پرش به محتوا

موزه هنری فورد

مختصات: ۴۲°۱۸′۱۳″ شمالی ۸۳°۱۴′۰۳″ غربی / ۴۲٫۳۰۳۶۱°شمالی ۸۳٫۲۳۴۱۷°غربی / 42.30361; -83.23417
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انستیتو ادیسون
روستای گرین‌فیلد و موزه هنری فورد
برج ساعت موزه این ساختمان کپی از تالار استقلال در فیلادلفیا است.
موزه هنری فورد در میشیگان واقع شده
موزه هنری فورد
موزه هنری فورد در ایالات متحده آمریکا واقع شده
موزه هنری فورد
موقعیتموزه هنری فورد
۲۰۹۰۰، بلوار اوک‌وود
در جادۀ روستایی
دیربورن، میشیگان
ایالات متحده آمریکا
مختصات۴۲°۱۸′۱۳″ شمالی ۸۳°۱۴′۰۳″ غربی / ۴۲٫۳۰۳۶۱°شمالی ۸۳٫۲۳۴۱۷°غربی / 42.30361; -83.23417
ساخت۱۹۲۹؛ ۹۶ سال پیش (۱۹۲۹-خطا: زمان نامعتبر}})
معماررابرت او. دریک
ش. منبع ثبت ملی6900071
افزوده‌شده به
فهرست ملی
۲۰ اکتبر ۱۹۶۹ میلادی[۱]

موزه هنری فورد (به انگلیسی: Henry Ford Museum) (همچنین با نام موزه نوآوری آمریکایی هنری فورد و روستای گرین‌فیلد و به عنوان انستیتو ادیسون نیز شناخته می‌شود)؛ یک مجموعۀ موزه تاریخ در دیربورن، میشیگان، ایالات متحدۀ آمریکا، در کلان‌شهر دیترویت است. مجموعۀ موزه شامل لیموزین ریاست‌جمهوری جان اف. کندی، صندلی آبراهام لینکلن از تئاتر فورد، آزمایشگاه توماس ادیسون، فروشگاه دوچرخه برادران رایت، اتوبوس رزا پارکس و بسیاری از نمایشگاه‌های تاریخی دیگر است. این بزرگ‌ترین مجموعهٔ موزه داخلی و خارجی در ایالات متحده است [۲] و هر ساله بیش از ۱٫۷ میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند.[۳] در سال ۱۹۶۹ میلادی در فهرست ملی مکان‌های تاریخی به‌عنوان روستای گرین‌فیلد و موزه هنری فورد ثبت شد و در سال ۱۹۸۱ میلادی به‌عنوان «انستیتو ادیسون» به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین شد.

پیشینۀ موزه

[ویرایش]

این ملک به نام مؤسس آن، هنری فورد، صنعتگر خودرو، و بر اساس تلاش‌های او برای حفظ اقلام مورد علاقۀ تاریخی و به تصویر کشیدن انقلاب صنعتی، خانه‌ها، ماشین‌آلات، نمایشگاه‌ها و آمریکانا از اقلام مهم تاریخی و همچنین یادگاری‌های مشترک را در خود جای داده است. که به ثبت تاریخ زندگی در آمریکای اولیه کمک می‌کند. این مجموعه یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های این کشور است.[۴]

هنری فورد دربارهٔ موزه خود گفته است:

من تاریخ مردم ما را به صورت نوشته شده در چیزهایی که دستان آن‌ها ساخته و استفاده کرده‌اند جمع‌آوری می‌کنم … وقتی به پایان رسید، زندگی آمریکایی را همان‌ طور که قبلاً زندگی کرده‌ایم بازتولید خواهیم کرد و به نظر من این بهترین راه برای حفظ حداقل بخشی از تاریخ و سنت ماست…[۵]

موزۀ نوآوری آمریکایی هنری فورد

[ویرایش]
نمونه اولیه خانه دایماکسیون باکمینستر فولر، در موزهٔ هنری فورد.
این لوکوموتیو ۰-۴-۴ در موزۀ هنری فورد ابتدا در سال ۱۸۵۸ میلادی توسط راجرز لوکوموتیو ورکز به عنوان «ساتیلا» برای اقیانوس اطلس و خلیج آرآر در جورجیا ساخته شد. در سال ۱۹۲۴ میلادی، هنری فورد آن را در کارخانۀ روژ خود بازسازی کرد و به افتخار مهندسی که در دوران کودکی او را تحسین می‌کرد، آن را «سم هیل» نامید. در سال ۱۹۲۹ میلادی، این موتور به افتخار رئیس‌جمهور هربرت هوور به «رئیس‌جمهور» تغییر نام داد و هنری فورد، توماس ادیسون و هوور را از دیترویت به دیربورن، میشیگان برای مراسم وقف موزۀ هنری فورد کشید.

نمایشگاه‌های منتخب

[ویرایش]

نگارخانه روستای گرین‌فیلد

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. سازمان پارک‌های ملی (۲۰۱۳-۱۱-۰۲). "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service.
  2. "The Henry Ford Museum of American Innovation is the largest indoor-outdoor museum complex in America". USkings. October 14, 2015.
  3. Frank, Annalise (January 26, 2018). "The Henry Ford's Attendance Down Slightly in 2017". Crain's Detroit Business. Archived from the original on January 27, 2018. Retrieved May 19, 2018.
  4. «"NHL nomination for Edison Institute"». National Park Service. دریافت‌شده در مارس ۳۰, ۲۰۱۷.
  5. «"Explore & Learn-Pic of the Month"». The Henry Ford. دریافت‌شده در مه ۲۷, ۲۰۱۱.

پیوند به بیرون

[ویرایش]