پرش به محتوا

موسیقی آکوسماتیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موسیقی آکوسماتیک (به انگلیسی: Acousmatic music)، گونه‌ای از موسیقی الکتروآکوستیک است که به‌طور خاص برای ارائه با استفاده از بلندگو، به جای اجرای زنده ساخته می‌شود. این موسیقی از یک سنت ترکیبی، که به زمان معرفی موسیقی کانکریت (گونه‌ای از موسیقی تجربی) در دههٔ ۱۹۴۰ بازمی‌گردد، ریشه گرفته‌است. برخلاف آثار موسیقایی که با استفاده از پارتیتور تحقق یافته‌اند، ساخته‌های موسیقایی که به‌طور خالص آکوسماتیک هستند، تنها در قالب فرمت اودیو و بر روی دیسک‌ها یا کاست‌ها موجود هستند.[۱][۲][۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Palombini, Carlos (1998), "Pierre Schaeffer, 1953: towards an Experimental Music', an exegesis of Schaeffer's 'Vers une musique expérimentale', Music & Letters 74 (4): 542–557, Oxford University Press.
  2. Ouellette, Fernand (1973), Edgard Varèse, London: Calder and Boyars. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۱۴۵−۰۲۰۸−۳
  3. Peignot, Jérôme (1960), De la musique concrète à l'acousmatique, Esprit, No. 280. Paris: Esprit: 111–123.