پرش به محتوا

ناخنک (چشم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ناخنک
ناخنک که بر روی قرنیه می‌روید.
تخصصچشم‌پزشکی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰H11.0
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام372.4
مدلاین پلاس001011
ئی‌مدیسینoph/۵۴۲
ناخنک چشم

ناخُنَک زائده یا غشایی مثلثی‌شکل است که در گردن، چشم، زانو، آرنج، مچ پا یا انگشتان رشد می‌کند.[۱]

ناخنک عبارت است از افزایش رشد لایه ملتحمه که در بیشتر موارد، رویش آن از گوشه فراخ چشم آغاز شده و بسا آن‌چنان بر روی ملتحمه پیشرفت کند که همه آن را که در برابر مردمک است، بپوشاند. ناخنک ممکن است نرم یا سخت و به رنگ زرد یا سرخ باشد.

ناخنک چشم معمولاً از سفیدی چشم (ملتحمه) روی سیاهی چشم (قرنیه) کشیده می‌شود.[۲]

ناخنک چشم یک ضایعه مثلثی است که از سفیدی چشم (ملتحمه) روی سیاهی چشم (قرنیه) کشیده می‌شود. این ضایعه ناشی از رشد خوش‌خیم بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه‌است. ناخنک معمولاً ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می‌شود که به تدریج به سمت قرنیه رشد می‌کند. به علت وجود رگ‌های زیاد معمولاً رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است. ناخنک گاهی ملتهب می‌شود و باعث سوزش و خارش و اشک‌ریزش می‌شود. گاهی ناخنک رشد زیادی می‌کند و تا وسط قرنیه می‌رسد و جلوی دید را می‌گیرد؛ به علاوه حتی ناخنک‌های کوچکتر هم می‌توانند با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار کنند.

پرتو فرابنفش را در شکل‌گیری و پیشرفت ناخنک چشم مؤثر می‌دانند.[۳]

درمان

[ویرایش]
جراحی یک فرد که دچار ناخنک شده است.

اگر ناخنک کوچک باشد و ظاهر ناخوشایندی نداشته باشد و باعث قرمزی و سوزش چشم‌ها نشود نیاز به درمان خاصی ندارد.

اگر ناخنک گهگاه ملتهب شود و سوزش و قرمزی چشم ایجاد کند مصرف قطره‌های اشک مصنوعی به صورت مکرر ممکن است باعث تسکین علائم شود. در مواردی که ناخنک التهاب شدیدی دارد می‌توان با نظر چشم‌پزشک یک دوره درمان با قطره‌های استروئیدی یا سایر قطره‌های ضد التهاب انجام داد.

در مورد ناخنک‌های بزرگتر که از لحاظ ظاهری و زیبایی اهمیت دارند یا با ایجاد آستیگماتیسم باعث تاری دید شده‌اند می‌توان با جراحی ناخنک را برداشت البته اگر ناخنک به صورت ساده برداشته شود احتمال عود آن زیاد است و به خصوص در افراد جوان و افرادی که ناخنک ملتهب دارند در نیمی از مواد عود دیده می‌شود. در این افراد بهتر است علاوه بر برداشتن ناخنک از روش‌های تکمیلی مثل پیوند ملتحمه یا استفاده از داروهای خاص (مثلاً میتومایسین) در حین جراحی استفاده شود.

برخی مطالعات نشان داده که مصرف میتومایسین حین و بعد از عمل ناخنک شانس عود ناخنک را کاهش می‌دهد.[۴]

در ناخنک‌های خیلی بزرگ که وسط قرنیه را هم درگیر کرده‌اند ممکن است لازم باشد علاوه بر اقدامات فوق از پیوند قرنیه لایه‌ای برای اصلاح شکل قرنیه استفاده شود.

یافته‌های تازه

[ویرایش]

(دی پیریدامول) موجب مهار نسخه برداری و مشابه سازی کاردیو ویروس در درون سلول میزبان می‌شود. قطره دی پیریدامول موجب کاهش و بهبود ناخنک (زائده) چشم و (خشکی چشم) می‌شود.

https://www.karger.com/Article/FullText/362113

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1193570

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3995373

منابع

[ویرایش]
  1. Parikh SN, Crawford AH, Do TT, Roy DR (2004). "Popliteal pterygium syndrome: implications for orthopaedic management". Journal of pediatric orthopaedics. Part B / European Paediatric Orthopaedic Society, Pediatric Orthopaedic Society of North America ۱۳ (۳): ۱۹۷–۲۰۱. PMID 15083121
  2. «دانشنامه رشد». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۷.
  3. «انجمن اپتومتری خراسان». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ اوت ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۰۸.
  4. دانشگاه علوم پزشکی اصفهان[پیوند مرده]

ناخنک ملتحمهٔ چشم در اثر کمبود ویتامین ب۷ (بیوتین) به‌وجود می‌آید. بامصرف روزانه ۱کپسول ۳۰۰میکروگرمی بیوتین در مدت ۳۰روز به‌طور قابل ملاحظه بهبود حاصل می‌گردد.