میناس (نقاش)
میناس | |
---|---|
زادهٔ | سده ۱۷ ام میلادی جلفای نو اصفهان |
درگذشت | سده ۱۷ ام میلادی |
ملیت | ارمنیهای ایران |
میناس (ارمنی: Մինաս) نقاش سده هفدهم میلادی ارمنیتبار اهل ایران بود.
میناس
[ویرایش]متأسفانه دربارهٔ شرح حال این نقاش چیرهدست اطلاعات کافی نداریم جز مختصری که مورخ ارمنی مشهور به آراکل داوریژتسی در کتاب تاریخ ارامنه خود از او یاد کردهاست با اینکه در زمان خود، نقاش میناس شهرت بزرگی را در فن نقاشی کسب کردهاست و کاخهای سلطنتی و منازل تجار ارامنه و کلیساها را نقاشی کردهاست ولی اثر کتبی از خود باقی نگذاشتهاست و کوشش محققان در این راه بی ثمر ماندهاست تا اینکه بعد از جستجوی زیاد خدا به من یاری داد تا بتوانیم در بین یک کتیبه که در مواقع تعمیر قسمتی از نقاشیهای کلیسای بیتاللحم که توسط اداره فرهنگ و هنر انجام میگرفت پیدا کنیم که نام میناس در آنجا ذکر شدهاست و این اولین و آخرین سند کتبی میباشد که در بین نقاشیها پیدا شدهاست …
در سالهای اخیر هنگام طبقهبندی و مطالعه اسناد موجود در کلیسای وانک، اصفهان مشخص گردید که وی نه تنها نقاشی مشهور در اصفهان بلکه در کل ایران بوده، ضمناً استاد نقاشی رضا عباسی نیز بوده که در تهران موزهای به نام او وجود دارد.
منابع
[ویرایش]- منابع فارسی
- پاکباز، رویین (۱۳۷۸). دائرةالمعارف هنر (نقاشی، پیکرهسازی، هنر گرافیک). تهران: فرهنگ معاصر. ص. ۵۶۴. شابک ۹۶۴۵۵۴۵۴۱۲.
- حقنظریان، آرمن (پاییز و زمستان ۱۳۷۵). «نگاهی به معماری و نقاشیهای دیواری کلیساهای جلفای اصفهان». فصلنامه فرهنگی پیمان (۳ و ۴).
- حمزوی، یاسر؛ وطندوست، رسول؛ احمدی، حسین. «مطالعه دیوارنگارههای بوم پارچه دوره اسلامی در ایران و منتخبی از آثار کشورهای اروپایی». جلد ۷ (۱۳). دانشگاه هنر اسلامی تبریز: ۴۳–۵۷.
- رائین، اسماعیل (۱۳۵۶). ایرانیان ارمنی. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
- علی اکبرزاده، مهدی (تابستان ۱۳۹۴). «تبیین جایگاه میناس، نقاش ارمنی، در تار». فصلنامه هنری پیمان. سال نوزدهم (۷۲).
- قوکاسیان (مرداد ۱۳۵۲). «هنر و فرهنگ ارامنه ایران در زمان قدیم». ارمغان. سال ۵۵ دوره ۴۲ (۵).
- لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. صص. ۳۵۸. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.
- میناسیان، لئون (شهریور ۱۳۵۶). «استاد میناس، نقاش مشهور جلفا». هنر و مردم (۱۷۹): ۲۹.
- میناسیان، لئون (شهریور ۱۳۵۶). «استاد میناس - نقاش مشهور جلفا معرفی و نقد». هنر و مردم (۱۷۹): ۲۸–۳۰.
- ناظاریان، نورایر (زمستان ۱۳۹۳). «نگاهی به معماری و نقاشیهای دیواری منطقه جلفای نو». فصلنامه هنری پیمان. سال هجدهم (۷۰).
- نرسیسیانس، امیلیا (زمستان ۱۳۹۰). «تأثیر تجارت بر توسعه هنر نقاشی جلفای اصفهان در عصر صفوی» (PDF). جامعهشناسی هنر و ادبیات. مقاله ۳، دوره ۳ (۲): ۵۵–۷۳.
- هوویان، آندرانیک (۱۳۸۰). «تئاتر ارمنیان». ارمنیان ایران. تهران: مرکز بینالمللی گفتگوی فرنگها با همکاری انتشارات هرمس. شابک ۹۶۴-۳۶۳-۰۰۷-۲.
- «جلفا(۲) (جولا/ جوغا/ جوقا)». دانشنامه جهان اسلام.
- http://www.ichodoc.ir/p-a/CHANGED/179/html/179_28.HTM
- منابع انگلیسی و ارمنی
- ՄԻՆԱՍ at Avproduction.am
- NAVASARGIAN, ALICE (2012). "The Immortals (A Pictorial Anthology Of Historiographic Works, A Brief History of Armenia & Armenians in Persia)" (PDF).
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help) - Armenian Soviet Encyclopedia. Vol. 7. Yerevan. p. 553.
- Ղազարյան, Մ. (1974). Հայ կերպարվեստը 17-18-րդ դարերում. Երևան.