نیروگاه بادی مکآرتور
نیروگاه بادی مکآرتور | |
---|---|
کشور | استرالیا |
مکان | ویکتوریا |
مختصات | ۳۸°۰۲′۵۶″جنوبی ۱۴۲°۱۱′۲۶″شرقی / ۳۸٫۰۴۹۰۰۵°جنوبی ۱۴۲٫۱۹۰۵۸۷۶°شرقی |
وضعیت | عملیاتی[۱] |
تاریخ راهاندازی | ژانویه ۲۰۱۳ |
هزینه ساخت | ۱ میلیارد دلار استرالیا |
مالک(ـان) | Morrison & Co / مالاکوف |
گرداننده(ها) | ایجیال انرژی |
نیروگاه بادی | |
گونه | خشکی |
بلندی هاب | ۸۵ متر |
قطر چرخانه | ۱۱۲ متر |
فرازای نیروگاه | ۱۶۵ متر |
توان تولیدی | |
واحدهای عملیاتی | ۱۴۰ |
ساخت و مدل | Vestas V112-3.0MW |
واحدهای برنامهریزی شده | 140 × 3 |
ظرفیت نامی | ۴۲۰ مگاوات[۱] |
ضریب ظرفیت | ۲۶٫۲۹ درصد (میانگین ۲۰۱۳–۲۰۲۰) |
توان تولید سالانه | ۹۶۷٫۳ گیگاوات ساعت (میانگین ۲۰۱۳–۲۰۲۰) |
پیوندهای بیرونی | |
وبگاه | |
ویکیانبار | |
نیروگاه بادی مکآرتور (انگلیسی: Macarthur Wind Farm) یک نیروگاه بادی است که به فاصله ۲۶۰ کیلومتر از سمت غرب ملبورن، در حوالی شهرک مکآرتور، ویکتوریا نزدیک شهر همیلتون قرار دارد. این نیروگاه در زمینی به مساحت ۵٬۵۰۰ هکتار نصب شدهاست و دارای ظرفیت نامی ۴۲۰ مگاوات است.[۲][۳] با احتساب ضریب ظرفیت تقریبی ۳۵ درصد، برآورد شده که میانگین تولید برق حدود ۱٬۲۵۰ گیگاوات ساعت در سال باشد. ضریب ظرفیت واقعی این نیروگاه، با میانگین رخداده ۲۶٫۲۹ درصد از سال ۲۰۱۳، بسیار کمتر از ضریب ظرفیت پیشبینی شده میباشد.
نیروگاه بادی مکآرتور بزرگترین نیروگاه بادی در نیمکره جنوبی است که با احتساب ضریب ظرفیت ۳۵ درصد، برق مورد نیاز ۲۲۰٬۰۰۰ خانه را تأمین نموده و از انتشار ۱٫۷ میلیون تن گاز گلخانهای در سال جلوگیری میکند.[۴] نیروگاه دارای ۱۴۰ عدد توربین بادی مدل وستاس وی۱۱۲–۳مگاوات (Vestas V112-3.0MW) ساخت دانمارک میباشد.[۲]
هزینه ایجاد نیروگاه حدود ۱ بیلیون دلار استرالیا بود و در ماه ژانویه ۲۰۱۳ بهطور کامل عملیاتی گردید.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Macarthur Wind Farm". ایجیال انرژی.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "AGL venture plans $1b wind farm". Sydney Morning Herald. 13 August 2010.
- ↑ Alexandra Weaver (17 November 2011). "Giant turbine blades arrive for Macarthur farm". The Standard.
- ↑ Perry, Michael (22 August 2010). "Australia Steps Up Renewable Energy Efforts". New York Times.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Macarthur Wind Farm». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ فوریه ۲۰۲۴.