پرش به محتوا

مینا (خواننده)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مینا
مینا در یک برنامه تلویزیونی در ۱۹۷۲ میلادی
مینا در یک برنامه تلویزیونی در ۱۹۷۲ میلادی
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدآنا ماریا کوائینی[۱][۲]
آنا ماریا ماتزینی[۱][۳]
نام(های) دیگربیبی گیت
ملکهٔ فریادزنان[۴]
زاده۲۵ مارس ۱۹۴۰ ‏(۸۴ سال)
بوستو آرسیتسیو، لمباردی، ایتالیا
خاستگاهایتالیا ایتالیایی
ژانرپاپ، بلوز، جاز، یوروپاپ، ریتم اند بلوز، ترانه‌های ناپولتن، بوسا نوا، رقص
پیشه(ها)خواننده (سوپرانوهنرپیشه
ساز(ها)صدا
سال‌های فعالیت۱۹۵۸–اکنون
ناشر(ان)ایتال‌دیسک، ری‌فای، پی‌دی‌یو، ایمی
همکاری‌های مرتبطلوچو باتیستی، برونو کانفورا، آدریانو چلنتانو، جانی فریو، جورجو گابر، آگوستو مارتلی، پینو پرستی

مینا (ایتالیایی: Mina؛ زادهٔ ۲۵ مارس ۱۹۴۰) یا «مینا ماتزینی»[۵] هنرپیشه و خواننده مشهور و برجستهٔ کشورِ ایتالیا است. وی از سال ۱۹۵۸ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

وی یکی از موفق‌ترین خوانندگان کشور ایتالیا در تمام دوران محسوب می‌شود. مینا در اواسط دهه ۶۰ تا اواسط دههٔ ۷۰ میلادی، چهره‌ای شاخص[۶] در موسیقی پاپ ایتالیا و جزءِ اصلی و لاینفکِ شوهای تلویزیونی این کشور بود.[۷] مینا نمادی از یک زن رها از سلطه به‌حساب می‌آمد.[۸]

او صدایی «سوپرانو»[۹] با وسعت ۳ اکتاو داشت[۹] و در اجراهای آوازی خود، سبک‌های سنتی و مدرن موسیقی ایتالیا، از جمله سوینگ را با هم تلفیق می‌کرد. او قادر بود در سبک‌های گوناگون موسیقی آواز بخواند و به همین دلیل یکی از مستعدترین خوانندگان کشور ایتالیا، با تنوعِ فراوان در آثار، شناخته می‌شود.[۷] او مدت‌ها بر صدر جداول موسیقی ایتالیا قرار داشت و محبوبیت بی‌نظیری[۶] پیدا کرد. مینا، ۷۹ آلبوم و ۷۱ تک‌آهنگ در «جدول موسیقی ایتالیا» دارد.[۱۰][۱۱]

مینا همچنین نخستین خوانندهٔ زنِ راک اند رول در ایتالیا بود که در سال ۱۹۵۹ در تلویزیون ظاهر شد و به اجرای برنامه پرداخت.

صدای مینا، طنین صوتی خاص و قدرت فوق‌العاده‌ای دارد.[۱۲][۱۳]

از فیلم‌ها یا مجموعه‌های تلویزیونی که وی در آن‌ها نقش داشته است می‌توان به برای عشق… برای افسون… اشاره نمود.

مینا بابت فعالیت‌های هنری خود، برندهٔ جوایز گوناگونی شده است که از آن میان، می‌توان به «نشان شایستگی از جمهوری ایتالیا» اشاره نمود.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Mina si è sposata a Lugano la cerimonia il 10 gennaio (Mina got married in a ceremony in Lugano on 10 January)". la Repubblica (به ایتالیایی). 1 March 2006.
  2. "Mina ha sposato Quaini dopo 25 anni (Mina married Quaini after 25 years)". Corriere della Sera. 2 March 2006. p. 46.
  3. Marcello Giannotti (2001). L'enciclopedia di Sanremo (Encyclopedia of Sanremo) (به ایتالیایی). Rome, Italy: Gremese.
  4. "Sounds: New Digs. Catalog of Cool". Archived from the original on 21 November 2007.
  5. Communication of President of the Italian Republic 1 June 2001. In Italian
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Biography of Mina". Rai International Online. Archived from the original on 6 June 2011. Retrieved 25 May 2010.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Carrera, Alessandro (2001). "Folk music and popular song from the nineteenth century to the 1990s". In Zygmunt Guido Baranski, Rebecca J. West (ed.). The Cambridge Companion to Modern Italian Culture. Cambridge University Press. pp. 325–336.
  8. Maria Luisa Agnese (26 March 2010). "Mina, la prima femminista (anche se non lo sapeva) (Mina, the first feminist (although she didn't know that))". Corriere della Sera (به ایتالیایی). p. 36.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Rina Gagliardi. "Mina, una stella come la Callas" (به ایتالیایی). Confederazione Democratica Lavoratori Sammarinesi.
  10. "Top Annuali Singles" (به ایتالیایی). Hit Parade Italia. Retrieved 25 May 2010.
  11. "Top annuali album" (به ایتالیایی). Hit Parade Italia. Retrieved 30 July 2010.
  12. Coriandoli. Galleria della canzone. In Italian. Retrieved 27 June 2007
  13. Tintarella di Luna Hit Parade Italia

پیوند به بیرون

[ویرایش]