پرش به محتوا

منشور ۱۹۸۸ حماس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
همچنین ببینید: منشور ۲۰۱۷ حماس

میثاق حماس یا منشور حماس که به‌طور رسمی در انگلیسی به عنوان میثاق جنبش مقاومت اسلامی شناخته می‌شود، در ابتدا در ۱۸ اوت ۱۹۸۸ صادر شد و هویت، مواضع و هدف‌های حماس (جنبش مقاومت اسلامی) را تشریح می‌کند.[۱] منشور جدیدی توسط خالد مشعل رهبر حماس در ۱ می ۲۰۱۷ در دوحه صادر شد.[۲]

منشور اولیه حماس را به عنوان اخوان المسلمین در فلسطین شناسایی می‌کند و اعضای آن را مسلمانانی می‌داند که «از خدا می‌ترسند و پرچم جهاد را در برابر ستمگران برافراشته اند». در این منشور آمده است که «مبارزه ما با یهودیان بسیار عظیم و بسیار جدی است» و خواستار ایجاد یک حکومت اسلامی در فلسطین به جای اسرائیل و سرزمین‌های فلسطینی[۳] و محو یا انحلال اسرائیل است.[۴][۵] این منشور بر اهمیت جهاد تأکید می‌کند و در اصل ۱۳ بیان می‌کند: «برای مسئله فلسطین راه حلی جز جهاد وجود ندارد. ابتکارات، پیشنهادها و کنفرانس‌های بین‌المللی همگی اتلاف وقت و تلاش‌های بی‌حاصل است».[۶] منشور همچنین بیان می‌کند که حماس انسان‌گرا و مداراگر با سایر ادیان است مادامی که آنها «مناقشه کردن بر حق حاکمیت اسلام در این منطقه را متوقف کنند».[۷] منشور می‌افزاید: «دست کشیدن از هر بخشی از فلسطین به معنای دست کشیدن از بخشی از دین [اسلام] است».[۸] منشور اولیه به دلیل زبان خشونت‌آمیز آن علیه همه یهودیان مورد انتقاد قرار گرفت، به صورتی که برخی از مفسران آن را به عنوان تحریک به نسل‌کشی توصیف کردند.[۹][۱۰]

در سال ۲۰۰۸، اسماعیل هنیه، رهبر حماس در غزه، اظهار داشت که حماس با پذیرش یک کشور فلسطینی در امتداد مرزهای ۱۹۶۷ موافقت می‌کند و یک آتش‌بس طولانی مدت با اسرائیل ارائه می‌کند.[۱۱] تونی بلر در مصاحبه با بی‌بی‌سی در سال ۲۰۰۹ اظهار داشت که حماس وجود اسرائیل را نمی‌پذیرد و به دنبال اهداف خود از طریق ترور و خشونت ادامه می‌دهد. با این حال، سر جرمی گرینستاک استدلال کرد که حماس از زمان پیروزی در انتخابات پارلمانی فلسطین در سال ۲۰۰۶، به عنوان بخشی از برنامه سیاسی خود منشور خود را اجرایی نکرده است.[۱۲] در عوض به سمت موضع سکولارتری رفته است.[۱۳] در سال ۲۰۱۰، خالد مشعل، رهبر حماس اظهار داشت که منشور «یک تکه از تاریخ است و دیگر حایز اهمیت نیست، اما به دلایل داخلی قابل تغییر نیست.»[۱۴] حماس از زمانی که تصمیم گرفت نامزدهایی را در انتخابات نامزد کند، از منشور خود دور شده است.[۱۳]

منشور سال ۲۰۱۷ برای اولین بار ایده تشکیل کشور فلسطین در داخل مرزهای قبل از سال ۱۹۶۷ را پذیرفت و به رسمیت شناختن اسرائیل را که از آن به عنوان "دشمن صهیونیستی " یاد می‌کند رد کرد.[۲] این منشور از چنین دولتی به صورت انتقالی حمایت می‌کند، اما از «آزادی کل فلسطین» نیز حمایت می‌کند.[۱۵][۱۶] در سند جدید همچنین آمده است که این گروه به دنبال جنگ با مردم یهود نیست، بلکه تنها به دنبال جنگ با صهیونیسم که آن را مسئول «اشغال فلسطین» می‌داند است.[۱۷] مشعل همچنین اظهار داشت که حماس به همکاری خود با اخوان المسلمین پایان می‌دهد.[۱۸] پس از برنامه‌ریزی برای صدور منشور جدیدی در ماه مه ۲۰۱۷، دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل بیانیه ای صادر کرد که در آن حماس را به تلاش برای فریب دادن جهان متهم کرد و همچنین از آن خواست تا فعالیت‌های تروریستی خود را برای یک تغییر واقعی خاتمه دهد.[۱۹]

یهود ستیزی

[ویرایش]

ایدئولوژی

[ویرایش]

