پرش به محتوا

نواف سلام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نواف سلام
سلام در ۲۰۲۵
۵۳اُمین نخست‌وزیر لبنان
آغاز به کار
۸ فوریه ۲۰۲۵
رئیس‌جمهورجوزف عون
قائم‌مقامطارق متری
پس ازنجیب میقاتی
رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری
دوره مسئولیت
۶ فوریه ۲۰۲۴ – ۱۴ ژانویه ۲۰۲۵
معاون رئیس‌جمهورجولیا سیبوتیند
پس ازجوآن داناهیو
قاضی دیوان بین‌المللی دادگستری
دوره مسئولیت
۶ فوریه ۲۰۱۸ – ۱۴ ژانویه ۲۰۲۵
پس ازکریستوفر گرینوود
سفیر لبنان در سازمان ملل متحد
دوره مسئولیت
۱۳ ژوئیه ۲۰۰۷ – ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷
معاون رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
دوره مسئولیت
۱ سپتامبر ۲۰۱۲ – ۳۱ اوت ۲۰۱۳
رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد
دوره مسئولیت
۱ سپتامبر ۲۰۱۱ – ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱
دوره مسئولیت
۱ مه ۲۰۱۰ – ۳۱ مه ۲۰۱۰
اطلاعات شخصی
زاده۱۵ دسامبر ۱۹۵۳ ‏(۷۱ سال)
بیروت، لبنان
ملیتلبنان
همسر(ان)سحر باسیری
فرزندان۲
خویشاوندانسلیم علی سلام (پدربزرگ)
صائب سلام (عمو)
تمام سلام (پسرعمو)
تحصیلاتدانشگاه هاروارد
مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس
دانشگاه سوربن
مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی
پیشهحقوق بین‌الملل • دیپلمات
وبگاه

نواف عبدالله سلیم سلام (زاده ۱۵ دسامبر ۱۹۵۳ در بیروت) دیپلمات، حقوقدان، استاد دانشگاه است که از ۸ فوریه ۲۰۲۵ به عنوان ۵۳اُمین نخست‌وزیر لبنان فعالیت می‌کند. او در ۹ نوامبر ۲۰۱۷ به عنوان قاضی دیوان بین‌المللی دادگستری برای دوره ۲۰۱۸–۲۰۲۷ انتخاب شد و اکثریت آرا را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت کسب کرد.[۱][۲] وی از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ به عنوان سفیر و نماینده دائم لبنان در سازمان ملل در نیویورک خدمت کرد و در این مدت سمت‌های رئیس شورای امنیت و معاونت مجمع عمومی را بر عهده داشت.[۳] او در ۶ فوریه ۲۰۲۴ تا ۱۴ ژانویه ۲۰۲۵ به عنوان رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری فعالیت می‌کرد. سلام دومین عربی است که به عنوان رئیس‌جمهور و نخستین قاضی لبنانی انتخاب شده است.[۴] در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۵، وی توسط بیش از نیمی از نمایندگان مجلس نامزد شد و او را به عنوان نخست‌وزیر لبنان معرفی کردند.[۵] نامزدی او با مخالفت شدید شیعیان و حزب‌الله روبرو شد.[۶]

پیشینه و تحصیلات

[ویرایش]

پسر عبدالله سلام و رکات بیهم، نواف در خانواده‌ای برجسته از بیروت، لبنان به دنیا آمد. پدربزرگ او، سلیم سلام، رهبر «جنبش اصلاحات بیروت»، در سال ۱۹۱۲ به عنوان نماینده بیروت در پارلمان عثمانی انتخاب شد. عموی او، صائب سلام، برای استقلال لبنان از قیمومت فرانسه مبارزه کرد و سپس چهار بار بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۳ نخست‌وزیر لبنان بود.[۷] پسرعموی او، تمام سلام، نیز بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ نخست‌وزیر لبنان بود. او با سحر بعاصیری، ستون‌نویس و سفیر لبنان در یونسکو از ژانویه ۲۰۱۸، ازدواج کرده است و دو پسر به نام‌های عبدالله و مروان دارد.

سلام دکترای علوم سیاسی خود را از مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس (ساینس پو) در سال ۱۹۹۲ دریافت کرد،[۸]کارشناسی ارشد حقوق (LLM) را از دانشکده حقوق هاروارد در سال ۱۹۹۱ به دست آورد،[۹]دکترای تاریخ را از دانشگاه سوربون در سال ۱۹۷۹ کسب کرد،[۱۰] و دیپلمی از مدرسه مطالعات عالی در علوم اجتماعی (École des Hautes Études en Sciences Sociales) در سال ۱۹۷۴ دریافت نمود.

