پرش به محتوا

مزگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مزگاه
روستا
مختصات:
کشورایران
استانمازندران
شهرستاننوشهر
بخشمرکزی
دهستانخیرودکنار
بنیان‌گذاریحدود 1320
جمعیت
۱۱۰۸نفر
پیش‌شمارهٔ تلفن011

مزگا (مزگاه)، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران.

جمعیت

[ویرایش]

این روستا در دهستان خیرودکنار قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۱٬۱۰۸نفر (۳۲۷خانوار) بوده‌است.[۱] مردم مزگا عمدتاً از دو قومیت طبری و گیلکی هستند.[۲] مردم مزگا برخی به زبان گیلکی و برخی دیگر به گویش کجوری سخن می‌گویند.[۳]

تاریخچه

[ویرایش]

نام قدیمی این روستا به احترام مالک بزرگ منطقه "نظام خان اسلامی" به "نظام آباد" معروف شد ؛این روستا در حدود سال 1320 شکل گرفت و ساکنان اولیه آن کمتر از 5 خانوار بودند و در بدو این روستا سرزمینی بکر و پر از درختان و بوته‌های انبوه تمشک و پر از درختان بلوط یا مازو و در گویش محلی "مازی" بود که بعدها معروف به "مازی گاه" و به مرور "مزگا" نامیده شد؛ اما هم‌اکنون با تغییر بی رویه و دست بردن در اکوسیستم این روستا اثری از درخت موزی یا مازو در این مکان دیده نمی‌ شود! ساکنان اولیه در گذر زمان به شکل دادن روستا پرداختند و عمده کار روستاییان دامداری و کشت برنج بود ؛ لیکن به مرور زمان به جهت شرایط فوق العاده زیبای این منطقه و فاصله بسیار نزدیک کوه و دریا و جنگل و داشتن چندین موقعیت گردشگری در کنارهم ؛به‌طور تدریجی به منطقه توریستی تبدیل شد بطوریکه مورد توجه پادشاه وقت (پهلوی دوم) و سران و رؤسا حکومت وی قرار گرفت من‌جمله ویلاهای پیشین آقای هویدا (از نخست وزیران دوران پهلوی) و آقای وهاب زاده (رئیس پیشین شرکت «ب‌ام‌و ؛ هژبری ؛همدانیان سرمایه داران وقت » در این روستا واقع شده‌است.این ویلاها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت و بعضا در مزایده‌ها واگذار به اشخاص غیر دولتی گردید همچنین ویلای فردین هنرپیشه فقید سینما در این روستا می‌باشد .

با ورود شخصیت‌های دولتی از عمران آبادانی‌های انجام شده ساخت استادیوم زمین چمن ؛ مجتمع آموزشی و فرهنگی دبستان راهنمایی دبیرستان و بهترین مرکز آموزش تربیت معلم؛ بهسازی کانال آبراه رودخانه مزگا انجام شد.

منابع

[ویرایش]
  1. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  2. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۲۶۱.
  3. نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).