پرش به محتوا

مرکز تاریخی مکزیکو سیتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مرکز تاریخی مکزیکو سیتی
زوکالو همچنین با نام میدان آهنگ با پرچم مکزیک در مرکز و سمت راست پشت آن به اهتزاز درآمده است، پورتال قدیمی بازرگانان
زوکالو همچنین با نام میدان آهنگ با پرچم مکزیک در مرکز و سمت راست پشت آن به اهتزاز درآمده است، پورتال قدیمی بازرگانان
مختصات: ۱۹°۲۵′۵۸″ شمالی ۹۹°۰۷′۵۹″ غربی / ۱۹٫۴۳۲۷۸°شمالی ۹۹٫۱۳۳۰۶°غربی / 19.43278; -99.13306
کشور مکزیک
شهر مکزیکوسیتی
شهرستانکواتموک
جمعیت
 (۲۰۲۰)
 • کل۶۱٬۲۲۹[۱]
 ۲۱٬۷۸۲٬۰۰۰
منطقهٔ زمانییوتی‌سی −۶ (منطقه زمانی مرکزی)
 • تابستانی (DST)یوتی‌سی −۵ (منطقه زمانی مرکزی)

مرکز تاریخی مکزیکو سیتی (انگلیسی: Historic center of Mexico City)(اسپانیایی: Centro Histórico de la Ciudad de México)، که با نام‌های «مرکز» یا «مرکز تاریخی» نیز شناخته می‌شود. بخش مرکزی در مکزیکو سیتی مکزیک است که بر روی پایه مجسمه (یا میدان اصلی) متمرکز شده و در همه جهات برای یک تعداد بلوک‌ها که دورترین وسعت آن در غرب آلامدا مرکزی است.[۲]زوکالو بزرگ‌ترین میدان در آمریکای لاتین است.[۳]می‌تواند نزدیک به ۱۰۰۰۰۰ نفر را در خود جای دهد.[۴]

این بخش از پایتخت در بخش شهری کواتموک قرار دارد، کمی بیش از نه کیلومتر2 دارد و ۶۶۸ بلوک را اشغال می‌کند. شامل ۹۰۰۰ ساختمان است که ۱۵۵۰ مورد آن اهمیت تاریخی اعلام شده است. بیشتر این بناهای تاریخی بین قرن ۱۶ و ۲۰ ساخته شده‌اند. برای اهداف حفاظتی به دو منطقه تقسیم شده است. منطقه A شامل شهر ماقبل اسپانیایی و گسترش آن از دوره نایب السلطنه تا استقلال است. منطقه B مناطقی را پوشش می‌دهد که تمام ساخت و سازهای دیگر تا پایان قرن نوزدهم برای حفظ میراث معماری و فرهنگی منطقه ضروری به نظر می‌رسد.[۵]

اینجاست که اسپانیایی‌ها در قرن شانزدهم مکزیکوسیتی امروزی را بر روی خرابه‌های فتح شده تنوچتیتلان، پایتخت امپراتوری آزتک آغاز کردند.[۳] مرکز امپراتوری باستانی آزتک و مقر قدرت مستعمره اسپانیایی اسپانیا جدید، مرکز تاریخی تاریخی شامل بیشتر آثار تاریخی شهر است. سایت‌های هر دو دوره و همچنین تعداد زیادی موزه. این موضوع آن را به میراث جهانی تبدیل کرده است.[۲]

تاریخچه

[ویرایش]
فواره با نیم تنه به احترام آلونسو گارسیا براوو، کسی که پس از فتح مکزیکو سیتی را با حفظ بسیاری از زیرساخت‌های اصلی آزتک‌ها طراحی کرد. واقع در خیابان مرسدس بین عیسی ماریا و تالاورا، در شرق زوکالو

