موزه هدایای ریاستجمهوری خاتمی
موزه هدایای ریاست جمهوری محمد خاتمی که در ۳ خرداد ۱۳۸۴ گشایش یافت، برای جمعآوری هدیههای رسمی و غیررسمی که در دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی تقدیم شدهاست در نظر گرفته شدهاست. برای سایر دورههای ریاست جمهوری در ایران نیز موزههای جداگانهای وجود دارد. این هدایا شامل اشیای ملی و اسناد روابط سیاسی ایران است که اسناد ملی محسوب میشوند و تحت نظر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران است.[۱]
مکان قرارگیری این موزه مجموعه تاریخی سعدآباد تصویب شدهاست اما با تغییر دولت و تغییر مدیر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، برای بازدید عمومی از این موزه متوقف شد.[۱] در دوران محمود احمدینژاد یازده هدیه نفیس متعلق به خاتمی از این مکان به سرقت رفت و پرونده آن بینتیجه در پلیس به بایگانی سپرده شد.[۲] محمود احمدینژاد نیز هدایای خود را در همین مکان نگهداری میکرد ولی پس از پایان دوره خود، همه آنها را به یکباره به مکان نامعلومی برد.[۳]
بنای موزه
[ویرایش]ساختمانی که در مجموعه تاریخی سعدآباد در نظر گرفته شده از سال ۱۳۸۱ توسط نهاد ریاست جمهوری مورد مرمت و ترمیم قرار گرفته بود.[۱] این بنا که در دهه ۱۳۱۰ خورشیدی ساخته شدهاست، تقریباً ۲۵۰۰ متر مربع زیر بنا (در سه طبقه و یک زیرزمین) دارد. این بنا ابتدا برای سکونت فرزند رضا شاه با دختر ملک فاروق (پادشاه مصر) ساخته شد، پس از انقلاب ۱۳۵۷ به سازمان محیط زیست ایران با کاربری موزه تاریخ طبیعی تعلق گرفت، در کنفرانس سران کشورهای اسلامی برای اسکان همراهان سران کشورها تخصیص داده شد،[۴] و در دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی برای موزه هدایا آماده شد.[۵]
در سال ۱۳۸۴ با مصوبه هیئت دولت وقت، بهرهبرداری از این بنا (با کاربری فرهنگی - یادمان ریاست جمهوری) به سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران واگذار شد.[نیازمند منبع]
هدیهها
[ویرایش]این موزه حدود ۲۰۰۰ اثر در خود جای دادهاست که شامل قلب شیشهای اهدایی ژیسکار دستن رئیسجمهور فرانسه، قطعهای از پرده کعبه اهدایی ولیعهد عربستان، انگشتر عقیق شهید حقجو، اهدایی فاطمه حقجو فرزند وی، و آثار اهدایی یاسر عرفات، پاپ ژان پل دوم، کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل میشود. در بخشی از موزه نیز هدیههایی که به اسلاف سید محمد خاتمی اهدا شدهاست، قرار دارد.[۱]
دفتر یادبود
[ویرایش]حجتالاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی، رئیسجمهور وقت ایران در سال ۱۳۸۱ پس از بازدید از موزه در افتتاح آن در دفتر یادبود موزه نوشت: «موزه را سندی از گذشته میدانند ولی باید آنرا شاهدی بر امروز و دلیلی برای فردا دانست. موزه عبرت آموز است از آن جهت که گذر زندگی و ناپایداری عمر طبیعی و عمر خدمت یا خیانت افراد را نشان میدهد.»
محمد خاتمی در ادامه نوشت: «انسانها درگذرند ولی آن اندیشه و سیاست پیروز است که درخشان در درخشندگی زندگی پسینیان مؤثر باشد.» او با قدردانی از دستاندرکاران این موزه نوشت: «آنچه در این موزه جمع آمدهاست به احترام ملت بزرگوار ایران در سایه اعتمادی که به من شد به من اهدا شدهاست؛ بنابراین متعلق به مردم ایران است. در زندگی اگر سرمایهای دارم عشق به این مردم و عزم خدمت به او بودهاست. نمیدانم دراین عزم تا چه حد موفق بودهام.»[۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فرزانه ابراهیمزاده (۲۳ دی ۱۳۸۵). «اشعری: اصراری به ماندن یادمان خاتمی در سعدآباد نداریم/اداره یادمان خاتمی وظیفه سازمان اسناد ملی است». وبگاه رسمی خبرگزاری میراث فرهنگی. بایگانیشده از اصلی در ۴ مه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸.
- ↑ عصر ایران
- ↑ فرارو
- ↑ «موزه یادمان ریاست جمهوری سعدآباد همچنان منتظر انجام مراحل اداری». بنیاد باران. ۱ آبان ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «موزه هدایا و یادمان ریاست جمهوری با حضور سیدمحمد خاتمی افتتاح شد». خبرگزاری جمهوری اسلامی (بازنشر در وبگاه اخبار ریاست جمهوری). ۳ خرداد ۱۳۸۴. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.[پیوند مرده]
- ↑ «پایگاه اطلاعرسانی موزه هدایا و یادمان رئیس جمهوری گشایش یافت». خبرگزاری جمهوری اسلامی (بازنشر در وبگاه اخبار ریاست جمهوری). ۳ خرداد ۱۳۸۴. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۸.[پیوند مرده]