نیروی زمینی ارمنستان
| نیروی زمینی جمهوری ارمنستان | |
|---|---|
| Հայկական բանակ Haykakan Banak | |
| بنیان‌گذاری | ۲۸ ژانویهٔ ۱۹۹۲ |
| کشور |  ارمنستان |
| رسته | نیروی زمینی |
| گونه | ارتش |
| نقش | جنگ زمینی |
| اندازه | ۴۵٬۸۵۰ (شامل ۱۹٬۹۵۰ افسر و ۲۵٬۹۰۰ سرباز وظیفه)[۱] (آمار ۲۰۱۳) |
| رژه | نیروی زمینی ارمنستان |
| نبردها | جنگ اول قره‌باغ جنگ ناگورنو قره‌باغ (۲۰۲۰) مأموریت حفظ صلح در کوزوو، افغانستان و لبنان |
| فرماندهان | |
| فرماندهان برجسته | |
نیروی زمینی ارمنستان یکی از شاخه‌های نیروهای مسلح ارمنستان است که مسئولیت اجرای جنگ زمینی را بر عهده دارد. این نیرو در ۲۸ ژانویهٔ ۱۹۹۲، تنها چند ماه پس از اعلام فروپاشی شوروی، در ادغام با دیگر بخش‌های نظامی ارتش ارمنستان تشکیل شد. نخستین فرماندهٔ نیروی زمینی ارمنستان، نورات تر-گریگوریانتس بود که در زمان شوروی سابق فرماندهی نیروهای زمینی شوروی را بر عهده داشت.[۲] ارمنستان، بیش از ۱۵۰۰ نفر از افسران خود را برای طی دورهٔ آموزشی به یونان و روسیه اعزام داشته‌است. در مارس ۱۹۹۳ ارمنستان کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزارهای شیمیایی را امضاء کرد.
این کشور در ژوئیهٔ ۱۹۹۳ به‌عنوان یک کشور عاری از جنگ‌افزار هسته‌ای، به پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای پیوست. ارمنستان در سال ۲۰۰۲ عضو سازمان پیمان امنیت جمعی شده‌است.
از زمان پایان جنگ اول قره‌باغ، ارمنستان بسیاری از نیروهای ارتش خود را متعهد کرده‌است که به تقویت و دفاع از جمهوری آرتساخ در برابر حملهٔ احتمالی کشور همسایه، جمهوری آذربایجان و احتمال آغاز مجدد جنگ بپردازند.
منابع
[ویرایش]- ↑ مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک (IISS). The Military Balance 2013. London: Routledge, 2013, pp. 215–16.
- ↑ Petrosyan, David. "Formation and Development of Armenian Armed Forces بایگانی‌شده در ۵ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine." Moscow Defence Brief. Centre for Analysis of Strategies and Technologies, Moscow, 6-2002, accessed November 2009. Ter-Grigoryants had previously served with the 40th Army (Soviet Union) in Afghanistan as chief of staff, supervising operations in May 1982.