موسیقی بصری

موسیقی بصری، که گاهی اوقات با نام موسیقی رنگی یا تصویری شناخته می‌شود، به ایجاد یک آنالوگ بصری با فرم موسیقی با تطبیق ساختارهای موسیقی برای ترکیب بصری اشاره دارد که می‌تواند شامل فیلم صامت نیز باشد. البته روش لومیا در موسیقی به‌صورت بی‌صدا هم امکان‌پذیر است. موسیقی بصری به روش‌ها یا دستگاه‌هایی اشاره دارد که می‌توانند صداها یا موسیقی را به یک نمایش بصری مرتبط ترجمه کنند. یک تعریف گسترده ممکن است شامل ترجمه موسیقی به نقاشی باشد. همان‌طور که راجر فرای در سال 1912 برای توصیف کار واسیلی کاندینسکی ابداع کرد. تعاریف گوناگونی از موسیقی بصری وجود دارد. با وجود اینکه این رشته همچنان در حال گسترش است، در برخی از نوشته‌های اخیر، معمولاً در جهان هنرهای زیبا، موسیقی بصری اغلب با حس‌آمیزی اشتباه گرفته می‌شود یا به‌عنوان یک عنوان تعریف می‌شود، با اینکه از نظر تاریخی هرگز این تعریفی از موسیقی بصری نبوده است. موسیقی بصری نیز به‌عنوان شکلی از اینترمدیا تعریف شده است و همچنین به سیستم‌هایی گفته می‌شود که موسیقی یا صدا را به‌طور مستقیم به اشکال بصری تبدیل می‌کنند؛ مانند فیلم، ویدئو، گرافیک رایانه‌ای، نصب یا اجرا با استفاده از ابزار مکانیکی و نیز تفسیر هنرمند قابل اعمال است. به بیان ساده‌تر، تبدیل تصاویر به صدا توسط اشیاء و شکل‌های ترسیم‌شده در موسیقی متن فیلم، با تکنیکی به نام صدای گرافیکی شاید بهترین توصیف آن از نظر معنای واقعی کلمه باشد . از هنرمندان مشهور موسیقی بصری میتوان از: مری الن بوت، جردن بلسون، اسکار فیشینگر، نورمن مک لارن، جان ویتنی پدر و توماس ویلفرد نام برد.

ابزار

تاریخچه این سنت شامل آزمایش‌های بسیاری با ارگان رنگی است. هنرمندان یا مخترعان ابزارهایی می‌ساختند که معمولاً ارگان رنگی نامیده می‌شود که نور رنگی مدوله شده را به نوعی سیال قابل مقایسه با موسیقی نشان می دهد به عنوان مثال، نمایشنامه های نور؛ دانشجوی سابق باهاوس به نام لودویگ هیرشفلد ماک: چندین تعریف مختلف از موسیقی رنگی وجود دارد. یکی این است که موسیقی رنگی معمولا نمایش بی شکل نور رنگی است. برخی از محققان و نویسندگان اصطلاح موسیقی رنگی را به جای موسیقی تصویری به کار برده‌اند. ساخت سازهایی برای اجرای زنده موسیقی تجسمی مانند موسیقی صوتی از دغدغه‌های مستمر این هنر بوده است. اندام‌های رنگی در حالی که مرتبط هستند سنت اولیه‌ای را تشکیل می‌دهند که در اوایل قرن هجدهم گسترش یافت و یسوعیان لوئیس برتراند کاستل یک «هارپسیکورد چشمی» در دهه 1730 ساختند.

دیگر مخترعان برجسته ارگ عبارتند از:
الکساندر والاس ریمینگتون، بیینبریج بیشاپ، توماس ویلفرد، چارلز داکام، ماری هالوک-گرینوالت، کورت و لارنس تینرت.