آنچه در حال حاضر مرکز شهر تاریخی مکزیکو سیتی است تقریباً با شهر باستانی آزتک تنوچتیتلان که در حدود سال ۱۳۲۵ تأسیس شد، مرتبط است. در دوران پیش از اسپانیایی، شهر به شکلی برنامه‌ریزی شده توسعه یافت، با خیابان‌ها و کانال‌هایی که با مسیرهای اصلی منتهی می‌شدند. بلوک‌های مربع منظم.[۵] جزیره ای که شهر بر روی آن بنا شده است به چهار محله یا محله تقسیم شده است. که به ترتیب توسط جاده‌های اصلی شمالی به جنوبی منتهی به تپیاک و ایزتاپالاپا و جاده غربی به شرقی که به تاکوبا و به یک دایک به دریاچه منتهی می‌شد تقسیم می‌شدند. کالپولیس‌ها کیپوپان، آتزاکوالکو و زوکیپان نام داشتند که هر کدام دارای زیرمجموعه‌ها و «تکپان» یا شورای ناحیه بودند. تقاطع این جاده‌ها مرکز شهر و جهان آزتک بود. اینجا شهردار تمپلو، کاخ‌های تلاتونی یا امپراتورها، کاخ‌های اشراف مانند «خانه شیاطین» و «خانه گل‌ها» بودند. همچنین در اینجا دو مدرسه معروف آزتک قرار داشت: تلپوچکالی برای مطالعات سکولار و کالمکاک برای آموزش کشیش. زمانی که اسپانیایی‌ها وارد شدند، شهر قنات‌هایی داشت که توسط مونتزوما و لوئیکامیناو آهویزوتل و همچنین یک خاکریز بزرگ در شرق شهر ساخته شد.[۶]

پس از فتح اسپانیا، این طرح عمدتاً به دلیل تلاش‌های آلونسو گارسیا براوو که بر بازسازی شهر نظارت داشت تا حد زیادی دست نخورده باقی ماند. این بازسازی بسیاری از معابر اصلی مانند تنایوکا، به نام والهو را حفظ کرد. تلاکوپان، تغییر نام داد به، مکزیک تاکوبا وتپیاک، که اکنون خیابان اسرار نامیده می‌شود. آنها همچنین بخش‌های اصلی شهر را حفظ کردند و پیشوندهای مسیحی را به نام‌هایی مانندسن خوان مویوتلا، سانتاماریا تلاکچیواکان، سن سباستین آتزاکوالکو و سن پدرو تئوپان اضافه کردند. در واقع، بیشتر مرکز تاریخی با آوارهای شهر ویران شده آزتک ساخته شده است.[۵]

تعدادی از مردم در این دوران، همگی اسپانیایی، ثروت هنگفتی را عمدتاً از طریق معدن و تجارت در قرن هفدهم و هجدهم به دست آوردند. این ثروت در عمارت‌های مختلف پراکنده در مرکز مانند کاخ ایتوربید و کازا د آزوله‌خوس (خانه کاشی) منعکس شده است. این خانه در قرن شانزدهم به سبک عربی ساخته شد، اما کاشی‌های همنام آن در سال ۱۷۴۷ زمانی که کنت دره اوریزابا کاشی‌های تالاورا را به پوئبلا سفارش داد، اضافه شد.[۷]

در اوایل قرن بیستم، در نتیجه موضع وزیر آموزش عمومی وقت آمریکای لاتین خوزه واسکونسلوس، بسیاری از خیابان‌های شمال و غرب زوکالو به نام کشورهای آمریکای لاتین تغییر نام دادند.[۸]

زوکالو و رویدادها

[ویرایش]

از لحاظ تاریخی، زوکالو یا میدان اصلی، مکانی برای رویدادهای فرهنگی خوب و محبوب بوده است. چند نمونه از رویدادهایی که اخیراً در اینجا برگزار شد، عکسبرداری اسپنسر تونیک است،[۹]موزه عشایری خاکستر و برف[۱۰]یک رویداد اسکیت‌بردینگ/بی‌ام‌ایکس که در ۲۴ آگوست ۲۰۰۸، ۵۰ هزار جوان را به خود جلب کرد.[۱۱]«جشنواره مکزیکو» یک رویداد سالانه با برنامه‌های اختصاص یافته به هنر (محبوب و عالی) و دانشگاه است. در سال ۲۰۰۸، بیست و چهارمین جشنواره با ۲۵۴ اجرا و نمایش از بیش از ۲۰ کشور جهان در ۶۵ میدان و مکان‌های دیگر در این بخش از شهر برگزار شد. این اعتراضات در سطح ملی مانند اعتراضات لوپز اوبرادور پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۶ مرکزی است.[۱۲] و تظاهرات سراسری علیه جنایت در ۳۰ اوت ۲۰۰۸ برگزار شد.[۴]

