نمک دریایی
نمک دریا به نمک حاصل از تبخیر آب دریا گفته می‌شود. که بیشتر آن را به عنوان چاشنی در غذاها، پخت و پز، درمان دردها و بیماریها، لوازم آرایشی و برای حفظ مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نمک به‌طور معمول گرانتر از نمک معمولی است و بیشتر در چیپسها استفاده می‌شود. نام‌های دیگر آن عبارتند از، نمک خام،[۱] نمک خورشیدی،[۲] یا نمک. مانند نمک استخراج شده، تولید نمک دریایی به دوران ماقبل تاریخ بر می‌گردد. [۳]
ترکیبات
[ویرایش]امروزه نمکهای دریایی موجود در بازار به‌طور گسترده‌ای ترکیبات شیمیایی آنها متفاوت است. اگرچه جزء اصلی کلرید سدیم است، اما باقی ترکیبات می‌تواند بین ۰/۲ تا ۱۰ درصد در برخی نمک‌ها متفاوت باشد. ترکیبات بیشتر کلسیم، پتاسیم و نمکهای منیزیم کلرید و سولفات هستند که مقدار قابل ملاحظه ای از بسیاری از عناصر کمیاب در آب دریا وجود دارد. محتوای رطوبت نیز می‌تواند از کمتر از ۱ تا بیش از ۱۲ درصد متفاوت باشد.[۴] اگرچه ترکیب نمک قابل دسترس ممکن است متفاوت باشد، ولی ترکیب یونی آب نمکی طبیعی نسبتاً ثابت است.[۵]
| غلظت یون در آب دریا[۵] | میلی‌گرم / لیتر |
|---|---|
| کلرید | ۱۸ ۹۸۰ |
| سدیم | ۱۰ ۵۵۶ |
| سولفات | ۲ ۶۴۹ |
| منیزیم | ۱ ۲۶۲ |
| کلسیم | ۴۰۰ |
| پتاسیم | ۳۸۰ |
| بی کربنات | ۱۴۰ |
| استرونتیوم | ۱۳ |
| برومید | ۶۵ |
| بورات | ۲۶ |
| فلوراید | ۱ |
| سیلیکات | ۱ |
| یدید | <۱ |
| جامدات جامد محلول (TDS) | ۳۴ ۴۸۳ |
تولید تاریخی
[ویرایش]نمک دریایی در ویناییا پوتاکا، کتاب مقدس بودایی که در اواسط قرن ۵ قبل از میلاد ساخته شده‌است، ذکر شده‌است.[۶] اصل تولید تبخیر آب از نمک دریا است. در آب و هوای گرم و خشک این امر می‌تواند به‌طور کامل با استفاده از انرژی خورشیدی انجام شود اما در سایر اقلیم منابع سوختی استفاده می‌شود. تولید نمک دریایی مدرن تقریباً به‌طور کامل در دریای مدیترانه، سواحل شهرستان ماهشهر خوزستان تولید و تصفیه می‌شود. نمک عمدتا از سه منبع دریاها، دریاچه‌ها و کوه‌های نمک استحصال می شود که به ترتیب نمک دریایی خالصتر از نمک آبی است و نمک آبی نیز خلوص بیشتری نسبت به نمک کوهی دارد.
طعم
[ویرایش]بیشتر افراد معتقدند که طعم نمک دریایی ملایم تر است و دارای بافت درشت تری نسبت به نمک معمولی است.[۷]
نمک دریا در منابع طب سنتی
[ویرایش]عقیلی علوی در کتاب مخزن الأدویة دربارة نمک دریا می‌گوید:
بهترین همه ملح، مصنوع از ماء بحر است و این با شوری و حدت می‌باشد زیاده از املاح نیک دیگر[۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Brownrigg, William. (۱۷۴۸). The Art of making common salt, as now practised in most parts of the world, with several improvements proposed in the art, for the use of the British dominions, by William Brownrigg, ... C. David. OCLC 457166312.
- ↑ FORBES, R. J. studies in ancient technology volume iii (به انگلیسی). Brill Archive.
- ↑ "Sea salt vs. table salt: What's the difference?". Mayo Clinic (به انگلیسی). Retrieved 2019-04-02.
- ↑ «Makai Pure® Sea Salt» (PDF). ۱۹۷۶. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «Major ion composition of seawater - Lenntech». www.lenntech.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۰۲.
- ↑ Prakash, Om (2005). Cultural History of India (به انگلیسی). New Age International.
- ↑ Crane, Dan (2005-04-26). "Which salt is best?". Slate Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2019-04-02.
- ↑ عقیلی علوی خراسانی، سید محمد حسین (۱۳۹۲). مخزن الأدویة. تهران: دانشگاه علوم پزشکی تهران. صص. ۷۶۸. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۶۸۳-۲۸-۱.