مشاغل

[ویرایش]

رویه حقوقی و دانشگاهی

[ویرایش]

از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱، سلام به عنوان مدرس تاریخ معاصر خاورمیانه در دانشگاه سوربون تدریس کرد. در سال ۱۹۸۱، او پاریس را ترک کرد و یک سال تحصیلی را به عنوان پژوهشگر مهمان در مرکز امور بین‌المللی ودرهد در دانشگاه هاروارد گذراند.[۱۱] بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹، او مدرس دانشگاه آمریکایی بیروت بود[۱۲] و در همان زمان به‌عنوان همکار در دفتر حقوقی تکلا به وکالت مشغول شد. وی از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۰ محقق مهمان در دانشکده حقوق هاروارد بود و از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ به‌عنوان مشاور حقوقی خارجی در شرکت ادواردز و آنجل LLP فعالیت داشت.[۱۳]او در سال ۱۹۹۲ به فعالیت خود در دفتر حقوقی تکلا و همچنین تدریس حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل در دانشگاه آمریکایی بیروت بازگشت. در سال ۲۰۰۳ به‌عنوان استاد مدعو علوم سیاسی منصوب شد و در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان استاد علوم سیاسی ارتقا یافت. بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷، او رئیس دپارتمان مطالعات سیاسی و مدیریت عمومی بود.[۱۴]در ۶ فوریه ۲۰۲۴، او به‌عنوان رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری انتخاب شد.[۱۵]

انتخاب سلام به عنوان رئیس دیوان بین‌المللی دادگستری در فوریه ۲۰۲۴ به‌طور مستقیم با اولین جلسه رسیدگی به پرونده نسل‌کشی مطرح‌شده از سوی آفریقای جنوبی علیه اسرائیل در ژانویه ۲۰۲۴ همزمان شد. سلام ریاست این پرونده را که توسط آفریقای جنوبی علیه اسرائیل مطرح شده است، بر عهده خواهد داشت.[۱۶]

بر اساس گزارشی از UN Watch، در دوران فعالیت سلام به‌عنوان سفیر لبنان در سازمان ملل، او ۲۱۰ بار به محکومیت اسرائیل رأی داد. طبق همین گزارش، سلام همچنین به قطعنامه‌های سازمان ملل که جنایات ایران، لبنان، کوبا و سوریه را محکوم می‌کردند، رأی منفی داد.[۱۷] در سال ۲۰۰۸، سلام در سخنرانی‌ای سازمان‌های «تروریستی یهودی» را به ارتکاب «کشتارهای سازمان‌یافته» متهم کرد.[۱۷]در سال ۲۰۱۵، او اسرائیل را در توییتر به‌عنوان «نماد انتخاب‌های آشکارا نژادپرستانه و استعمارگرانه» توصیف کرد.[۱۸] در ژوئن ۲۰۱۵، او توییت کرد: «#اسرائیل اشغال #غزه و #کرانه‌باختری: تولد ناخوشایند برای شما – ۴۸ سال اشغال.»[۱۹]ماه‌ها بعد، Jewish News Syndicate گزارش داد که او نوشته است: «اسرائیل باید خشونت را متوقف کند و به اشغال پایان دهد» و «نمایش منتقدان سیاست‌های اسرائیلی به‌عنوان یهودستیز، تلاشی برای ارعاب و بی‌اعتبار کردن آن‌ها است که ما آن را رد می‌کنیم.»[۲۰]

خدمات اجتماعی

[ویرایش]

سلام از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ به‌عنوان عضو دفتر اجرایی شورای اقتصادی و اجتماعی لبنان فعالیت کرد[۲۱] و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ عضو کمیسیون ملی لبنان در یونسکو بود.[۲۲] در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، او عضو و دبیرکل کمیسیون ملی اصلاحات انتخاباتی بود[۲۳] که مأموریت تهیه پیش‌نویس قانون جدید انتخابات برای لبنان را بر عهده داشت. وی همچنین در هیئت امنای مرکز مطالعات سیاست‌های لبنان (LCPS) خدمت کرده است، یک اندیشکده غیرحزبی که مأموریت آن تولید و ترویج سیاست‌هایی برای بهبود حکمرانی در لبنان و جهان عرب است.[۲۴] در سال ۱۹۹۶، او انجمن لبنانی برای انتخابات دموکراتیک (LADE) را هم‌بنیان‌گذاری کرد، یک سازمان غیردولتی نظارت که برای ارتقاء برگزاری منصفانه و شفاف انتخابات پارلمانی و شهرداری تلاش می‌کند.