درست در نزدیکی زوکالو، پالاسیو ناسیونال، کلیسای جامع متروپولیتانا، شهردار تمپلو با موزه مجاورش، و ساختمان ملی مونت د پیداد قرار دارند. کاخ ناسیونال با کل ضلع شرقی زوکالو همسایه است و شامل دفاتر رئیس‌جمهور مکزیک، خزانه داری فدرال، آرشیو ملی و همچنین نقاشی‌های دیواری که زندگی پیش از اسپانیایی را به تصویر می‌کشد و یک نقاشی دیواری بزرگ که پلکان مرکزی را پر کرده است. کل تاریخ ملت مکزیک از زمان فتح به بعد. این کاخ بر روی خرابه‌های کاخ موکتزوما دوم در سال ۱۵۲۱ با استفاده از همان سنگ تزونتل که برای ساخت کاخ آزتک استفاده شد، ساخته شد. در اصل در خانواده هرنان کورتس بود تا اینکه پادشاه اسپانیا آن را برای اقامت نایب السلطنه اسپانیای جدید خرید و تا زمان استقلال مکزیک (با وجود تخریب و بازسازی مجدد در سال ۱۶۹۲) باقی ماند. روبه روی زوکالو بالای بالکن مرکزی، کامپانا (زنگ) دولورس قرار دارد که هر ۱۵ سپتامبر توسط رئیس‌جمهور برای جشن استقلال نواخته می‌شود.[۲]

کلیسای جامع متروپولیتن که به مراسم عروج مریم مقدس اختصاص یافته است، انتهای شمالی زوکالو را اشغال می‌کند. این مکان در ابتدا بخشی از محوطه مقدس آزتک‌ها (به نام تئوکالی) بود و حاوی تزومپانتلی اصلی یا قفسه ای برای جمجمه قربانیان قربانی بود. اولین کلیسا بین سالهای ۱۵۲۴ یا ۱۵۲۶ و ۱۵۳۲ ساخته شد و در ۲ سپتامبر ۱۵۳۰ توسط پاپ کلمنت هفتم به مقام کلیسای جامع ارتقا یافت. پایه‌های کلیسای جامع جدید در سال ۱۵۶۲ آغاز شد و سنگ بنای آن در سال ۱۵۷۳ در زمان اسقف اعظم پدرو مویا د کنترراس و نایب السلطنه چهارم گذاشته شد.[۱۳]اگرچه کارها کامل نشده بود، کلیسای جامع اولین وقف خود را در ۲ فوریه ۱۶۵۶ دریافت کرد.[۱۴]تکمیل شدن در سال ۱۸۱۳ از الحاقات نئوکلاسیک طراحی شده توسط مانوئل تولسا در ۱۵ اوت ۲۰۱۳ توسط نوربرتو ریورا کاررا و از دروازه هالی در مرکز باز شد و تکمیل شدن کلیسا جشن گرفته شد. عکس پایین قبل از برگزاری جشن عشای عالی پاپی در کلیسای جامع است.[۱۵]

کلیسای جامع مکزیکوسیتی

بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۰ کارهای مهندسی گسترده‌ای برای دستگیری و اصلاح آسیب‌ها و اعوجاج‌های ناشی از سرعت و وسعت ناهموار فرورفتگی ساختمان ناشی از نشست مداوم زمینی که روی آن قرار دارد، انجام شد. این کار با زهکشی دریاچه دره مکزیک آغاز شد که در سال ۱۶۰۷ آغاز شد و با کاهش سطح آب ناشی از پمپاژ آب برای استفاده توسط جمعیت به سرعت در حال گسترش مکزیکوسیتی ادامه یافت. آخرین تکیه گاه موقتی که در حین کارهای مهندسی نمای داخلی ساختمان را تغییر داده بود در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۰ برداشته شد.[۱۶][۳]

نمایی از خرابه‌های شهر تمپلو با پس‌زمینه موزه

سایت و موزه باستان‌شناسی معبد اصلی مرکز تئوکالی‌های باستانی است که اکنون درست در شمال شرقی زوکالو قرار دارد. در دهه ۱۵۲۰ توسط هرنان کورتس تخریب شد و مکان آن فراموش شد. مکان دقیق در اوایل قرن بیستم مشخص شد، اما تصمیم برای حفاری تا سال ۱۹۷۸ گرفته نشد، زمانی که کارگران برق تصادفاً یک دیسک سنگی هشت تنی را که الهه آزتک کویولکساوهکی را نشان می‌داد، پیدا کردند. در حفاری هرمی که در چندین لایه ساخته شده بود کشف شد. این نقطه ای است که طبق افسانه‌ها، آزتک‌ها نشان خود را دیدند تا از سرگردانی خود مستقر شوند، عقابی که بر روی کاکتوس گلابی خاردار نشسته بود و مار در منقارش بود، که امروزه هنوز نماد مکزیک است.[۲]

ساختمان ملی مونت د پیداد گروفروشی ملی است که در سال ۱۷۷۵ تأسیس شد و یکی از بزرگ‌ترین مغازه‌های دست دوم در جهان است.[۲] در این سایت خانه‌هایی وجود داشت که متعلق به آخرین فرمانروای آزتک، موکتزوما دوم، که هرنان کورتس پس از فتح آن را برای خود گرفت. این خانه‌ها در اصل از خیابان‌های امروزی ایزابل لا کاتولیکا، مادرو، تاکوبا و مونته دو پیداد امتداد داشتند و یکی از وقایع نگاران، سروانتس د سالازار را بر آن داشت تا اظهار کند که این اقامتگاه یک قصر نیست، بلکه شهر دیگری است.[۱۷]

رویدادهای قابل توجه در شمال زوکالو

[ویرایش]
نمای کلیسای سانتو دومینگو

سانتو دومینگو به کلیسای سانتو دومینگو و میدان مجاور آن اشاره دارد. هر دو در سه بلوک در شمال کلیسای جامع متروپولیتن مکزیک به دنبال خیابان جمهوریکا د برازیل با خیابان بلیزاریو دومینگوئز که این دو را از هم جدا می‌کند، واقع شده‌اند. در ضلع شمالی بلیزاریو دومینگز قرار دارد و رو به میدان است. این تنها چیزی است که از اولین صومعه که در اسپانیا جدید تأسیس شد باقی مانده است.[۱۸]در جنوب کلیسا پلازا سان دومینگو قرار دارد. از سمت غرب توسط درگاه مبشران[۲] که یک ستون توسکانی با طاق‌های گرد است، احاطه شده است. .[۲] کاتبان خدمات خود را به مشتریان بی سواد ارائه می‌دهند و اغلب خدماتی مشابه خدمات وکلا، مشاوران، و مشاوران مالی مجسمه جوزفا اورتیز دومینگز، قهرمان جنگ استقلال مکزیک در فواره ای در وسط میدان ایستاده است.[۱۷]

بخشی از نماهای کالج سابق سن ایلدفونسو که اکنون موزه است

کالج سان ایلدفونسو در حال حاضر یک موزه و مرکز فرهنگی است که به عنوان زادگاه جنبش دیوارنگاری مکزیکی در نظر گرفته می‌شود.[۱۹][۲۰]یک ایلدفونسو به عنوان یک مدرسه شبانه‌روزی معتبر یسوعی آغاز شد و پس از جنگ اصلاحات دوباره به عنوان مدرسه ملی مقدماتی اعتبار آموزشی به دست آورد. این مدرسه و ساختمان در سال ۱۹۷۸ به‌طور کامل تعطیل شدند، سپس در سال ۱۹۹۴ به عنوان موزه و مرکز فرهنگی بازگشایی شدند. دیگو ریورا و دیگران.[۲۱][۲۲]این مجموعه بین خیابان سن ایلدفونسو و خیابان جوستو سیرا در مرکز تاریخی مکزیکو سیتی واقع شده است.[۱۷]

