پرش به محتوا

مولانا عاشق سیستانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مولانا عاشقی سیستانی، مردی شاعر عاشق‌پیشه و در سبک شاعری و غزلسرایی از خسرو ملک، پیروی و در دربار امیرخسرو دهلوی مشغول بوده‌است. برای طلب علم و دانش به شام می‌رود و مدتی در قدس و در محضر محقق، درویش موسی از مشاهیر صوفیه، علوم صوفیه را فرا می‌گیرد؛ و بعد از مدتی به وطنش سیستان بازمی‌گردد.[۱]

مولانا ولی که شاعری نامدار است در وصف بیت زیر که سروده مولانا عاشقی است. می‌گوید: تمام دیوان خود را با این بیت عاشقی معاوضه می‌کنم.

سرچشم یار گردم، که هجوم غمزه اونفسی نمی‌گذارد، که دل آرمیده باشد
زشگفتن رقیب، به سحر در اضطرابمکه چه ذوق دارد، آیا چه به خواب دیده باشد

جستار های وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰کتاب شاعران سیستان، ناشرروابط عمومی دانشگاه زابل
  1. حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰)، کتاب شاعران سیستان، ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل