نسبت‌سنج هوا–سوخت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسبت‌سنج هوا–سوخت (به انگلیسی: Air–fuel ratio meter) دستگاهی است که نسبت سوخت و هوا در موتورهای درون‌سوز محاسبه می‌کند. این سامانه ولتاژ خروجی از حسگر اکسیژن (که به آن حسگرلامبدا هم گویند) که از سنسور باریک یا سنسور پهن اکسیژن دریافت می‌کند. در گذشته از حسگر‌های باریک اکسیژن در ده ۷۰ و ۸۰ میلادی استفاده شد ولی در سالهای اخیر از سنسور پهن اکسیژن که البته گرانتر هم هست استفاده می‌کنند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Air–fuel ratio meter». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Airfuelratiometers.com, including illustrated information.
بخشی از مجموعه مقالات خودرو | |
| اصطلاح‌شناسی مقدماتی | |
| اجزای اصلی | |
| مجموعه سوپاپ و سرسیلندر | |
| مکش | |
| سیستم سوخت‌رسانی | |
| جرقه‌زنی | |
اجزای الکتریکی و مدیریتی موتور | |
| اگزوز | |
| خنک‌کاری موتور | |
| سایر اجزا | |