محوطه دره کهمان

محوطه دره کهمان
کوه و آبشار - منطقه کهمان
نام	محوطه دره کهمان
کشور	ایران
استان	استان لرستان
شهرستان	شهرستان سلسله
بخش	مرکزی
اطلاعات اثر
نام محلی	کیه مو
نام‌های دیگر	کیمان
کاربری	محوطه
کاربری کنونی	تفریحی ، گردشگری
دیرینگی	دوران پیش از تاریخ ایران باستان
دورهٔ ساخت اثر	دوران پیش از تاریخ ایران باستان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت	۳۷۵۵
تاریخ ثبت ملی	۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰
اطلاعات بازدید
امکان بازدید	بله

دره کهمان مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان سلسله (در نزدیکی الشتر) در روستای دره تنگ علیا و دره تنگ سفلی و در محدوده شمال شرقی شهرستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۷۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دره کهمان در موقعیت جغرافیایی N335901 E482102 در استان لرستان (شهرستان سلسله) واقع است. محوطه کهمان یکی از معروفترین جاذبه های ژئوتوریسم در منطقه است. درختان سر به فلک کشیده و کهنسال، طبیعت زیبا، یخچال های دائمی، غارهای متعدد، گیاهان دارویی کمیاب، چشمه های زیاد و آب و هوای بسیار دلپذیر آن از جمله ویژگی های طبیعی این منطقه است.

واژه شناسی

نام گذاری منطقه «کهمان» به دوره های باستان باز می گردد که در آن پادشاهان و کیانیانی در بطنش به تفرج و خوشگذرانی می پرداخته اند. کهمان بر گرفته از واژه «کی امان» به معنای (امانگاه کیان - مامن پادشاه) است. کهمان در زبان محلی (لکی) ، «کیه مو» خوانده می شود.

در جایی دیگر آمده است که : واژه کهمان احتمالاً از ترکیب دو واژه (لکی و فارسی پهلوی) «کی» به معنای پادشاه و «مان» به معنای آمدن که در کل به معنای جایی است که پادشاهان به آنجا می آیند، ایجاد شده است.

پوشش گیاهی و زیست بوم

پوشش گیاهی این منطقه پوشیده از درختان کهن سال بلوط، گردو، انجیر، چنار، گلابی کوهی، زالزالک، زبان گنجشک، سیب، صنوبر، سپیدار، آلوی کوهی، و درختچه های گَوَن است. پهنه های کوهستانی منطقه کهمان، جنگل های انبوه و پوشش غنی گیاهی آن موجب شده که کهمان زیستگاه بسیار مناسبی برای حیوانات و پرندگان باشد. از جمله حیات وحش این منطقه میتوان به خرس، پلنگ، گرگ، کفتار، روباه، شغال، گورکن، سنجاب، سگ آبی، سمور، موش خرما، کل، بز، قوچ، میش، کبک کوهی، گراز، خوک، تیهو، کبک دری، گنجشک، بلدرچین، قرقاول، کلاغ و دیگر انواع خزندگان، پرندگان و بندپایان اشاره کرد.

عمر برخی از درختان گردو این منطقه به یکصد سال و قطر برخی از درختان این دره به چندین متر می رسد که در حال حاضر در مالیکت افراد محلی هستند.

لزوم حفاظت از محیط زیست منطقه اعم از پوشش گیاهی و جانوری بسیار احساس می شود. از طرفی مناطق پایین دست کهمان با بحران زباله های به جا مانده از مسافرین و گردشگران رو به رو است.

جستارهای وابسته

• فهرست آثار ملی ایران
• سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری