پرش به محتوا

میگون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمای شهر میگون.
meygoun
.
.
.
مدرسه یخنوردی میگون

مِیگون شهری در بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران است. مردم میگون به گویش قصرانی زبان مازندرانی[۱] صحبت می کنند.این شهر به همراه شهر اوشان و فشم یک شهرداری دارند که در سال ۱۳۳۸ تاسیس شد.میگون دارای یک حسینیه مشترک است.میگون به چهار محله تقسیم می شودکه عبارتند از ۱_ بالامحل۲_ پایین محل۳_ کیا محل۴_ سادات محل

نام های خانوادگی معروف و رایج میگون عبارتند از : کیارستمی_ سالارکیا_ سلیمانی میگونی_ میرمحمد میگونی_ میراسماعیلی_ الهوردی_ کربلایی محمد میگونی_رجبی

میگون در لغت از دو کلمۀ: می(شراب)و گون(مانند)تشکیل شده که در کنار هم به معنی همانند شراب(از نظر فرح بخشی و نشاط آوری)است.

محصولات میگون بیشتر محصولات باغی نظیر:گیلاس،آلبالو،سیب،گردو و فندق است که از کیفیت بسیار بالایی نیز برخوردار می باشند. همچنین میگون دارای امامزاده ای به نام امامزاده سید میر سلیم است که زیارتگاه اهالی محل و مناطق مجاور می باشد. در لغتنامه دهخدا آمده‌است: میگون قصبه‌ای است جزء دهستان رودبار قصران بخش افجه شهرستان تهران، واقع در ۲۵هزارگزی شمال افجه کنار راه شوسهٔ شمشک به تهران. هوای کوهستانی سرد و خوبی دارد و در تابستان گردشگاه مردم تهران است. این شهر در حدود ۵۰۰۰ تن جمعیت دارد و آب آن از رودخانهٔ شمشک تأمین می‌شود. دارای راه شوسه و قلمستان و باغهای زیبا و میوه‌های گوناگون است. غلات و ارزن و عسل آن شهرت دارد. مزرعهٔ هملون جزء این شهر است و امامزاده‌ای دارد.[۲]

خانه هومن  : خانه تاریخی دکتر احمد هومن در میگون واقع شده که به شماره ثبت ۱۰۴۰۰ جزو آثار ملی ایران است.

هتل جهانگردی میگون که در مرتفع ترین قسمت شهر میگون واقع شده ، پارک قلعه باغ ، سپید کمرچال و غار هملون نیز که از دو غار کوچک و بزرگ تشکیل شده است از مکان های دیگر گردشگری میگون می باشند.

میگون دارای منطقه زیبایی به نام تالارسر است.دراین منطقه چشمه آب زیبایی به نام هفت چشمه وجود داردکه منبع تامین آب باغات می باشد.

مدرسه یخنوردی میگون هم جزو بزرگترین مدرسه یخنوردی خاور میانه است و از جمله مکان هایی است که در فصل زمستان میزبان ورزشکاران و گردشگران بسیاری است این مدرسه در ابتدای دره هملون واقع شده است.

میگون بابت شرایط آب وهوایی و شرایط جغرافیایی و کوهستانی همواره مورد توجه گردشگران و طبیعتگردان بوده.

متاسفانه در چندسال اخیر با افزایش ساخت وساز که اغلب مربوط به افراد غیرساکن می باشد ، شهر دچار کمبود شدید آب آشامیدنی خصوصا در فصل تابستان می باشد.

طایفه های بومی میگون

[ویرایش]

طایفه های بومی میگون عبارت اند از: اله وردی میگونی- میرمحمد میگونی- میراسماعیلی- پناهی پور_کیارستمی- سالارکیا- سلیمان میگونی- طیبی میگونی- بهرام میگونی- کربلای محمد میگونی - شمس الدینی- سیدعلی لواسانی - علیخانی - ایوب میگونی - محمدی - گشتاسبی - شعبانی - خان احمدی - شعبان بلوکات - رجبی _رجبی نیا_رجب دلاک

منابع

[ویرایش]
  1. کریمان، حسین (۱۳۸۶). قصران (کوهسران). تهران: وزیری (کالینگور). ص. جلد دوم صفحه ۷۵۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۲۸۱۰۱۲.
  2. فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۱