مکتب تفکیک (کتاب)
مکتب تفکیک نام کتابی است از محمدرضا حکیمی، متفکر مسلمان معاصر.
معرفی
[ویرایش]حکیمی نخستین بار توسط مقاله‌ای با همین نام در شمارهٔ ۱۲، سال نهم کیهان فرهنگی، در اسفند ۱۳۷۱ به‌چاپ رساند[۱]. این مجله به‌زودی به چاپ دوم رسید. پس از آن و در سال ۱۳۷۵ وی کتابی با همین نام منتشر کرد و در آن به تفسیر دیدگاه‌های این مکتب و معرفی بنیان‌گذاران آن پرداخت.[۲]
حکیمی در این کتاب سید موسی زرآبادی، میرزا مهدی اصفهانی و مجتبی قزوینی خراسانی (استاد خود) را به‌عنوان سه رکن اصلی مکتب تفکیک معرفی کرده است.
وی دربارهٔ اصطلاح مکتب تفکیک بیان می‌کند:[۳]
واژه‌ٔ تفکیک را اینجانب از سالها پیش دربارهٔ این مکتب پیشنهاد کردم و به‌کار بردم و امروز اصطلاح شده و معروف گشته است. در اینجا باید از باب توضیح لازم بیفزایم که این مکتب به جز جداسازی سه جریان شناختی از یکدیگر، بُعد دیگری نیز دارد و آن بیان معارف ناب و سرهٔ قرآنی است، بدون هیچ‌گونه امتزاجی و التقاطی و خلطی و تأویلی - از نوع تأویلهایی که می‌دانیم - و همین خود جوهر غایی این مکتب است.
پانوشت‌ها
[ویرایش]- ↑ کیهان فرهنگی، سال نهم، شمارهٔ ۱۲، اسفند ۱۳۷۱[پیوند مرده]
- ↑ حکیمی: ۱۳۸۳، صص ۱۴—۵
- ↑ حکیمی: ۱۳۸۳، صص ۱۵۹
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- محمدرضا حکیمی، مکتب تفکیک، قم، دلیل ما، چاپ هشتم، ۱۳۸۳.
- کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت - مکتب تفکیک (با همکاری غلامحسین ابراهیمی دینانی)