نجات وینتیان
نجات وینتیان (انگلیسی: Vientiane Rescue) یک سرویس نجات داوطلبانه در وینتیان پایتخت لائوس می‌باشد. نجات وینتیان در مجموع تاکنون ضمن پاسخگویی به بیش از ۵۷۶۰ تصادف جاده‌ای سالانه (ارقام ۲۰۱۵)، بزرگ‌ترین خدمات این چنینی را در این کشور جنوب شرقی آسیا ارائه کرده است.[۱] این سازمان از بیش از ۲۰۰ داوطلب، هشت آمبولانس، یک واحد آتش‌نشانی، یک تیم نجات غواصی و همچنین تیم‌های نجات هیدرولیک و حفاری تشکیل شده است.[۲]
نجات وینتیان یکی از شش دریافت کننده جایزه رامون مگسیسی در ۲۰۱۶ بود.[۳]
تاریخچه
[ویرایش]در ۲۰۰۷، تیمی از داوطلبان بنیاد کمک به مردم فقیر لائوس (PDR) از یک آمبولانس اهدا شده به ایشان برای ایجاد مرکز نجات وینتیان به منظور ارائه خدمات کمک‌های اولیه در آخر هفته‌ها استفاده کردند.[۴] در ۲۰۱۰، سباستین پرت، یک امدادگر و آتش‌نشان فرانسوی ساکن وینتیان، به بنیاد ملحق شد و به همراه فایچی کونپاتوم لائوسی و پنج داوطلب ۱۵ ساله، نجات وینتیان را تأسیس کردند تا اولین خدمات نجات ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته را در کشور راه‌اندازی نماید.[۲][۵]
در سال‌های اولیه، داوطلبان با کمبود بودجه، تجهیزات و آموزش رسمی مواجه بودند و اغلب نمی‌توانستند به کمک‌های درخواستی پاسخ دهند. در ۲۰۱۲، این گروه تنها آمبولانس خود را از دست داد و خدمات نجات به مدت یک سال به حالت تعلیق درآمد، متعاقباً بودجه‌ای برای خرید یک وسیله نقلیه جدید جمع‌آوری شد.
از آن زمان تاکنون، نجات وینتیان با بیش از ۲۰۰ داوطلب از ۴ مکان مختلف در وینتیان به امداد رسانی می‌پردازند. آنها روزانه به ۱۵ تا ۳۰ تصادف پاسخ می‌دهند و به گفته هیئت داوران جایزه رامون مگسیسی ۲۰۱۶ به این تیم تعلق گرفت و بین ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ به نجات جان ده هزار نفر نیز کمک کردند.
به رسمیت شناختن
[ویرایش]نجات وینتیان یکی از شش دریافت‌کننده جایزه رامون مگسیسی در ۲۰۱۶ بود که معمولاً به عنوان معادل آسیایی جایزه نوبل در نظر گرفته می‌شود. به گفته هیئت داوران، این جایزه به خاطر «کار قهرمانانه این تیم در نجات جان مردم لائوس در زمان و مکانی که نیاز شدیدی به آن داشتند، تحت محروم‌ترین شرایط، از اشتیاق انسان دوستانه و پرشور آنها ناشی می‌شد به این تیم تعلق می‌گیرد و آن را به رسمیت می‌شناسد.»
در نوامبر ۲۰۱۶، رئیس‌جمهور فرانسه، فرانسوا اولاند، در مراسمی در پاریس، جایزه فرانسه انگیج را به سباستین پره و وینتیان نجات وینتیان اهدا کرد.[۶][۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Vientiane Rescue Teams Report On Road Carnage". J&C Lao. Retrieved 30 January 2017.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Vientiane Rescue". Ramon Magsaysay Award Foundation. Archived from the original on 6 August 2021. Retrieved 9 October 2016.
- ↑ "Vientiane rescuers win Magsaysay award". Bangkok Post. Retrieved 9 October 2016.
- ↑ "Volunteers save lives in Vientiane, Laos, where road toll is among world's worst". ABC News. Retrieved 30 January 2017.
- ↑ "Vientiane Rescue: The deadly streets of Laos". Al Jazeera. Retrieved 9 October 2016.
- ↑ "Cérémonie d'annonce des 10 lauréats La France s'engage au Sud – 2e appel à projets". Associations Francais. Retrieved 30 January 2017.[پیوند مرده]
- ↑ "On the streets of Vientiane with the teenage first responders saving lives". Post Magazine. Retrieved 30 January 2017.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vientiane Rescue». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۲۱.