پرش به محتوا

موشا شوگیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موشا شوگیو (به ژاپنی: 武者修行 Musha shugyōپویش یا سفر زیارتی یک سامورایی جنگجو است. «شوگیوشا» بدون محافظت شدن از طرف خانواده یا مدرسه خود راه سفر را در پیش می‌گیرد و مهارت‌های خود را تمرین مد و تقویت می‌کرد. فعالیت‌های ممکن شامل آموزش در مدارس دیگر، دوئل کردن، انجام کارهای محافظتی یا مزدوری و جستجوی «دایمیو» برای خدمت است.

"موشا شوگیو" ("آموزش در جنگاوری") از راهبان ذن الهام گرفته شده است، که در سرگردانی‌های زاهدانه مشابهی شرکت می‌کردند (که آن را "آنگیو"، "سفر پیاده" می‌نامیدند). قبل از رسیدن به روشنیدگی (بودیسم).[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Daisetz Teitaro Suzuki (1938). Zen and Japanese Culture. Princeton University Press. p. 128. ISBN 978-0-691-01770-9.