پرش به محتوا

مکتب انگلیسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مکتب انگلیسی نظریه روابط بین‌الملل (که گاهی واقع گرایی لیبرال، مکتب جامعه بین‌المللی یا نهادگرایان بریتانیایی نیز خوانده می‌شود) بر این عقیده است که با وجود شرایط آنارشیک، جامعه‌ای از دولت‌ها در سطح بین‌المللی وجود دارد.[۱] نکته اصلی در جامعه بین‌المللی، ایجاد نظم و حفظ آن است؛ نظم در قالب نظام اجتماعی، بین‌المللی و جهانی مد نظر قرار گرفته و بر عدالت به مفهوم رعایت قواعد بازی و همچنین عدالت توزیعی تأکید می‌شود. دربرداشت جامعه بین‌المللی، دولتها دارای مسوولیت سه‌گانه فردی، بین‌المللی و جهانی هستند و قدرتهای بزرگ و قوانین و هنجارها به عنوان ابزار نظم به‌شمار می‌آیند.

از نظریه پردازان این مکتب می‌توان از هدلی بال و مارتین وایت نام برد.

منابع

[ویرایش]
  1. Buzan, Barry (2004). From international to world society? English school theory and the social structure of globalisation. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-511-18590-8.