پرش به محتوا

مکتب کرتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقاشی سنت مناس اثر امانوئل لامباردوس (قرن هفدهم)

مکتب کرت سبک مهمی در نقاشی‌های تمثال است که زیرشاخهٔ نگارگری مسیحی پس از بیزانس قرار می‌گیرد.[۱] زمانی که کرت در اواخر قرون وسطی، تحت حاکمیت ونیزی‌ها قرار گرفت، مکتب نقاشی کرتی شکوفا شد و تا پس از سقوط قسطنطنیه در اوج خود قرار داشت و سبک غالب در هنر یونانی قرون ۱۵، ۱۶ و ۱۷ میلادی بود. هنرمندان کرت تحت تأثیر سنت‌ها و جنبش‌های هنری شرقی و غربی، این سبک خاص از نقاشی را توسعه دادند. از معروف‌ترین هنرمندان تحت‌تأثیر این مکتب ال گرکو است که با بهره از مکتب کرت، سبک به خصوص خود را پی ریخت.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Spratt, Emily L. (2012). "Toward a Definition of "Post-Byzantine" Art: The Angleton Collection at the Princeton University Art Museum". Record of the Art Museum, Princeton University. 71/72: 2–19. JSTOR 24416383.

پیوند به بیرون

[ویرایش]