سفیر و نماینده دائم لبنان در سازمان ملل متحد

[ویرایش]

از ژوئیه ۲۰۰۷ تا دسامبر ۲۰۱۷، او به‌عنوان سفیر و نماینده دائم لبنان در سازمان ملل متحد در نیویورک خدمت کرد.[۲۵]

مأموریت سلام در سازمان ملل با مداخلات مکرر او در برابر شورای امنیت برای درخواست تأمین امنیت و ثبات در جنوب لبنان از طریق اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد همراه بود،[۲۶] ترویج سیاست «بی‌طرفی» از درگیری سوریه، و تلاش برای پایان دادن به مصونیت از مجازات از طریق تأسیس دادگاه ویژه لبنان برای رسیدگی به موضوع ترور نخست‌وزیر پیشین لبنان، رفیق حریری، بر اساس قطعنامه ۱۷۵۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد.[۲۷][۲۸][۲۹]

او لبنان را در شورای امنیت در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ نمایندگی کرد، در دوره دو ساله لبنان به‌عنوان عضو غیر دائم شورای امنیت. در مه ۲۰۱۰ و سپتامبر ۲۰۱۱، او ریاست دوره‌ای شورای امنیت را بر عهده داشت.[۳۰]

او از سپتامبر ۲۰۱۲ تا سپتامبر ۲۰۱۳ به‌عنوان معاون رئیس اجلاس ۶۷ام مجمع عمومی سازمان ملل متحد خدمت کرد و در ژوئیه ۲۰۱۳ به‌عنوان رئیس موقت مجمع عمومی سازمان ملل متحد فعالیت کرد.

در دوران مأموریت خود در سازمان ملل، سلام ریاست و عضویت در هیئت‌های نمایندگی لبنان در کنفرانس‌ها و نشست‌های بین‌المللی را بر عهده داشت.

نامزدی برای سمت نخست‌وزیری

[ویرایش]

سلام در پایان دوره ریاست‌جمهوری میشل عون به‌عنوان کاندیدای نخست‌وزیری برای جایگزینی نجیب میقاتی مطرح شد. با این حال، میقاتی دوباره برنده شد و در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲ با کسب ۵۴ رأی در مقابل ۲۸ رأی سلام به‌عنوان نخست‌وزیر منتخب منصوب شد تا کابینه جدید را تا پایان دوره ریاست‌جمهوری میشل عون تشکیل دهد.[۳۱]

