نقشه‌نگاری آسمان
نقشه‌نگاری آسمان یا ستاره‌نقشه‌برداری (به انگلیسی: Celestial cartography),[۱] شرح جایگاه ستارگان،[۲][۳] یا ستاره‌های نقشه‌برداری و در حاشیه اخترشناسی و شاخه‌ای از نقشه‌نگاری در رابطه با ستاره‌نقشه‌برداریِ، کهکشان‌ها، و دیگر جرم‌های آسمانی در کرهٔ آسمانی است. اندازه‌گیری موقعیت و نور اشیاء ترسیم‌شده نیازمند گونه‌هایی از ابزار و تکنیک‌ها است. این تکنیک‌ها از اندازه‌گیری زاویه با چارک و با چشم غیر مسلح از طریق استفاده از سکستانت همراه با لنز برای بزرگنمایی نور، تا روش‌های پیشرفته‌تر که شامل تلسکوپ‌های فضایی خودکار کامپیوتری پیشرفته است. در طول تاریخ نقشه‌نگاران آسمان جدول‌های سیاره‌ای موقعیت، جدول‌های ستاره‌ای و نقشه‌های ستارگان را برای استفاده توسط هر دو گروه ستاره‌شناسان آماتور و حرفه‌ای تولید کرده‌اند. اخیراً نقشه‌های کامپیوتری ستارگان نیز به کار گرفته شده‌است، و به طور خودکار موقعیت تلسکوپ‌ها با استفاده از پایگاه داده‌های ستارگان و دیگر جرم‌های آسمانی انجام می‌شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Warner, D. J. (1979). The Sky Explored: Celestial Cartography 1500–1800. Amsterdam and New York: Theatrum Orbis Terrarum Ltd. and Alan R. Liss, Inc.
- ↑ Lovi, G.; W. Tirion; B. Rappaport (1987). "Uranography Yesterday and Today". Uranometria 2000.0. 1: The Northern Hemisphere to – 6 degree. Willmann-Bell, Richmond.
- ↑ Lovi, G.; Tirion, W. (1989). Men, Monsters and the Modern Universe. Richmond: Willmann-Bell.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Celestial cartography». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Star Maps from Ian Ridpath's Star Tales website.
- The Mag-7 Star Atlas Project
- Historical Celestial Atlases on the Web
- Felice Stoppa's ATLAS COELESTIS, an extensive collection of 51 star maps and other astronomy related books stored as a multitude of images.