پرش به محتوا

کلیساهای ارتدکس مشرقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از مسیحیت ارتدکس مشرقی)
کلیساهای ارتدکس مشرقی
طبقه‌بندیNon-Chalcedonian
گرایشمسیحیت شرقی
الهیاتمیافیزیسم
سیاستنظام اسقفی
ساختارکمونیون
زبانقبطی، سریانی کلاسیک، گعز، ارمنی کلاسیک، مالایالم، یونانی کوینه، انگلیسی، عربی و غیره
نیایش‌سراییمناسک ارمنی
Alexandrian, West Syriac
بنیان‌گذارعیسی مسیح، طبق sacred tradition
انشقاق ازمسیحیت خلقیدونی
اعضا۶۰ میلیون
نام(های) دیگرارتدکسی مشرقی، کلیساهای میافیزیسم، کمونیون ارتدکس مشرقی

کلیساهای ارتدکس مشرقی (انگلیسی: Oriental Orthodox Churches)، کلیساهای مسیحیان شرقی هستند که به مسیحیت میافیزیسم پایبند هستند،[۱][۲] با تقریباً ۶۰ میلیون عضو در سراسر جهان.[۳][۴] کلیساهای ارتدکس مشرقی بخشی از اعتقادنامه نیقیه هستند که از قدیمی‌ترین شاخه‌های آن محسوب می‌شوند.[۵]

نام‌های دیگری که این کلیساها با آن‌ها شناخته شده‌اند عبارتند از: مشرقی قدیم، مشرقی باستانی، ضدخلقیدونی، پیشاخلقیدونی, غیرخلقیدونی، میافیزیسم و تک‌سرشت‌باوری.[۶]

کمونیون کلیساهایی در مسیحیت شرقی است که تنها سه شورای کلیسایی اول را به رسمیت می‌شناسند: شورای نخست نیقیه در ۳۲۵، اولین شورای قسطنطنیه در ۳۸۱ و شورای افسوس در ۴۳۱.[۷] این کمونیون متشکل از شش کلیسای دارای اسقف مستقل است: کلیسای حواری ارمنی، کلیسای ارتدکس قبطی، کلیسای ارتدکس توحیدی اریتره، کلیسای ارتدکس توحیدی اتیوپی، کلیسای ارتدکس سریانی مالانکارا، و کلیسای سریانی ارتدکس.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Orthodox Christian Churches". pluralism.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-25.
  2. "Oriental Orthodoxy « Western Prelacy". westernprelacy.org. Retrieved 2020-11-25.[پیوند مرده]
  3. Lamport, Mark A. (2018). Encyclopedia of Christianity in the Global South (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. p. 601. ISBN 978-1-4422-7157-9. Today these churches are also referred to as the Oriental Orthodox Churches and are made up of 50 million Christians.
  4. "Orthodox Christianity in the 21st Century". Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 8 November 2017. Oriental Orthodoxy has separate self-governing jurisdictions in Ethiopia, Egypt, Eritrea, India, Armenia and Syria, and it accounts for roughly 20% of the worldwide Orthodox population.
  5. "Orthodox churches (Oriental) — World Council of Churches". www.oikoumene.org (به انگلیسی).
  6. Keshishian 1994, pp. 103–108.
  7. Hindson, Ed; Mitchell, Dan (2013). The Popular Encyclopedia of Church History. Harvest House Publishers. p. 108. ISBN 978-0-7369-4806-7. Retrieved 3 March 2016.
  8. «Oriental Orthodox Churches». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

[ویرایش]