پرش به محتوا

مهدی ستایشگر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهدی ستایشگر
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدسید مهدی ستایشگر
زاده۱۲ تیر ۱۳۲۷
تهران
ژانرموسیقی ایرانی
موسیقی کلاسیک ایرانی
پیشهنوازنده، پژوهشگر، آهنگساز
ساز(ها)سنتور
سازهای اصلی
سنتور
دانشگاهدانشگاه تهران
استاد(ها)نورعلی برومند
محمد حیدری
فرامرز پایور
محمود کریمی

مهدی ستایشگر (زادهٔ ۱۲ تیر ۱۳۲۷ در تهران) موسیقی‌دان، نوازندهٔ سنتور، پژوهشگر و شاعر اهل ایران است. کتاب ۳ جلدی «واژه‌نامهٔ موسیقی ایران‌زمین» از آثار سرشناس او است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

زندگی هنری

[ویرایش]

مهدی ستایشگر، ۱۲ تیر سال ۱۳۲۷ در تهران متولد شد. در کودکی تحت نظر پدرش «حبیب‌الله ستایشگر» و «تاج کاظمینی» با موسیقی آوازی آشنا شد و به کلاس‌های «نورعلی برومند» راه یافت. او از کودکی به سرودن شعر نیز می‌پرداخت. وی پس از پایان تحصیل رشتهٔ ادبیات در مدرسهٔ علمیه، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشگاه تهران شد. همزمان با تحصیل در رشتهٔ جامعه‌شناسی و ادبیات فارسی، در هنرستان موسیقی ملی فراگیری ساز سنتور را نزد «محمد حیدری» ادامه داد و پس از آن از کلاس‌های «فرامرز پایور» و «محمود کریمی» بهره برد. او فعالیت‌های هنری خود را از دانشگاه تهران آغاز و با گروه‌های موسیقی همکاری کرد. وی سال‌ها به تدریس و پژوهش در موسیقی مشغول است و از سال ۱۳۷۷ مدیرمسئول و سردبیر مجلهٔ تخصصی «هنر موسیقی»، نخستین نشریهٔ موسیقی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ است.[۸][۳][۹][۱۰][۱۱][۱۲] او در سال ۱۳۸۷ مدرک درجهٔ يک هنری خود را از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور دریافت کرد.[۱۳][۱۴]

مهدی ستایشگر٬ در سال ۱۳۸۱ در هجدهمین جشنواره موسیقی فجر مورد تقدیر قرار گرفت.[۱۵]

آثار و فعالیت‌های هنری

[ویرایش]

از جمله آثار و فعالیت‌های هنری مهدی ستایشگر به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

اجرای موسیقی

[ویرایش]

تألیفات

[ویرایش]
  • کتاب «ویژگی سنتور در موسیقی ایران» با مقدمهٔ منوچهر جهانبگلو، ناشر: مؤلف ۱۳۶۴[۲۰]
  • کتاب مجموعهٔ شعر «راز خلوتیان» با مقدمهٔ محمدابراهیم باستانی پاریزی، ناشر: مؤلف ۱۳۶۸[۲۱]
  • کتاب مجموعهٔ دو جلدی «واژه‌نامهٔ موسیقی ایران‌زمین»، چاپ اول / ۱۳۸۵، چاپ دوم، انتشارات مؤسسهٔ اطلاعات ۱۳۷۵–۱۳۷۴[۲۲]
  • کتاب «نام‌نامهٔ موسیقی ایران‌زمین»، جلد سوم از مجموعهٔ دو جلدی «واژه‌نامهٔ موسیقی ایران‌زمین»، چاپ اول / ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ م): چاپ دوم، انتشارات مؤسسه اطلاعات ۱۳۷۶[۲۲]
  • کتاب «رباب رومی» (مولانا و موسیقی)؛ نخستین پژوهش موسیقایی در آثار مولانا جلال‌الدین (مولوی) بعد از وفاتش، چاپ اول، ۱۳۸۴، چاپ‌های دوم و سوم ۱۳۹۱–۱۳۸۹، انتشارات هنر موسیقی، ۱۳۹۲، چاپ چهارم، انتشارات هنر موسیقی ۱۳۹۲[۲۳][۲۴] ، چاپ پنجم، انتشارات هنر موسیقی، ۱۳۹۸، چاپ ششم، انتشارات هنر موسیقی، ۱۳۹۹
  • کتاب «نیاز؛ قطعاتی برای سازِ سنتور»، چاپ اول، انتشارات هنر موسیقی ۱۳۹۳[۲۵] چاپ دوم: ۱۴۰۰
  • کتاب «یادگاران؛ سوخته از داغ‌تر، داغ‌تر از سوخته»،‌ چاپ اول، انتشارات هنر موسیقی، ۱۴۰۰
  • مدیرمسئول و سردبیر مجله هنر موسیقی و انتشار ۱۸۳ شماره از سال ۱۳۷۷ تا ۱۴۰۰