مکان‌های قابل توجه در جنوب زوکالو

[ویرایش]
ساختمان دیوان عالی کشور

دیوان عالی دادگستری ملت درست در نزدیکی زوکالو، در گوشه‌های خیابان‌های پینو سوارز و کارانزا قرار دارد. بین سالهای ۱۹۳۵ و ۱۹۴۱ توسط آنتونیو مونوز گارسیا ساخته شد. قبل از فتح، این مکان برای مراسمی به نام «رقص پروازها» محفوظ بود که امروزه هنوز در پاپانتلا انجام می‌شود. . مالکیت آن در بیشتر دوره استعمار مورد مناقشه بود و در نهایت به محل بازار بسیار بزرگی به نام ال ولادور تبدیل شد.[۲۳]امروزه، ساختمان بازسازی‌شده، خانه فرهنگی بانامکس را در خود جای داده و به کاخ فرهنگ بانامکس تغییر نام داده.[۲۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Delegación Cuauhtémoc. "Delegación Cuauhtémoc Entorno" (به اسپانیایی). Archived from the original on 2018-06-12. Retrieved 2018-06-17.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Noble, John (2000). Lonely Planet Mexico City:Your map to the megalopolis. Oakland CA: Lonely Planet. ISBN 1-86450-087-5.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ "UNESCO World Heritage Sites Mexico City Historic Centre and Xochimilco". Retrieved 2008-08-30.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Mexicans protest nationwide against crime wave". Fox News. اوت 30, 2008. Archived from the original on September 1, 2008. Retrieved August 31, 2008.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Valdez Krieg, Adriana (September 2004). "Al rescate del centro histórico". Mexico Desconocido. 331. Archived from the original on 2009-03-05. Retrieved 2008-09-02.
  6. ↑ Horz de Via, Elena (1991). Guia Oficial Centro de la Ciudad de Mexico (به اسپانیایی). INAH - SALVAT. pp. 8–9. ISBN 968-32-0540-2.
  7. ↑ Lutz, Jurgen; Jochen Schurmann (2002). Patrimonio del Mundo America del Norte (به اسپانیایی). Vol. 1. Mexico: Plaza de Janes. pp. 246–257. ISBN 84-01-61896-7.
  8. ↑ Galindo, Carmen; Magdalena Galindo (2002). Mexico City Historic Center. Mexico City: Ediciones Nueva Guia. p. 99. ISBN 968-5437-29-7.
  9. ↑ "Spencer Tunick en Mexico". Archived from the original on 2008-08-31. Retrieved 2008-08-30.
  10. ↑ "Exposicion Ciudad de Mexico". Archived from the original on 2012-02-16. Retrieved 2008-08-31.
  11. ↑ Barba, Jesus (24 August 2008). "Concierto del Zocalo dejó 70 jovenes lesionados". Noticias Televisa. Archived from the original on 2009-03-05. Retrieved 2008-08-31.
  12. ↑ "Leftist's supporters paralyze Mexico City Center". NBC News. August 1, 2006. Retrieved 2008-08-31.
  13. ↑ Castellanos, Montiel Martín, Metropolitan Cathedral of Mexico City, Editorial Octavio Antonio Colmenares y Vargas, Mexico City (2012), pp.15-20
  14. ↑ Toussaint, Manuel, La Catedral de México, Porrúa, México (1973), p.43.
  15. ↑ See the program of events on the cathedral's official website accessed 28 March 2015.
  16. ↑ For a description of the works see Castellanos, Montiel Martín, Metropolitan Cathedral of Mexico City, Editorial Octavio Antonio Colmenares y Vargas, Mexico City (2012), pp.141-150.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Galindo, Carmen; Magdalena Galindo (2002). Mexico City Historic Center. Mexico City: Ediciones Nueva Guia. p. 51. ISBN 968-5437-29-7.
  18. ↑ Galindo, Carmen; Magdelena Galindo (2002). Mexico City Historic Center. Mexico City: Ediciones Nueva Guia. pp. 114–115. ISBN 968-5437-29-7.
  19. ↑ Galindo, Carmen; Magdelena Galindo (2002). Mexico City Historic Center. Mexico City: Ediciones Nueva Guia. pp. 86–91. ISBN 968-5437-29-7.
  20. ↑ Guia Oficial Centro de la Ciudad d Mexico. Mexico City: INAH-SALVAT. 1991. pp. 46–50. ISBN 968-32-0540-2.
  21. ↑ "San Ildefonso en el tiempo". Archived from the original on 2009-02-26. Retrieved 2009-04-24.
  22. ↑ "San Ildefonso en el tiempo". Archived from the original on 2009-02-26. Retrieved 2009-04-24.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Galindo, Carmen; Galindo, Magdalena (2002). Mexico City Historic Center. Ediciones Nueva Guia. pp. 127–128. ISBN 968-5437-29-7.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مرکز تاریخی مکزیکو سیتی موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مرکز_تاریخی_مکزیکو_سیتی&oldid=40855650»