پرش به محتوا

نبرد ماگنزیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نبرد مگنزیا
بخشی از جنگ‌های سلوکیان و رومیان

لوحی برنزی متعلق به پرگامون، به احتمال بالا نبرد ماگنزیا شامل پیاده‌نظام رومی و سواره نظام سلوکی را به تصویر کشیده‌است.
تاریخدسامبر ۱۹۰ پیش از میلاد
موقعیت
نزدیک مگنزیا، لیدی
نتایج پیروزی رومیان
طرف‌های درگیر
امپراتوری سلوکی جمهوری روم
پادشاهی پرگامون
فرماندهان و رهبران
آنتیوخوس سوم
زاکسیس
سلوکوس چهارم
لوسیوس کورنلیوس اسکیپیو
یومنس دوم پرگامون
قوا

۷۰٬۰۰۰
(منابع باستانی)[۱]
۵۰٬۰۰۰
(منابع مدرن)[۲]

۵۴ فیل‌ جنگی
۳۰٬۰۰۰
(منابع باستانی)[۱]
۵۰٬۰۰۰
(منابع مدرن)[۳]
۱۶ فیل‌ جنگی
تلفات و خسارات
بیش از ۵۰٬۰۰۰ کشته یا اسیر
(منابع باستانی)[۱][۴]
۱۰٬۰۰۰
(منابع مدرن)[۵]
کمینه ۳۴۹
(منابع باستانی)[۴]
۵٬۰۰۰
(منابع مدرن)[۵]

نبرد مگنزیا (Battle of Magnesia) نبردی است از سلسله نبردهای سوریه و نبردهای میان سلوکیان و رومی‌ها در نزدیکی منطقهٔ ماگنزیا در آسیای کوچک در سال ۱۹۰ پیش از میلاد که با پیروزی رومیان پایان پذیرفت.

سرآغاز

[ویرایش]
امپراتوری سلوکی در ۲۰۰ پیش از میلاد، (پیش از توسعه در یونان و آناتولی)

رومی‌ها نفوذ به آسیای کوچک را آغازیده بودند. برهمین اساس در سال ۱۹۱ پیش از میلاد نبرد داردانل (the Battle of Thermopylae) با سلوکیان انجام گرفت که با پیروزی رومی‌ها خاتمه یافته، باعث سقوط منطقهٔ داردانل شد. این امر باعث شد که آنتیوخوس سوم نبرد نوینی با رومیان را پیش‌بینی کرده، برای دفاع از سارد آمادهٔ جنگ شود.[۶]

نبرد

[ویرایش]

نبرد میان آنتیوخوس سوم و رومیان در منطقهٔ ماگنزیا انجام شد و با پیروزی رومیان به پایان رسید. آنتوخوس در این نبرد با سپاهی نزدیک به ۷۰۰۰۰ سرباز که از افرادی ناهمگن تشکیل شده بودند با ۳۰۰۰۰ سرباز رومی رو به رو شد.[۷]

پیامد

[ویرایش]

این جنگ سبب شد که آنتیوخوس سوم از تمامی متصرفات خود در آسیای کوچک و اروپا به نفع رومیان چشم بپوشد و یپمان صلح آپامای (Apamea) را امضا کند. بر اساس این پیمان مقرر شد که او در طی ۱۲ سال ۱۵۰۰۰ تالان بپردازد، تمامی فیل‌های جنگی و ناوگان دریایی خود را نیز از میان ببرد و به رومی‌ها گروگان‌هایی از جمله فرزند خود، آنتیوخوس چهارم بدهد. بعد از این جنگ منطقهٔ تحت تصرف او محدود به میان‌دورود، غرب ایران و سوریه شد.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]