مولانا عاشق سیستانی
ظاهر
مولانا عاشقی سیستانی، مردی شاعر عاشقپیشه و در سبک شاعری و غزلسرایی از خسرو ملک، پیروی و در دربار امیرخسرو دهلوی مشغول بودهاست. برای طلب علم و دانش به شام میرود و مدتی در قدس و در محضر محقق، درویش موسی از مشاهیر صوفیه، علوم صوفیه را فرا میگیرد؛ و بعد از مدتی به وطنش سیستان بازمیگردد.[۱]
مولانا ولی که شاعری نامدار است در وصف بیت زیر که سروده مولانا عاشقی است. میگوید: تمام دیوان خود را با این بیت عاشقی معاوضه میکنم.
سرچشم یار گردم، که هجوم غمزه او | نفسی نمیگذارد، که دل آرمیده باشد | |
زشگفتن رقیب، به سحر در اضطرابم | که چه ذوق دارد، آیا چه به خواب دیده باشد |
جستار های وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰)، کتاب شاعران سیستان، ناشرروابط عمومی دانشگاه زابل
- ↑ حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰)، کتاب شاعران سیستان، ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل