پرش به محتوا

مساحقه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طبق‌زنی و پوزیشن میسیونری میان دو زن که فرج یکدیگر را مالش می‌دهند.

مُساحَقِه اصطلاحی در حقوق و علوم دینی است. در فقه اسلامی و قانون مجازات اسلامی ایران، مساحقه به این معناست که زن عاقل و بالغ و مختار، اندام تناسلی خود را روی اندام تناسلی یک زن دیگر قرار دهد. مساحقه کیفر صد تازیانه دارد و تفاوتی میان مسلمان و نامسلمان نیست. همچنین در صورت تجاوز جنسی یک زن به زن دیگر، برخلاف لواط مردان، اعدام مقرر نشده است. در قانون ایران برای مادون مساحقه و لواط همچون بوسیدن و لمس شهوانی همجنس‌گرایان زن یا مرد، ۳۱ تا ۷۴ تازیانه پیش‌بینی شده است. در مقایسه با لواط، برای مساحقه حساسیت و کیفر کم‌تری وجود دارد؛ زیرا در جرم لواط، مفعول محکوم به اعدام است مگر اینکه به او تجاوز شده باشد و فاعل هم در صورتی که نامسلمان یا مسلمان همسردار[الف] باشد یا به مفعول تجاوز جنسی کرده باشد، اعدام می‌گردد و در غیر این صورت صد تازیانه دارد. در همهٔ جرائم حدّی مانند مساحقه و لواط و خوردن مشروبات الکلی حتی اگر اثبات شود فرد چندین بار به مساحقه دست زده است باز هم تنها یک بار کیفر صد تازیانه خواهد داشت اما چنانچه بعد از هر محکومیت مساحقه کرده و مجدد محکوم گردد و کیفر وی نیز اجرا گردد تا بار سوم محکومیت و اجرا هر بار صد تازیانه خورده اما در بار چهارم محکومیت، اعدام می‌گردد.[۱][۲]

واژه‌شناسی

[ویرایش]

سَحق — بر وزن سنگ — یا مساحقه در لغت معانی گوناگونی دارد؛ از جمله: «جامهٔ کهنه»، «ریزه‌ریزه کردن»، «کوبیدن»، «نرم کردن»، «ساییدن»، «پاک کردن».[۳]

قرآن و روایات

[ویرایش]

هرچند به سَحق و همجنسگرایی زنانه در قرآن اشاره نشده است – برخلاف لواط که آیاتی در این زمینه دارد[ب] – اما مفسران مسلمان، اشاره صرف این کتاب به نامِ اصحاب رَسّ[۵][۶] را به استناد روایات در نکوهش سحق دانسته‌اند. آیات ۱۵ و ۱۶ سورهٔ نسا[۷] را نیز اقلیتی از فقها علی‌رغم نظر مشهور فقهی مبنی بر دلالت بر زنا و عدم تصریح در قرآن، به‌ترتیب دربارهٔ کیفر لواط و مساحقه دانسته‌اند. در روایات اسلامی از مساحقه به تفصیل بحث شده است.[۸]

فقه و قانون ایران

[ویرایش]

آرای فقهی

[ویرایش]

سید روح‌الله خمینی در باب مساحقه نوشته است:

با وطی زن به زن مساحقه واقع می‌شود و اثبات این جرم مانند اثبات لواط است و مجازات آن صد ضربه تازیانه است؛ به شرطی که مرتکب، عاقل، بالغ و مختار باشد و این کیفر در محصنه و غیر آن یکسان است و گفته شده اگر مساحقه‌کننده محصنه باشد، حکمش سنگسار می‌باشد ولی صحیح‌تر اولی است [تازیانه می‌خورد و سنگسار نمی‌شود] و تفاوتی نیست در اجرای مجازات بین فاعله و مفعوله و زن کافر یا مسلمان.[۹]

کیفر

[ویرایش]

