (سیستم شناسایی شیمیایی بیولوژیکی هسته ای) ۳۲ 32 Fuchs 2 NBC reconnaissance vehicles ordered in February 2005 under a contract valued at EUR160 million (US$205 million).[۳۴] The order comprises 16 NBC reconnaissance vehicles, eight bio vehicles and eight command post vehicles, which will provide the UAE with a complete NBC detection capability linked to a command-and-control system.[۳۴]
Nimr/HAFEET  امارات متحده عربی ماشین چند منظوره ۱۲۵–۳۲۵

مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Yates, Athol (2020). The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. Warwick: Helion & Company. ISBN 978-1-912866-00-7.
  2. ↑ Yates (2020). The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 220.
  3. ↑ Yates. The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 239.
  4. ↑ Yates. The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 233.
  5. ↑ Yates. The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 329.
  6. ↑ Yates (2020). The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 330.
  7. ↑ Yates (2020). The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. pp. 330–331.
  8. ↑ Yates (2020). The Evolution of the Armed Forces of the United Arab Emirates. p. 331.
  9. ↑ al-Shamahi, Abubakr (14 September 2015). "UAE mourns losses in Yemen". Alaraby.co.uk. Archived from the original on 12 November 2017. Retrieved 24 May 2017.
  10. ↑ Gardner, Frank (25 September 2015). "Yemen conflict: No end in sight, six months on". Bbc.co.uk. Archived from the original on 30 November 2016. Retrieved 16 January 2017.
  11. ↑ "Gulf of Aden Security Review - November 2, 2017". Critical Threats. Retrieved 2 November 2017.
  12. ↑ "UAE deploys troops to Yemen's Socotra island". The Daily Star Newspaper - Lebanon. 7 May 2018. Archived from the original on 7 May 2018. Retrieved 7 May 2018.
  13. ↑ "Anger erupts on Yemen's Socotra as UAE deploys over 100 troops". Al-Jazeera. Archived from the original on 7 May 2018. Retrieved 7 May 2018.
  14. ↑ "UAE to donate 80 French-made Leclerc tanks to Jordan: report". Israel Defense (به انگلیسی). 2020-09-17. Retrieved 2021-12-06.
  15. ↑ "Patria.fi: Patria's AMV vehicle selected for United Arab Emirates (29.1.2008)". Archived from the original on 17 February 2023. Retrieved 24 January 2022.
  16. ↑ "Artem Defence" (PDF). Artem-defense.com. Archived from the original (PDF) on 7 July 2011. Retrieved 20 March 2018.
  17. ↑ "Image of Patria AMV with BMP-3 turred at IDEX 2007". Armyrecognition.com. Archived from the original on 19 March 2016. Retrieved 20 March 2018.
  18. ↑ "UAE orders Patria AMVs | IHS Jane's 360". Janes.com. Archived from the original on 30 January 2016. Retrieved 30 January 2016.
  19. ↑ United Arab Emirates has ordered Finnish-made Patria AMV 8x8 armoured vehicles بایگانی‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine - Armyrecognition.com, 28 January 2016
  20. ↑ Rosomak APC For The UAE. Agreement Finalized. Improved Armour, No Amphibious Capabilities. بایگانی‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine defence24.com
  21. ↑ "Patria AMV 8x8 armored combat proven in Yemen with UAE army - December 2017 Global Defense Security news industry - Defense Security global news industry army 2017 - Archive News year". Armyrecognition.com. Archived from the original on 15 December 2017. Retrieved 20 March 2018.
  22. ↑ "Trade Registers". Armstrade.sipri.org. Archived from the original on 14 April 2010. Retrieved 20 June 2013.
  23. ↑ "UN Register of Conventional Arms – UNODA". disarmament.un.org. Archived from the original on 14 December 2008. Retrieved 20 March 2018.
  24. ↑ "ACV-S Tracked Armoured Combat Vehicle". Arny-Technology. Archived from the original on 7 April 2014. Retrieved 9 May 2014.
  25. ↑ "Rabdan Infantry Fighting Vehicle | Military-Today.com". www.military-today.com. Retrieved 2021-05-09.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام :1 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  27. ↑ "IDEX 2019: RABDAN 8x8 IFV with BMP-3 turret in service with UAE armed forces". armyrecognition.com. 17 February 2019.
  28. ↑ "Rabdan 8×8 IFV Infantry Fighting Vehicle". militaryleak.com. 18 February 2019. Retrieved 6 May 2019.
  29. ↑ "IDEX 2019: Rabdan 8x8 IFV with BMP-3 turret in service with UAE armed forces | IDEX 2019 News Official Online Show Daily Partner | Defence security military exhibition 2019 daily news category". www.armyrecognition.com. Retrieved 2021-05-09.
  30. ↑ [۱] بایگانی‌شده در ۳ اکتبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  31. ↑ "ЦАМТО / Новости / Россия завершает программу модернизацию части парка БМП-3 армии ОАЭ". Armstrade.org. Archived from the original on 21 March 2018. Retrieved 20 March 2018.
  32. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ United States approved major contract of MRAP vehicles for UAE بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine - Armyrecognition.com, 27 September 2014
  33. ↑ "Cobra Light Armoured Vehicle - Army Technology". army-technology.com. Archived from the original on 6 April 2016. Retrieved 20 September 2015.
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ "Emirates' Fuchs will be most advanced yet". IHS Jane's. 10 May 2005. Archived from the original on 28 January 2020. Retrieved 4 May 2016.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نیروی_زمینی_امارات_متحده_عربی&oldid=40398375»