سخنرانی‌ها

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. «واژه‌نامه موسیقی ایران‌زمین». کتابخانه مرکزی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
  2. «نقد کتاب: واژه‌نامه موسیقی ایران». ماهنامه کلک.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «مهدی ستایشگر». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۲۰.
  4. «موسیقی: گفتگو با استاد مهدی ستایشگر». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  5. «/آسيب شناسي نشر موسيقي/ /گفت‌وگو/مهدي ستايشگر: وجود دو مركز انتشار در كشوري 70 ميليوني، فاجعه است». ایسنا. ۲۰۰۲-۰۹-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  6. «غایبِ بزرگ». ایران آنلاین | اخبار ایران و جهان | Iran Online. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  7. «تعالی هنردرسایه سیاست/اشاره به کتاب واژه نامه موسیقی٬ به عنوان مرجعی مهم برای موسیقی ایران». روزنامه اعتماد. ۳۰ مرداد ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۱.
  8. مجله کلک (شمارهٔ ۷۶، سال ۱۳۷۵)
  9. «وبگاه مرکز موسیقی و سرود جمهوری اسلامی ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۲.
  10. «دربارهٔ نشریه هنر موسیقی». Honar e Mosighi Monthly Magazine. دریافت‌شده در ۲۵ آبان ۱۳۹۷.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ «مهدی ستایشگر». هنر موسیقی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  12. «به مناسبت بیستمین سال فعالیت مجله هنر موسیقی». گفتگوی هارمونیک. ۴ آبان ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  13. قرآن، iqna ir | خبرگزاری بین المللی (۲۴ آذر ۱۳۸۷). «عالی‌ترين درجه هنری به 8 هنرمند موسيقی اعطا می‌شود». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  14. «جشنواره‌ي موسيقي فجر با معرفي برگزيدگان به پايان رسيد صفارهرندي: نبايد اجازه داد تا جريانات جعلي به نام موسيقي جلوه‌گري كنند». ایسنا. ۲۰۰۸-۱۲-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۱.
  15. «تقدیرشدگان هجدهمین جشنواره موسیقی فجر». جشنواره موسیقی فجر. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۱.
  16. «امروز روز شادی و امسال، سال گل». Musicema.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  17. «یاد یار مهربان». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۲۰.
  18. «صبحگاهی». بتهون.
  19. «حال دل». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اكتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۲۰. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  20. vista. «ویژگی سنتور در موسیقی سنتی ایران». ویستا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  21. vista. «راز خلوتیان». ویستا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ «" واژه‌نامه موسیقی ایران زمین "». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
  23. ««رباب رومی، مولانا و موسیقی» به چاپ چهارم رسید | ایبنا». www.ibna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  24. «كتاب رباب رومي منتشر شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۰۶-۰۵-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۱.
  25. «قطعاتی برای سنتور (مهدی ستایشگر)». انتشارات پارت. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  26. «Magiran | ماهنامه هنر موسیقی». ماهنامه هنر موسیقی. ۲۳ آذر ۱۳۷۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  27. «Magiran | ماهنامه هنر موسیقی، پیاپی ۳۴ (فرودین ۱۳۸۱)». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  28. تبیان، موسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی. «اخبار بزرگداشت هشتصدمین سال تولد مولانا». article.tebyan.net (به Persian). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  29. «در روز نخست همایش "هست پنهان" مطرح شد: مولانا عشق را نیروی درمان‌بخش معرفی می‌کند». ایسنا. ۲۰۰۸-۰۳-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  30. «ستایشگر و بحث دربارهٔ موسیقی در آثار مولانا». همشهری آنلاین. ۲۰۰۶-۱۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.
  31. «Magiran | ماهنامه هنر موسیقی، پیاپی 134 (خرداد و تیر 1392)». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۱۰.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]