روی فیلم

موسیقی بصری و فیلم یا ویدیوی انتزاعی اغلب با هم مطابقت دارند. برخی از اولین فیلم‌های شناخته شده از این دو ژانر، آثار نقاشی دستی بودند که توسط آینده‌گرایان برونو کورا و آرنالدو جینا بین سال‌های 1911 و 1912 (همانطور که در مانیفست آینده‌نگر سینما گزارش می‌کنند، که اکنون گم شده‌اند. مری هالاک-گرینوالت چندین حلقه از فیلم‌های نقاشی دستی (اگرچه تصاویر متحرک سنتی نیستند) تولید کرد که توسط انجمن تاریخی فیلادلفیا نگهداری می‌شوند. مانند فیلم‌های آینده‌گرا و بسیاری دیگر از فیلم‌های موسیقی تصویری، فیلم‌های او باید تجسم فرم موسیقی باشد. فیلمسازان برجسته موسیقی تجسمی عبارتند از: والتر روتمن، هانس ریشتر، وایکینگ اگلینگ، اسکار فیشینگر، لن لی، جردن بلسون، نورمن مک لارن، هری اسمیت، هی هیرش، جان و جیمز ویتنی، استیون ولوشن و بسیاری دیگر تا به امروز..

گرافیک کامپیوتری

اسیلوسکوپی که یک گام واحد را نشان می دهد، یک موج سینوسی

لوله اشعه کاتدی اسیلوسکوپ، یک دستگاه الکترونیکی اولیه را ممکن کرد. می تواند تصاویری تولید کند که به راحتی با صداهای میکروفون مرتبط شوند. نمایش نور لیزر مدرن الگوهای موج تولید شده توسط مدارهای مشابه را نمایش می دهد. تصاویر مورد استفاده برای نمایش صدا در ایستگاه کاری صوتی دیجیتال عمدتاً بر اساس الگوهای آشنای اسیلوسکوپ است. شرکت انیمیوزیک (که در اصل "موسیقی تصویری" نامیده می شد) بارها استفاده از رایانه برای تبدیل موسیقی، اساساً مبتنی بر پاپ راک و آهنگسازی به عنوان رویدادهای MIDI، به انیمیشن ها ابزارهای مجازی طراحی شده توسط هنرمندان گرافیک که یا خودشان می نوازند یا توسط اشیاء مجازی نواخته می شوند، همگی همراه با صداها توسط دستورالعمل های MIDI کنترل می شوند. در حوزه تصویر به صدا، متاسینث شامل یک ویژگی است که تصاویر را به صدا تبدیل می کند. این ابزار از تصاویر بیت مپ ترسیم شده یا وارد شده استفاده می کند، که می توان آنها را با ابزارهای گرافیکی دستکاری کرد تا صداهای جدید تولید کند یا صدای موجود را پردازش کند. یک تابع معکوس امکان ایجاد تصاویر از صداها را فراهم می کند.

واقعیت مجازی

با محبوبیت روزافزون نمایشگرهای روی سر برای واقعیت مجازی یک پلتفرم جدید در حال ظهور برای موسیقی بصری وجود دارد. در حالی که برخی از توسعه دهندگان بر تأثیر واقعیت مجازی بر موسیقی زنده تمرکز کرده اند یا در مورد امکان‌های موزیک ویدیو هاs, واقعیت مجازی نیز یک زمینه نوظهور برای مجسم سازی موسیقی و موسیقی بصری.

نماد گرافیکی

بسیاری از آهنگسازان از نشان‌گذاری گرافیکی برای نوشتن آهنگ‌ها استفاده کرده‌اند. نمونه های پیشگام، نمرات گرافیکی جان کیج و مورتون فلدمن است. همچنین امتیاز گرافیکی گئورگ لیگتی مفصل بندی طراحی شده توسط راینر وهینگر و سیلوانو بوسوتی شناخته شده است. نظریه پردازان موسیقی مانند هری پرچ، ارو ویلسون، ایور دارگ، گلن برانکا و یوری لندمن هندسه را در نمودارهای موسیقی تصویری دقیق به کار بردند. توضیح ساختارهای میکروتونال و مقیاس موسیقیها..