پرش به محتوا

نظریه میدان واحد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نظریه میدان واحد (Unified field theory) نوعی از نظریه میدان در فیزیک است که اجازه می‌دهد همه آن‌چه معمولاً به‌عنوان نیروهای بنیادی و ذرات بنیادی در نظر گرفته می‌شود در قالب یک جفت میدان فیزیکی و مجازی نوشته شوند. بر اساس اکتشافات مدرن در فیزیک، نیروها مستقیماً بین اجسام متقابل منتقل نمی‌شوند، بلکه توسط واسطه‌ای به نام میدان توصیف می‌شوند.

منابع[ویرایش]