ملاط (لنگرود)
ملاط (لنگرود) | |
---|---|
روستا | |
مختصات: ۳۷°۰۹′۴۱″ شمالی ۵۰°۰۹′۳۱″ شرقی / ۳۷٫۱۶۱۳۹°شمالی ۵۰٫۱۵۸۶۱°شرقی | |
کشور | ایران |
استان | استان گیلان |
شهرستان | شهرستان لنگرود |
بخش | بخش کومله |
دهستان | دهستان دریاسر |
جمعیت (۲۰۰۶) | |
• کل | ۱۰۳۴ |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی +۳:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی +۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
روستایی گردشگری است واقع در دهستان دریاسر شهرستان لنگرود در استان گیلان.[۱] بر اساس اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران، جمعیت ملاط در سال 2006 بالغ بر ۱٬۰۳۴ تن بوده است.
ملاط از روستاهای مشرف به لیلاکوه است. از جمله محصولات اصلی این روستا چای سبز و سیاه، انواع مرکبات، کیوی، نان محلی و آب چشمه است. این روستا به دلیل موقعیّت خاص خود، یکی از مقاصد گردشگری در استان گیلان به شمار می آید. مقبرۀ دوازده امامزادگان ملاط نیز یکی دیگر از اماکن مهم این روستا است که مدفنِ دوازده تن از سادات کیایی است. علاوه بر آن این روستا بازارچه سنتی دارد که مقصد هزاران گردشگر است.
تاریخچه
[ویرایش]نام این روستا در منابع تاریخی به کرّات ذکر شده است.در تاریخ گیلان و دیلمستان از ظهیرالدین مرعشی به اتفاقات و نبردهایی که در «کوتمک ملاط»[۲] واقع شده اشاره شده است. در این کتاب به «مدرسه»[۳]، «خانقاه»، «مسجد جامع»، «گوراب»، «باغهای میوه» و «برکۀ عظیمِ»[۴] ملاط اشاره شده است. امیر کیا ملاطی، اولین امیر از امرای کیایی و بنیانگذار سلسلۀ کیاییان، و پسرش، سیّدعلی کیا ملاطی، منسوب به این روستا هستند. سیدرضی کیا، پسر سیدعلی کیا، در عمارت ملاط کوشش بسیار کرده است. عین نوشتۀ مرعشی در اینجا نقل می شود: «عمارات ملاط را به اهتمام تمام بنياد نهادند و قصرى در غايت لطافت و مسجد جامع در غايت نزاهت تمام ساختند و خانه هاى چند جهت مترّددان و ابناى سبيل[۵] مجموع را از سنگ و گل تمام كردند و طويله هاى اسبان و استران به اتمام فرمودند رسانيد و غماى [۶]مجموع را باز به سفالوى سرخ بپوشانيدند. و گرداگرد مشهد[۷] مبارک[۸] ديوارى از سنگ در غايت محكمى احداث فرمودند و غماى آن را به سفالو از آب باران محفوظ ساختند. و درون مشهد را درختهاى نارنج و ترنج و ليمو و آبى[۹] و آلو بنشاندند و آن موضع را رشکِ جنّت نعيم و خُلد برين گردانيدند. و حُفّاظ[۱۰] را وظايف[۱۱] تعيين نموده تا شب و روز به تلاوت قرآن مجيد مشغول باشند و اكنون نيز هستند. و خانقاهى بساختند و امر كردند كه صبح و شام را به فقرا و مساكين و أبناء السَّبيل آش بدهند و بر در مسجد حفر چاه آب فرمودند و گورابى به غايت خوب بفرمودند ساختن. و مدرسه اى طرف غربى آن گوراب و مسجد تمام كردند و مرتبه اى ديگر شيب از آن گوراب گورابى ديگر بساختند و چاه آبى بر سر راه فرمودند كندن تا در تابستان كه آب رودخانه گرم می شود ابناى سبيل و متوطّنان[۱۲] آن مقام، از آن آب بنوشند و بر سر آن گوراب دكانهاى چند فرمودند ساخت و مردم صنعتكار از هر نوع آنجا بنشاندند و باغ وسيعى بنياد كردند و از هرنوع ميوه هاى خوب و انگورهاى لطيف بفرمودند نشاندن».
احداث «دریاچۀ بزرگ ملاط» که به گیلکی «پیله سل» (استخر بزرگ) خوانده می شود، از جمله اقدامات سیدرضی کیا برای مزارع و ساکنان ملاط بوده است:
«و جهت آبخور و برنجار و مزارع سُكّان[۱۳] آن مقام (= ملاط) بركه اى عظيم[۱۴] بساختند چنانكه مزرعۀ آن قريه و ساير قُرا[۱۵] كه در حوالى آن قريه اند، از آن متمتّع و برخوردار گشتند.»[۱۶]
اعتقادات
[ویرایش]در این روستا سنگی وجود داشته که مردم معتقد بودند ، هر کس آبی روی این سنگ بریزد و آن آب را بنوشد دیگر در آن سال مریض نخواهد شد.
متاسفانه این سنگ ده ها سال پیش از بقعه دوازده تن سرقت شد.اما چند سال بعد دوباره به آن جا برگشت . علی رغم تمام مواظبت ها این سنگ دوباره دزدیده شد و تا کنون خبری از آن نیست.
نگارخانه
[ویرایش]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Malat». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.
- ↑ تاریخ گیلان و دیلمستان، ص 103
- ↑ تاریخ گیلان و دیلمستان، ص 36
- ↑ تاریخ گیلان و دیلمستان، ص 142
- ↑ مسافران غریب.
- ↑ سقف خانه.
- ↑ مشهد: محل شهادت.
- ↑ همان است که امروزه در ملاط به دوازده امامزادگان مشهور است.
- ↑ میوۀ بِه.
- ↑ حافظان قرآن.
- ↑ مقررّی، حقوق.
- ↑ ساکنان.
- ↑ ساکنان.
- ↑ استخر بزرگ ملاط است که به زبان گیلکی بدان «پیلو سَل» (استخر بزرگ) گویند.
- ↑ روستاها.
- ↑ تاریخ گیلان و دیلمستان، ص 142