نبرد اینچئون
| نبرد اینچئون | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ کره | |||||||
 چهار کشتی در حال خالی کردن نیرو و تجهیزات در جریان نبرد اینچئون. | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 کره شمالی | |||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
 داگلاس مک آرتور آرتور دیوی استروبل ادوارد ام. آلموند اولیور پی. اسمیت[۱] پایک این یوپ شین هیون جون |
کیم ایل-سونگ چوی یونگ کان وول کی چان وان یونگ | ||||||
| قوا | |||||||
|
۴۰٬۰۰۰ پیاده‌نظام ۴ ناو ۷ ناوشکن ۱ قایق جنگی و تعداد نامعلومی از نیروی دریایی و نیروهای هوایی |
۶٬۵۰۰ پیاده‌نظام ۱۹ هواپیما[۲] ۱ سنگر دفاعی ۱ شناور گشتی و تعداد نامعلومی توپخانه توپخانه | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
|
زمینی: ۲۲۲ کشته ۸۰۰ زخمی دریایی: ۲ کشته ۹ زخمی ۲ رزم ناو آسیب دیده ۳ ناوشکن ۱ قایق بادبانی مسلح هوایی: ۱ هواپیما |
زمینی: ۱٬۳۵۰ کشته ۱ سنگر دفاعی دریایی: ۱ شناور گشتی هوایی: ۱ هواپیما | ||||||
نبرد اینچئون (به کره‌ای: 인천상륙작전) یا نبرد اینچئون، یک عملیات آبی خاکی و بخشی از جنگ کره بود. هدف از این نبرد رهاسازی شهر اینچئون از دست کمونیست‌های کره شمالی بود که با موفقیت انجام شد. فرماندهی این نبرد را برای نیروهای سازمان ملل و آمریکا، ژنرال داگلاس مک آرتور بر عهده داشت.
در سینما
[ویرایش]این عملیات با نام 'operation chromite (عملیات کرومیت)' نیز شناخته می‌شود. فیلمی با همین عنوان با بازی لیام نیسون در نقش ژنرال داگلاس مک آرتور، ساخته شده‌است.
منابع
[ویرایش]- ↑ (Halberstam 2007، ص. 302)
- ↑ (Hoyt 1984، ص. 11) They did not anticipate any air opposition for, as far as intelligence knew, the North Koreans had only nineteen planes left.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Battle of Inchon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نبرد اینچئون موجود است.