پس از انتخاب جوزف عون به‌عنوان رئیس‌جمهور لبنان در ۹ ژانویه ۲۰۲۵، چندین نماینده مخالف به توافق رسیدند تا سلام را به‌عنوان نخست‌وزیر معرفی کنند.[۳۲]کاندیداتوری او از سوی بسیاری از کشورهای غربی و عربی حمایت می‌شود که خواستار نامزدی او هستند، در مقابل نخست‌وزیر موقت کنونی، نجیب میقاتی. در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۵، سلام با کسب ۸۴ رأی از ۱۲۸ نماینده به‌عنوان نخست‌وزیر منتخب لبنان معرفی شد.[۳۳] انتخاب نواف سلام با مخالفت سازمان شیعه حزب‌الله مواجه شد.[۳۴] هیچ‌یک از نمایندگان شیعه از نواف سلام حمایت نکردند.[۳۵]طبق منابع، پیش‌بینی می‌شود که او صبح سه‌شنبه پس از ترک لاهه وارد لبنان شود.[۳۶]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Press Release, Unofficial – United Nations General Assembly and Security Council elect four Members of the Court" (PDF). icj-cij.org. 10 November 2017. Archived from the original (PDF) on 2018-06-24.
  2. ↑ "Four judges elected to International Court of Justice". UN News. 9 November 2017. Retrieved 26 November 2019.
  3. ↑ "Permanent Missions Permanent Mission to the United Nations".
  4. ↑ Massoud, Adla (2024-02-06). "Lebanese judge Nawaf Salam elected President of International Court of Justice". The National (به انگلیسی). Retrieved 2024-02-06.
  5. ↑ Bassam, Laila; Perry, Tom; Williams, Alison. "Lebanon's Salam wins backing of enough MPs to be named PM, political sources say".
  6. ↑ «Lebanon's Nawaf Salam to be designated PM, angering Hezbollah». Middle East Monitor. ۲۰۲۵-۰۱-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۴.
  7. ↑ "Saeb Salam, 95, Former Lebanese Prime Minister –". The New York Times. 23 January 2000. Retrieved 6 April 2013.
  8. ↑ "Sciences Po". Sciences-po.fr. Retrieved 6 April 2013.
  9. ↑ "Harvard Law School". Law.harvard.edu. Retrieved 6 April 2013.
  10. ↑ "Site officiel de l'Université Paris-Sorbonne (Paris IV)". Paris-sorbonne.fr. Archived from the original on 17 February 2011. Retrieved 6 April 2013.
  11. ↑ Feldman, Noah (3 October 2011). "Welcome | The Weatherhead Center for International Affairs"Wcfia.harvard.edu. Retrieved 6 April 2013.
  12. ↑ "Judge Nawaf SALAM" (PDF). icj-cij.org.
  13. ↑ "Edwards Wildman". Eapdlaw.com. Retrieved 6 April 2013.
  14. ↑ "New Permanent Representative of Lebanon Presents Credentials". United Nations. Retrieved 6 April 2013.
  15. ↑ https://www.icj-cij.org/node/203536
  16. ↑ https://www.aljazeera.com/news/2024/1/10/south-africas-genocide-case-against-israel-how-will-the-icj-decide
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Pelaez, Luis (18 July 2024). "Report: Head of World Court Condemned Israel 210 Times as Lebanon's UN Rep, Sided With Regimes in Iran, Syria, Belarus, Cuba". UN Watch. Retrieved 20 July 2024.
  18. ↑ Salam, Nawaf (18 March 2015). "#Israel: Triumph of blatant racist & colonialist choices". Twitter.
  19. ↑ Salam, Nawaf (6 June 2015). "#Israel Occupation of #Gaza & the #WestBank". Twitter. Retrieved 7 February 2024.
  20. ↑ "Lebanese, anti-Israel judge Nawaf Salam elected new president of ICJ". The Jerusalem Post | JPost.com. 7 February 2024. Retrieved 7 February 2024.
  21. ↑ "WELCOME TO THE ECONOMIC & SOCIAL COUNCIL OF LEBANON". Archived from the original on 17 December 2019. Retrieved 15 July 2012.
  22. ↑ "Home". Lncu.org. Retrieved 6 April 2013.
  23. ↑ "NCEL members". Elections-lebanon.org. Archived from the original on 17 February 2012. Retrieved 6 April 2013.
  24. ↑ "Welcome". lcps-lebanon.org. 18 October 2008. Archived from the original on 18 October 2008.
  25. ↑ "H.E. MR. NAWAF A. SALAM, CURRICULUM VITAE". Archived from the original on 27 December 2010. Retrieved 15 July 2012.
  26. ↑ "Statement by Mr. H.E. Dr. Nawaf Salam Berro, Permanent Representative of Lebanon To the United Nations at the Security Council on the Situation in the Middle East, including the Palestinian question" (PDF). un.int. 15 January 2009. Archived from the original (PDF) on 15 January 2009.
  27. ↑ "Special Tribunal for Lebanon". Stl-tsl.org. Retrieved 6 April 2013.
  28. ↑ "Prime Minister Rafic Hariri – The Official Web Site". Rhariri.com. Archived from the original on 7 April 2013. Retrieved 6 April 2013.
  29. ↑ "Nawaf Salam, Ambassador of Lebanon to the UN on the Investigation Commission – نواف سلام". 19 December 2008. Archived from the original on 15 December 2021. Retrieved 6 April 2013 – via YouTube.
  30. ↑ https://www.voanews.com/a/palestinian-statehood-bid-at-un-to-continue-wednesday-130616978/145785.html
  31. ↑ "Mikati named PM-designate with 54 votes as Salam gets 25". Naharnet. 23 June 2022. Retrieved 4 November 2022.
  32. ↑ "الوکالة الوطنیة للإعلام - Makhzoumi withdraws from premiership race in favor of Nawaf Salam". National News Agency. Retrieved 13 January 2025.
  33. ↑ Bassam, Laila; Perry, Tom; Williams, Alison. "Lebanon's Salam wins backing of enough MPs to be named PM, political sources say".
  34. ↑ https://www.reuters.com/world/middle-east/lebanon-name-prime-minister-new-phase-begins-2025-01-13/
  35. ↑ https://www.ft.com/content/79670dbc-2db6-4bea-99a8-89e5d6566917
  36. ↑ "Sources tell LBCI: Judge Nawaf Salam to arrive in Beirut Tuesday after departure from The Hague". LBCIV7. Retrieved 13 January 2025.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نواف_سلام&oldid=41157356»