مورتیمر دیورند
مورتیمر دیورند Henry Mortimer Durand | |
---|---|
نام هنگام تولد | هنری مورتیمر دیورند |
زادهٔ | ۱۴ فوریهٔ ۱۸۵۰ |
درگذشت | ۸ ژوئن ۱۹۲۴ (۷۴ سال) |
ملیت | بریتانیایی هندی |
پیشه | دیپلمات |
هنری مورتیمر دیورند (انگلیسی: Henry Mortimer Durand؛ ۱۴ فوریهٔ ۱۸۵۰ – ۸ ژوئن ۱۹۲۴) یک دیپلمات اهل بریتانیا بود.
او که در در اواخر سپتامبر ۱۸۹۳، دبیر امور خارجهٔ هند بریتانیایی و رئیس هیئت مذاکرهکننده از سوی حکومت بریتانیایی هند بود؛ مسیر خط دو هزار و ششصد کیلومتری مرز افغانستان با هندوستانِ انگلستان (پاکستان امروز) را بر پایه سیاستها و منافع لندن ترسیم کرد و طی توافقنامهای در ۱۲ نوامبر ۱۸۹۳ آن را به امضای عبدالرحمن خان، امیر وقت کابل رساند. این خط مرزی در تاریخ به نام او، خط دیورند، معروف شده است.[۱]
وی همچنین در ۱۸۹۴ به عنوان وزیرمختار دولت لندن در تهران منصوب شد و سه کتاب دربارهٔ ایران و نادرشاه نوشته است.[۱][۲]
گزارش او به لندن
[ویرایش]مورتیمر دیورند در گزارش ۲۷ سپتامبر ۱۸۹۵ شماره ۶۷۰۴ مینویسد:
«شرایط داخلی اصلاً رضایتبخش نیست. شاه حکومت ایالات و مناصب مهم دولتی را بهطور منظم به کسی که ییشترین پول را بپردازد برای دورههای کوتاه میفروشد» و سپس از پریشانیهای امور کشور و نابسامانی نظام اداری و ضعف دولت به شدت انتقاد میکند و از قدرت حکمرانان محلی میگوید. از قدرت «ملاها هم – که قدرتشان بسیار بیشتر از آن است که باید باشد، نادیده گرفته میشود.» کسری بودجه سالانه ۵۰٫۰۰۰ لیره استرلینگ است. بینظمی در ارتش و عدم پرداخت حقوق ارتشیها و سربازان مینویسد «ارتش گروهی از عوامالناساند که نه اسلحه و مهمات به دردخور دارند و نه چیزی به اسم نظم و انضباط. در کشور هیج محکمهٔ قضائی قابل اعتمادی نیست. عملاً جادهای وحود ندارد» و بعد با شمردن خرابیهای کشور، از موانع گسترش تجارت و فراوانی پول بیارزش کشور که فقر و فلاکت و درماندگی مردم را فراهم آورده است سخن میگوید و از شورش نان. حرص و طمع و بیعرضگی و بیجرأت و جسارت بودن شاه را مطرح میکند و قدرت گرفتن روحانیون را «که انفاقا اصلاً مورد علاقهٔ ایرانیان نیستند».
«ناصرالدین شاه مدتی پیش برای شکار رفته و گرفتار برف سختی شده بود، شبی در خانه محقر پای تپهای، سر کرد و صبح، هنگام ترک خانه، از صاحبخانه پرسید که در مقابل این افتخار چه «پیشکشی» خواهید پرداخت. سرانجام صاحبخانه ۶ سکهٔ امپریال روسی پیشکش داد که شاه باخود برد. «چند هفته پیش شخصی یکصد و پنجاه لیره به شاه پرداخت و تا پایان عمرش سالیانه دویست لیره حقوق تقاعد برای او تضمین شد». … «سومین و مجبوبترین پسر شاه ظل السلطان، که فرماندهِ کل قشون است به هزینه سربازان ثروتمند میشود و آنها را میچاپد». تشکیلات اداری صدراعظم در واقع یک کیف سیاه چرمی است. با همان کیف سیاه درآمدش درسال «از هفتاد هزارلیرهٔ استرلینگ تا یکصد هزار لیره استرلینگ است. … «پسر رئیس هیئت وزیران که وزیر پُست است شخصاً بستههای پستی را که با ارزش به نظر میآیند، میدزدد». … «در ایران کسی نیست که حقیقتاً وطنپرست و خواهان بهبود اوضاع باشد.» فرمانفرما اخیراً حکومت کرمان را خرید. او ۱۰۰۰۰ لیره به شاه و ۲۰۰۰ لیره به صدر اعظم و مبالغی کمتر از این به چند نفر دیگر پرداخت.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ نوشیروان کیهانیزاده (۲۰۱۷-۰۴-۱۳). «مسئله ماندگار پشتونهای پاکستان نتیجه خط مرزی «دورَند» و خطر جنگ افغانستان و پاکستان ـ سیاست تهران در این زمینه در 1961». iranianshistoryonthisday. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۱۳.
- ↑ London Gazette, 1 March 1881
- ↑ «گزارش سِر مورتیمر دوراند بررسی کتاب سه شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۳–۰۶ ژانویه ۲۰۱۵ رضا اغنمی - گزارش سِر مورتیمر دوراند: اسنادی دربارهٔ وضعیت ایران در دههٔ پایانی قرن نوزدهم مترجم احمد سیف چاپ اول تهران ۱۳۹۲ ناشر نشر نی - تهران».
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Mortimer Durand». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ آوریل ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- اعضای شورای خصوصی بریتانیا
- اهالی بوپال
- حزب محافظهکار نامزد انتخاباتی پارلمان (انگلستان)
- درگذشتگان ۱۹۲۴ (میلادی)
- زادگان ۱۸۵۰ (میلادی)
- سفیران بریتانیا در اسپانیا
- سفیران بریتانیا در ایالات متحده
- شوالیههای صلیب بزرگ نشان سنت میکائیل و سنت جرج
- شوالیههای فرمانده نشان امپراتوری هندوستان
- شوالیههای فرمانده نشان ستاره هندوستان
- کارمندان خدمات حقوقی اهل هند
- مدیران هند بریتانیا
- مرز دیورند