نقش‌دل سلطان

نام کامل
	دولتلو عصمتلو نقش‌دل والده سلطان عالیت الشان حضرتلری

نقش‌دل سلطان
نقش‌دل سلطان
	نگاره‌ای نقاشی شده از چهره نقش‌دل سلطان
والده سلطان
تصدی	۱۸۰۸–۱۸۱۷
پیشین	سینه‌پرور سلطان
جانشین	بزم عالم سلطان
زاده	۱۷۶۸; جزیره مارتینیک، دریای کارائیب
درگذشته	۲۲ اوت ۱۸۱۷ (۴۹ سال); استانبول، امپراتوری عثمانی
آرامگاه	مسجد فاتح ، استانبول
همسر(ان)	عبدالحمید یکم
فرزند(ان)	محمود دوم; شاهزاده مراد; صالحه سلطان
نام کامل
نام کامل
	دولتلو عصمتلو نقش‌دل والده سلطان عالیت الشان حضرتلری

نقش‌دل سلطان، به‌معنای زیبایی قلب، ملکه هم‌نشین سلطان عثمانی عبدالحمید یکم بود.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴]^[۵] او همچنین والده سلطان، محمود دوم بود. طبق یک افسانه او اصالت فرانسوی داشت و نام فرانسوی او امه دوبوک دوریوری بود، که در سال ۱۷۸۸ در دریا ناپدید شده بود، و دخترخاله ژوزفین همسر ناپلئون بود. طبق این افسانه، Aimée du Buc de Rivery توسط دزدان دریایی بربر دستگیر شد و به عنوان صیغه حرمسرا فروخته شد، اما مورخ مدرن این موضوع را رد کرده است.^[۶]

چندین افسانه قدیمی که حتی به اوایل قرن شانزدهم بازمی‌گردد، ارتباط بین سلطنت‌های فرانسوی و عثمانی را نشان می‌دادند. مشخص شده است که اینها جعلیاتی با انگیزه سیاسی هستند که برای توجیه اتحاد بین این دو پادشاهی (به ظاهر مرتبط) طراحی شده اند. داستان آمه-نقش‌دل چندین شباهت متمایز را با این داستان‌های قدیمی نشان می‌دهد. در دوران سلطنت، داستان‌های مربوط به شاهزاده‌خانم‌های ربوده شده فرانسوی توسط مقامات فرانسوی برای حفظ روابط خوب با مخترعان عثمانی این داستان ها رد نمی شد. در زمان‌های بعد، علیرغم گزارش‌های دقیق‌تر موجود، از این داستان‌ها و داستان‌های مشابه حرمسرا در فرانسه برای تداوم نگاهی به ترکیه، خاورمیانه و به طور کلی اسلام به‌عنوان ماهیت اسرارآمیز و استبدادی استفاده شده است.^[۶]

با این حال، پنجاه سال بعد، در سال ۱۸۶۷، هنگامی که سلطان عبدالعزیز یکم، پسر محمود، به دعوت ناپلئون سوم به پاریس رفت، ناپلئون با شور و شوق فراوان از او استقبال کرد و به مطبوعات گفت که مادربزرگ‌های ما فامیل بودند. سنت ابداع شده دیگری در مورد یک زن فرانسوی با روابط سلطنتی در حرمسرای عثمانی برای حمایت از آرزوهای سیاسی حاکمان امپراتوری عثمانی و فرانسه ایجاد شد. مانند سایر نمونه‌های سنت‌های ابداع شده، این افسانه به طور سست با یک پدیده تاریخی مرتبط بود. این افسانه در ابتدا بر رابطه بین این دو حاکم نیز تأکید می‌کرد، همانطور که اسطوره قبلی انجام داده بود.^[۷]

منابع

↑ Sarıcaoğlu, Fikret (2001). Kendi kaleminden bir Padişahın portresi Sultan I. Abdülhamid (1774-1789). Tatav, Tarih ve Tabiat Vakfı. pp. 17–18. ISBN 978-9-756-59601-2.
↑ Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Publications. pp. 358–360. ISBN 978-9-753-29623-6.
↑ Christine Isom-Verhaaren: Royal French Women in the Ottoman Sultans' Harem
↑ İbrahim Pazan (2007). Padişah anneleri. Babıali Kültür Yayıncılığı. ISBN 978-9-944-11831-6.
↑ Images du patrimoine". Manioc. Retrieved 1 September 2010.
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ Isom-Verhaaren 2006, p. 184.
↑ Isom-Verhaaren 2006, p. 185.

[1] Sarıcaoğlu, Fikret (2001). Kendi kaleminden bir Padişahın portresi Sultan I. Abdülhamid (1774-1789). Tatav, Tarih ve Tabiat Vakfı. pp. 17–18. ISBN 978-9-756-59601-2.

[2] Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Publications. pp. 358–360. ISBN 978-9-753-29623-6.

[3] Christine Isom-Verhaaren: Royal French Women in the Ottoman Sultans' Harem

[4] İbrahim Pazan (2007). Padişah anneleri. Babıali Kültür Yayıncılığı. ISBN 978-9-944-11831-6.

[5] Images du patrimoine". Manioc. Retrieved 1 September 2010.

[FOOTNOTEIsom-Verhaaren2006184-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ Isom-Verhaaren 2006, p. 184.

[FOOTNOTEIsom-Verhaaren2006185-7] Isom-Verhaaren 2006, p. 185.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]