پرش به محتوا

ملینه مانوشیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ملینه مانوچیان)
ملینه مانوشیان
زاده۱۹۱۳
کنستانتینوپل، امپراتوری عثمانی
درگذشته۶ دسامبر ۱۹۸۹ (۷۶ سال)
پاریس، فرانسه
پیشهمنشی، نویسنده و آموزگار
ملیتفرانسه
همسر(ها)میساک مانوشیان

ملینه مانوشیان (ارمنی: Մելինէ Մանուշեան؛ ۱۹۱۳ – درگذشته ۶ دسامبر ۱۹۸۹) منشی، نویسنده و آموزگار ارمنی‌تبار اهل فرانسه بود. وی عضو نهضت مقاومت فرانسه بود. مانوشیان از نجات‌یافتگان نسل‌کشی ارمنی‌ها بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

وی با نام اصلی ملینه آساتوریان فرانسوی: Mélinée Assadourian در ۱۹۱۳ در قسطنطنیه به دنیا آمد.[۱] در جریان نسل‌کشی ارمنی‌ها، او والدین خود را از دست داد و به همراه خواهر بزرگترش به یتیم خانه در ازمیر منتقل شد. سپس به کورینس یونان نقل مکان کرد.[۲]

پس از سال ۱۹۲۶ در مارسی فرانسه زندگی کرد و در آنجا زبان فرانسه را آموخت و حسابداری خواند. او در سال ۱۹۳۴ با همسر آینده خود میساک مانوشیان آشنا شد. در سال ۱۹۳۵ دبیر کمیته امداد ارمنستان شد. او در تماس نزدیک با خانواده شارل آزناوور بود. به گفته آیدا آزناوور، مانوشیان «در سال‌های طولانی - و چه سال‌هایی! - نقش برجسته‌ای در زندگی خانواده ما داشتند».[۳] در طول مقاومت فرانسه، او یک همراه قهرمان برای همسرش شد. او «در صحنه حمله چریکی به صورت ناشناس حضور داشت تا حرکات هر یک از افراد گروه را با دقت مشاهده کند و نتایج عملیات و واکنش مردم را یادداشت کند».[۴] از اوایل دهه ۱۹۴۰ او مرتباً ادبیات ممنوعه ضد فاشیستی را تولید، کپی و توزیع می‌کرد.[۵] هنگامی که میساک برای اولین بار دستگیر شد، از میکا آزناووریان خواست تا او را با دوچرخه خود به اردوگاه کومپین ببرد. او موفق شد مقداری غذا به میساک (زندانی شماره ۳۵۱) بدهد و حتی برای لحظه ای به ملاقات او رفت.

پس از آخرین دستگیری میساک، او غیابی به اعدام محکوم شد، اما توسط آزناووریان مخفی و نجات یافت. پس از جنگ جهانی دوم در ایروان زندگی و کار کرد، سپس در دهه ۱۹۶۰ به پاریس بازگشت. در سال ۱۹۵۴ او خاطرات خود را در مورد میساک نوشت.

ملینه در ۶ دسامبر ۱۹۸۹ در سن ۷۶ سالگی در پاریس درگذشت.

ادای احترام

[ویرایش]
مراسم انتقال میساک و ملینه مانوشیان به پانتئون، ۲۱ فوریه ۲۰۲۴

ملینه مانوشیان و همسرش میساک در ۲۱ فوریه ۲۰۲۴ برای بزرگداشت هشتادمین سالگرد اعدام میساک در پانتئون به خاک سپرده شدند.[۶][۷] میساک اولین مبارز خارجی مقاومت فرانسه و اولین کمونیست بود که وارد پانتئون شد.[۸][۹]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Mélinée Manouchian". www.wikidata.org (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-21.
  2. ↑ "Deux poèmes de Missak Manouchian". web.archive.org. 2017-02-14. Archived from the original on 14 February 2017. Retrieved 2024-02-25.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  3. ↑ "Мой брат, Шарль Азнавур — Журнальный зал". magazines.gorky.media. Retrieved 2024-02-25.
  4. ↑ The World War Two Reader, Gordon Martel, Routledge, 2004, p. 299
  5. ↑ "Deux poèmes de Missak Manouchian". web.archive.org. 2017-02-14. Archived from the original on 14 February 2017. Retrieved 2024-02-25.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  6. ↑ "En direct: au Panthéon, Emmanuel Macron salue la mémoire de Missak Manouchian, Français de préférence, Français d'espérance". Le Monde.fr (به فرانسوی). Retrieved 2024-02-21.
  7. ↑ "France inducts Resistance hero Manouchian into Panthéon". France 24 (به انگلیسی). 2024-02-21. Retrieved 2024-02-21.
  8. ↑ "Missak Manouchian, héros de la Résistance d'origine arménienne, va faire son entrée au Panthéon". Le Monde.fr (به فرانسوی). 2023-06-18. Retrieved 2023-06-19.
  9. ↑ "France honors foreign Resistance fighters as WWII hero Manouchian is inducted into the Panthéon". AP News (به انگلیسی). 2024-02-21. Retrieved 2024-02-22.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ملینه مانوشیان موجود است.
ارمنستان Stub icon

این یک مقالهٔ خرد درباره یک نویسنده ارمنی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ملینه_مانوشیان&oldid=39336309»