به گفته ایبرهم فاکسمن از اتحادیه ضد افترا، «اعتقاد حماس فقط ضد اسرائیل نیست، بلکه عمیقاً یهودی‌ستیز با نژادپرستی در هسته آن است. منشور حماس مانند یک نبرد من امروزی است.» بر اساس این منشور، یهودیان «فقط دارای ویژگی‌های منفی هستند و در حال برنامه‌ریزی برای تسلط بر جهان معرفی می‌شوند.»[۲۰] منشور ۱۹۸۸ مدعی شد که یهودیان مستحق دشمنی و خشم خدا/الله هستند، زیرا آنها کتاب مقدس را دریافت کردند، اما متون مقدس آن را نقض کردند، نسبت به آیات خدا کفر ورزیدند، و پیامبران خود را کشتند.[۲۱]

مفسران متعددی، از جمله جفری گلدبرگ و فیلیپ گورویچ، این متن را به عنوان تحریک نسل‌کشی معرفی کرده‌اند.[۹][۲۲]

جهاد پیکارجویانه

[ویرایش]

منشور ۱۹۸۸ در تشریح اینکه چگونه جهاد علیه یهودیان یک وظیفه بود، فراتر رفت. روزی که دشمنان بخشی از سرزمین مسلمین را غصب کنند، جهاد وظیفه فردی هر مسلمانی می‌شود. در مقابل غصب فلسطین توسط یهودیان، برافراشتن پرچم جهاد واجب است. برای انجام این امر مستلزم اشاعه هشیاری اسلامی است. در میان توده‌ها چه در سطح منطقه ای، چه در سطح عربی و چه در سطح اسلامی باید روحیه جهادی را در قلب ملت نهادینه کرد تا با دشمنان مقابله کنند و به صفوف مبارزان بپیوندند.[۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Hamas Covenant 1988: The Covenant of the Islamic Resistance Movement". The Avalon Project: Documents in Law, History and Diplomacy. Yale Law School. 18 August 1988. Retrieved 15 February 2009.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Tamara Qiblawi; Angela Dewan; Larry Register (1 May 2017). "Hamas says it accepts '67 borders, but doesn't recognize Israel". CNN. Retrieved 3 May 2017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «CNNqiblawi» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ "Israeli Official Says Hamas Has Made Abbas Irrelevant" نیویورک تایمز, 27 February 2006
  4. ↑ "The Covenant of the HAMAS - Main Points". Intelligence Resource Project. Federation of American Scientists. Retrieved 2 May 2017.
  5. ↑ The Palestinian Hamas By Shaul Mishal, Avraham Sela. Google Books. Retrieved 9 February 2009.
  6. ↑ "Hamas Covenant 1988". Yale Law School Avalon Project. Retrieved 7 September 2014. [part of Article 13 of the Covenant] There is no solution for the Palestinian question except through Jihad. Initiatives, proposals and international conferences are all a waste of time and vain endeavors.
  7. ↑ Article 31 of the Hamas Charter (1988) Yale Law School: The Avalon Project
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Hamas Covenant 1988: The Covenant of the Islamic Resistance Movement". The Avalon Project: Documents in Law, History and Diplomacy. Yale Law School. 18 August 1988. Retrieved 15 February 2009. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «avalon» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Gourevitch, Philip (2 August 2014). "An Honest Voice in Israel". The New Yorker (به انگلیسی). Retrieved 9 May 2020. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Gourevitch» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ Goldberg, Jeffrey (4 August 2014). "What Would Hamas Do If It Could Do Whatever It Wanted?". The Atlantic. Retrieved 9 May 2020.
  11. ↑ "Haniyeh: Hamas willing to accept Palestinian state with 1967 borders". Haaretz. (09-11-08) Retrieved 27 May 2011.
  12. ↑ "BBC Today Programme interview with Sir Jeremy Greenstock, January 12, 2009". BBC News. 12 January 2009. Retrieved 27 May 2010.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ A 'new Hamas' through its new documents". Khaled Hroub, Journal of Palestine Studies, Vol 35, no. 1 (Summer 2006), p. 6. On web.archive.org
  14. ↑ Mazin Qumsiyeh on the History and Practice Of Nonviolent Palestinian Resistance Washington Report on Middle East Affairs, May–June 2010, pp. 40-42.
  15. ↑ Nidal al-Mughrabi; Tom Finn (2 May 2017). "Hamas softens stance on Israel, drops Muslim Brotherhood link". Reuters. Retrieved 3 May 2017.
  16. ↑ "Hamas accepts Palestinian state with 1967 borders". Al-Jazeera. 2 May 2017. Retrieved 3 May 2017.
  17. ↑ Patrick Wintour (2 May 2017). "Hamas presents new charter accepting a Palestine based on 1967 borders". The Guardian. Retrieved 3 May 2017.
  18. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Mu1ghrabi وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  19. ↑ "Israel dismisses purportedly 'friendlier' Hamas principles". The Times of Israel. 1 May 2017. Retrieved 3 May 2017.
  20. ↑ [۱] Anti-Semitism at Core of Hamas Charter. ADL Retrieved 27 May 2011 بایگانی‌شده در ۲۵ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  21. ↑ The Anti-Semitism of Hamas by Meir Litvak in Islamophobia and anti-Semitism pg 87
  22. ↑ Goldberg, Jeffrey (4 August 2014). "What Would Hamas Do If It Could Do Whatever It Wanted?". The Atlantic. Retrieved 9 May 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=منشور_۱۹۸۸_حماس&oldid=40029113»