میر (عنوان)
ظاهر
میر لقبی است که از واژهٔ امیر مشتق شده است و در رسوم اسلامی به افرادی داده میشد که از نسل فرماندهان بودند. این واژه در زبانهایی که تحت تأثیر اسلام بودهاند مانند ترکی عثمانی،[۱]فارسی، ترکی، کردی، آذربایجانی، کشمیری، بلوچی، پشتو وارد شده است.بر اساس کتاب نقش پارسی بر احجار هند ، میر احتمالاً به صورت عربی شکل پیر است. پیر در فارسی قدیمی و سانسکریت به معنی قدیمی، مرد عاقل، رئیس و رهبر بزرگ است. پیر رهبر مذهبی برای علوی و یارسانیسم است که به معنای رهبر معنوی قدیمی و عاقل است. امیر، به معنای "لرد" یا "فرمانده کلیدی"، از ریشه عربی a-m-r، "فرمان" مشتق شده است.
نگارخانه
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ Zetterstéen (1986), p. 446