نقاشی بر روی تخته

نقاشی بر روی تخته تابلویی است که بر روی یک صفحه مسطح ساخته شده از چوب، یک تکه یا تعدادی از قطعات چوب به هم متصل شده رسم شدهاست. و این شیوه تا زمانی که بوم در قرن شانزدهم به عنوان ابزار نقاشی محبوبتر تبدیل شد، ادامه داشت. شکل معمولی پشتیبانی از یک نقاشی نه روی دیوار (فرسکو) یا روی مخمل (برای مینیاتور در تذهیب) و همچنین برای نصب نقاشیهای مخملی استفاده میشود.
تاریخچه
[ویرایش]
نقاشی روی تخته بسیار قدیمی است، و یک وسیله بسیار معتبر در یونان و روم باستان بود، اما تنها نمونههای بسیار کمی از تابلوهای نقاشی باستانی باقی ماندهاست. مجموعهای از لوحهای نقاشی شده قرن ششم قبل از میلاد از پیتسا (یونان) قدیمیترین تابلوهای نقاشی یونانی باقی مانده را نشان میدهد. به نظر میرسد بیشتر نقاشیهای یونانی کلاسیک که در زمان خود مشهور بودند، اندازهای قابل مقایسه با آثار کوچکتر مدرن داشتهاند - شاید تا اندازه پرتره نیمقد. با این حال، برای یک نسل در ربع دوم قرن پنجم قبل از میلاد، جنبشی به نام «نقاشی جدید» و به رهبری پولیگنوتوس برای دیوارهای نقاشی شده بسیار بزرگ وجود داشت که ظاهراً روی چوب نقاشی شده بودند و فضای داخلی ساختمانهای عمومی را با رنگهای بسیار تزئین میکردند. سوژههای بزرگ و پیچیدهای که دارای پیکرههای بیشماری حداقل در اندازهٔ واقعی بودند، و شامل صحنههای نبرد نیز میشد. ما فقط میتوانیم از روی برخی توصیفهای ادبی دقیق و نقاشیهای گلدانی که ظاهراً ترکیببندیهای آنها را تکرار میکنند، تصور کنیم که اینها چگونه به نظر میرسند.[۱] پرترههای مومیایی فایوم از قرن اول پیش از میلاد تا قرن سوم پس از میلاد مرسوم بود، که در شرایط فوقالعاده خشک مصر حفظ شدهاند،

ساخت و آمادهسازی تابلوی نقاشی
[ویرایش]
این تکنیک از طریق کتاب راهنمای Craftsman's Cennino Cennini (Il libro dell' arte) منتشر شده در سال ۱۳۹۰ و منابع دیگر برای ما شناخته شدهاست. در طول قرنها کمی تغییر کرد. این یک فرایند پر زحمت و پر دردسر بود:
- یک نجار یک قطعه چوب جامد به اندازه پانل مورد نیاز میسازد. معمولاً یک قطعه برش شعاعی ترجیح داده میشد (در سراسر درخت به جای طول درخت؛ برعکس اکثر برشهای چوب)، با حذف چوب صنوبر خارجی. در ایتالیا معمولاً صنوبر، بید یا نمدار چاشنی شده بود. آن را صاف کرده و سمباده میزنند و در صورت نیاز با قطعات دیگر وصل میکنند تا اندازه و شکل دلخواه به دست آید.
- چوب با مخلوطی از چسبهای پوست حیوانات و رزین و با کتان پوشانده میشود (ترکیب مخلوط و کتانی به عنوان «قالب» شناخته میشود). این ممکن است توسط یک متخصص یا در کارگاه هنرمندان انجام شود.
- پس از خشک شدن قالب، لایه به لایه از گسو استفاده میشد، هر لایه قبل از اعمال بعدی، گاهی تا ۱۵ لایه، قبل از ظاهر شدن یک سطح سخت صاف، که قسمتهایی که معوج است، سمباده میخورد. این شیوه بعد از قرن شانزدهم بکار گرفته نشده یا از زمینههای تیرهتر استفاده شدهاست.
حفاظت و تجزیه و تحلیل علمی
[ویرایش]
نقاشیهای چوبی، به خصوص اگر در محیطی با رطوبت خیلی کم نگهداری شوند، اغلب با گذشت زمان خم شده و ترک میخورند، و از قرن نوزدهم، زمانی که تکنیکهای قابل اعتماد توسعه یافت، بسیاری از نقاشیها به بوم یا تکیهگاههای چوبی مدرن منتقل شدند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- گهواره (مرمت هنر)
- هنر گوتیک
- هنر قرون وسطی
منابع
[ویرایش]- بوردمن، ویرایش جان، تاریخ هنر کلاسیک آکسفورد، ۱۹۹۳، OUP،شابک ۰-۱۹-۸۱۴۳۸۶-۹
- کمبل، لورن کاتالوگهای گالری ملی (سری جدید): نقاشیهای هلندی قرن پانزدهم، ۱۹۹۸،شابک ۱−۸۵۷۰۹−۱۷۱-X
- حفاظت ساختاری تابلوهای نقاشی - مجموعه مقالات یک سمپوزیوم در موزه جی پل گتی، آوریل ۱۹۹۵، ویرایش شده توسط کاتلین داردس و آندریا روته،شابک ۹۷۸-۰-۸۹۲۳۶-۳۸۴-۱
- Dodwell, CR; هنرهای تصویری غرب، ۸۰۰–۱۲۰۰، ۱۹۹۳، دانشگاه ییل،شابک ۰-۳۰۰-۰۶۴۹۳-۴
- Gealt, Adelheid M. (1989). «نقاشی تابلو». فرهنگ لغت قرون وسطی. جلد ۹.شابک ۰−۶۸۴−۱۸۲۷۵−۰شابک 0-684-18275-0
- هایدنرایش، گونار، لوکاس کراناخ بزرگ: مواد نقاشی، تکنیکها و تمرین کارگاهی ، انتشارات دانشگاه آمستردام ۲۰۰۷،شابک ۹۷۸-۹۰-۵۳۵۶-۷۴۵-۶
- وادوم، یورگن، «بررسی اجمالی تاریخی تکنیکهای تابلوسازی در کشورهای شمالی»، در The Structural Conservation of Panel Paintings - مجموعه مقالات سمپوزیوم در موزه جی پل گتی، آوریل ۱۹۹۵، ویرایش شده توسط Kathleen Dardes و Andrea Rothe, pp. . 149-177.شابک ۹۷۸−۰−۸۹۲۳۶−۳۸۴−۱شابک 978-0-89236-384-1
- دندرو کرونولوژی (دوستیابی حلقه درختی) تابلوهای نقاشی، کرنل
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- "نقاشی تابلویی". در دایرةالمعارف بریتانیکا آنلاین.
- واژهنامه گالری ملی
- نمایش آنلاین از موزه فیتزویلیام بایگانیشده در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine
- ↑ Boardman, 103–104 (illus. 105)