بر بنیاد نظر یادشده از خمینی که مشهور فقهی است، قانون‌گذار در مادهٔ ۲۳۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ کیفر مساحقه را صد تازیانه تعیین کرده است. هرگاه متهم پیش از اثبات جرم، توبه کند و ندامت و اصلاح او برای دادرس محرز شود، حد مساحقه از او ساقط می‌گردد. همچنین اگر مساحقه با اقرار ثابت شده باشد، در صورت توبه مرتکب حتی پس از اثبات جرم، دادگاه می‌تواند عفو مجرم را به‌واسطه رئیس قوه قضائیه از رهبر درخواست کند. برای مادون مساحقه (همانند مادون لواط) با مصادیقی همچون لمس یا بوسه شهوانی دو زن به یکدیگر، ۳۱ تا ۷۴ تازیانه پیش‌بینی شده است.[۱۰]

راه‌های اثبات

[ویرایش]

راه‌های‌های اثبات مساحقه در دادگاه همان راه‌های اثبات لواط است؛ یعنی با چهار بار اقرار مرتکب یا شهادت چهار مرد عادل مستند به دیدن حضوری مساحقه اثبات می‌گردد؛ مگر اینکه دانش دادرس (علم قاضی) که از مستندات دیگری به دست آمده، خلاف محتوای شهادت باشد. شهادت زنان در اثبات مساحقه معتبر نیست. در ماده ۲۴۱ قانون مجازات اسلامی ایران در صورت نبود ادلهٔ قانونی یادشده، هرگونه پژوهش و بازجویی دربارهٔ جرائم جنسی پنهان جز در حالت تجاوز جنسی، اکراه، اغفال، آزار و ربایش منع گردیده است.[۱۱][۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. در قرآن فرد کناره‌جو از آمیزش جنسی اعم از اینکه مجرد یا همسردار باشد، مُحصَن نامیده می‌شود. در فقه اسلامی در بحث تأهل، تنها کسی را محصن می‌نامند که دارای همسر دائم یا برده بوده، با وی آمیزش کرده (در حد دخول جنسی از واژن) و دسترسی به او برای آمیزش داشته باشد نه اینکه به‌واسطه عواملی همچون سفر، حبس یا بیماری، نتواند با همسر خود آمیزش کند.
  2. «و لوط را به یاد آر زمانی که به قوم خود گفت: آیا به چنان زشت‌کاری دست می‌زنید که هیچ‌کس از مردمان در آن بر شما پیشی نگرفته است؟ (۸۰) شما از روی شهوت (میل زیاده‌خواهانه) به غیر زنان، بر مردان درمی‌آیید، آرى، شما قومی اسراف‌کارید. (۸۱) و پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: آنان را از شهرتان بیرون کنید، زیرا که خود را پاکیزه می‌شمارند. (۸۲)»[۴]

پانویس

[ویرایش]
  1. «قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مواد ۱۱۴ و ۱۳۶ و ۱۹۹ و ۲۰۰ و ۲۳۷ تا ۲۴۱». سامانه ملی قوانین و مقررات.
  2. نوبهار, رحیم (2014-01-21). "بازخوانی مستندات فقهی حکم اعدام برای تکرار جرایم حدی". فصلنامه پژوهش حقوق کیفری. 2 (5): 9–46. ISSN 2345-3575.
  3. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «سحق» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازبینی شده در ۴ فوریهٔ ۲۰۲۵).
  4. متن و ترجمه‌های آیات ۸۰ تا ۸۳ اعراف، پایگاه جامع قرآنی
  5. متن و ترجمه‌های آیهٔ ۱۲ ق، پایگاه جامع قرآنی
  6. متن و ترجمه‌های آیهٔ ۳۸ فرقان، پایگاه جامع قرآنی
  7. متن و ترجمه‌های آیات ۱۵ و ۱۶ نسا، پایگاه جامع قرآنی
  8. «مساحقه، جرمی علیه زنان». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۴.
  9. روح‌الله الموسوی الخمینی، تحریر الوسیله، ج۴، ص ۲۰۱
  10. «سیاست جنایی ایران و اسلام ناظر بر جرم مساحقه».
  11. «قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مواد ۱۱۴ و ۱۳۶ و ۱۹۹ و ۲۰۰ و ۲۳۷ تا ۲۴۱». سامانه ملی قوانین و مقررات.
  12. بیک‌ویردیلو, علیرضا (۴ فروردین ۱۴۰۲). "جرایم جنسی مبتنی بر رضایت در قلمرو حقوق کیفری ایران". مطالعات علوم اجتماعی. 32 (9): 30–44. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)