مسیحیت خلقیدونی
مسیحیت خلقیدونی یا مسیحیت کلسدونی اشاره به شاخه ای از مسیحیت است که از نظرات کلامی و باورهای شورای خلقیدون، شورای چهارم سراسری مسیحیت که در سال ۴۵۱ برگزار شد، تبعیت می‌کند.[۱] مسیحیت خلقیدونی تعریف مسیح‌شناسانه شورای خلقیدون که شامل وحدت دو طبیعت (الهی و انسانی) مسیح در یک حقیقت وجودی به نام عیسی مسیح که به عنوان یک شخص واحد شناخته می‌شود را می‌پذیرد. [۲] [۱] همچنین اعتقادنامه نیقیه را نیز قبول دارد در نتیجه باور به مسیحیت خلیقدونی باور به مسیحیت نیقیه نیز هست. [۱] [۳]
با توجه به نگرش خاص مسیحیت خلیقدونی نسبت به تعاریف و الهیات مسیحی، فرقه‌های مسیحی (اعم از تاریخی و مدرن) را می‌توان به این ترتیب تقسیم‌بندی کرد:
- خلقیدونی- کسانی که تعاریف و الهیات شورای خلقیدونی را می‌پذیرند.
- نیمه خلقیدونی- آنهایی که الهیات خلقیدونی را به صورت جزئی یا مشروط قبول دارند. [۴]
- غیر خلقیدونی - کسانی که تعاریف و توضیحات شورای خلقیدون را رد می‌کنند.
- (بعضی فرقه‌های معتقد به سه‌گانه‌ناباوری، ترمیم‌گرایی و ناباور به مسیحیت نیقیه نشان داده نشده‌اند)
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- Meyendorff, John (1989). Imperial Unity and Christian Divisions: The Church 450–680 A.D. Crestwood, NY: St. Vladimir's Seminary Press.
- Grillmeier, Aloys (1975) [1965]. Christ in Christian Tradition: From the Apostolic Age to Chalcedon (451) (2nd revised ed.). Louisville: Westminster John Knox Press.
- Kelly, John N. D. (2006) [1972]. Early Christian Creeds (3rd ed.). London-New York: Continuum.
- Kharlamov, Vladimir (2009). The Beauty of the Unity and the Harmony of the Whole: The Concept of Theosis in the Theology of Pseudo-Dionysius the Areopagite. Eugene: Wipf and Stock Publishers.