نیروگاه بادی منجیل و رودبار
| نیروگاه بادی منجیل و رودبار | |
|---|---|
 | |
 | |
| کشور | ایران |
| مکان | |
| مختصات | ۳۶°۴۴′۰۴″شمالی ۴۹°۲۳′۳۹″شرقی / ۳۶٫۷۳۴۴°شمالی ۴۹٫۳۹۴۲°شرقی |
| تاریخ راه‌اندازی | دهه ۱۳۷۰ خورشیدی |
| توان تولیدی | |
| ظرفیت نامی | ۱۰۰٫۸ مگاوات |
| پیوندهای بیرونی | |
| ویکی‌انبار | |
نیروگاه بادی مَنجیل و رودبار نام نیروگاه بادی در شهرهای رودبار و منجیل استان گیلان است. این نیروگاه انرژی جنبشی باد را به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند. کار ساخت این نیروگاه توسط ماشین‌سازی اراک (شاسی، ژنراتور و روتور توربین)، اراک‌دیسک (گیربکس) و هپکو (برج) و صبا نیرو سدید ( اولین تولید کننده توربین های بادی در ایران و خاورمیانه،طراحی، تولید، نصب، راه اندازی، مطالعات امکان سنجی، ارائه خدمات پس از فروش، و تعمیر و نگهداری توربین های بادی 660 و 710 کیلوات [۱]تحت لیسانس شرکت دانمارکی وستاس و تامین کننده توربین های مگاواتی)در دهه ۱۳۷۰ خورشیدی انجام گرفت.
ویژگی‌ها
[ویرایش]در منجیل ۸۷ درصد روزهای سال، باد وجود دارد که در کل ۸۷ مگاوات ساعت برای یک توربین می‌تواند به‌دست‌آورد.
این نیروگاه دارای ۱۷۱ توربین است. توربین‌ها از سه پره به طول تقریبی ۱۷ الی ۲۳ متر (قطر روتور ۳۵الی ۴۷ متر) ساخته شده‌اند و انرژی جنبشی باد را توسط ژنراتورهایی که در پشت پره‌ها قرار دارد، به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند.[۲]
قطعات اصلی توربین بادی
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «صبانیرو». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۸.
- ↑ http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=200690
- ویکی‌پدیای انگلیسی
 | این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ نیروگاه‌های انرژی تجدیدپذیر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |