مزگت
مَزگَت واژه‌ای ایرانی به معنی مسجد است و ریشهٔ آن پارسی باستان مزکد از مزداکده است.منظور از مز در مزکد یا مزگت همان خدا و کد به معنی خانه ست.
این واژه هم اکنون در زبان کردی با گویش مزگت و مزگوت به معنای مسجد بکار می رود.
معادل این واژه در آرامی هخامنشی، سریانی و مندائی مَسْگداء است، و از آرامی وارد زبان عربی شده است.[۱]
در زبان پهلوی به مسجد ، مزگت یا مِزگوت گفته می‌شود
در انگلیسی نیز Mosque و در ارمنی Maskit باز هم ریشه در مَزگِت دارد.
هنوز برخی از مسجدهای کهن ایران با نام مزگت نامیده می‌شود مانند «ایسپیه مزگت» (مسجد سپید) در گیلان «دزگامزگت» مازندران و در تمامی مناطق کردنشین مانند مزگت طوبی خانم.
در رامسر
[ویرایش]در روستاهای رامسر چون گذشته این واژه هنوز به معنای مسجد به کار می‌رود. در جواهرده مسجدی قدیمی را به نام مزگت می‌نامند. مسجد آدینه نیز که مسجد تاریخی و کهن است به این نام خوانده شده‌است. گویا پیش از اسلام در این مکان نیایشگاه آناهیتا بوده‌است و پس از اسلام به نام مسجد تبدیل و به مزگت آدینه معروف شده‌است. گورهای بزرگ زرتشتیان در پیرامون آن خود دلیل بر این است که در گذشته و دوره‌های مختلف این مکان به عنوان معبد و نیز آتشکده زرتشتی مورد توجه بوده‌است. در بخشی دیگر از جواهرده رامسر که در کنار چکاد سماموس است مسجدی بود که مردمان آن را به عنوان مزگت مزگتا می‌خواندند و در توصیف آن آمده‌است: مسجد بزرگ و جامع.
منابع
[ویرایش]- ↑ "msgd" بایگانی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine in Comprehensive Aramaic Lexicon. Hebrew Union College, Jewish Institute of Religion. Cincinnati, USA. Retrieved June 29, 2013.
- سجادی، سید محمد تقی، تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر، نشر معین، ۱۳۷۸
- لغتنامهٔ دهخدا
- فرهنگ نفیسی نوشتهٔ ناظم الاطباء
 | این یک مقالهٔ خرد مسجد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |