محمد شفیع کازرونی
محمدشفیع کازرونی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۷۰ |
| درگذشت | ۱۳۲۹ |
| آرامگاه | وادی السلام |
| ملیت | ایرانی |
محمد شفیع کازرونی، عالم جامع شیعی قرون سیزدهم و چهاردهم است.
زندگینامه
[ویرایش]تولد و پرورش
[ویرایش]در ۱۲۷۰ در کازرون متولد شد و تحت تربیت پدرش سید محمد تقی موسوی از زاهدان و عابدان بزرگ عصر خویش پرورش یافت.
یادگیری فقه و اصول
[ویرایش]در ۱۲۹۱ با پدرش به بوشهر رفت و از آنجا به عتبات عراق مشرف گردید و در سامرا نزد سید محمدحسن شیرازی (۱۲۳۰ـ۱۳۱۲) معروف به «میرزای بزرگ» به تحصیل فقه و اصول پرداخت و از شاگردان سرشناس میرزا شد.
مهارت خاص در پزشکی
[ویرایش]کازرونی در طب نیز اطلاعات وسیعی کسب کرد به طوری که معالجات عجیبی از او مشاهده می‌شد.
تدریس
[ویرایش]وی در حوزة درس عده‌ای از فضلا از جمله میرزاعلی آقا فرزند میرزای شیرازی نیز حاضر می‌شد و تا ۱۳۱۰ در سامرا بود و همان سال به بوشهر رفت. در بوشهر به تدریس و نشر احکام پرداخت و مرجع امور مردم از خاص و عام گردید.
مرگ و به خاک سپاری
[ویرایش]در ۱۳۲۹ با خانواده اش به زیارت عتبات رفت و در نجف بیمار شد و روز هفتم ربیع‌الاول همان سال وفات یافت و در وادی السلام به خاک سپرده شد. وی در فقه و اصول بسیار متبحر بود و تألیفاتی از او باقی‌مانده است.
فرزند
[ویرایش]فرزندش سید محمدتقی از فضلای سرشناس به شمار می‌رفت و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی و علا مه حاج حسن کبه بود. فرزند دیگر کازرونی سید محمد مهدی نه ماه پس از پدر در سامرا درگذشت و همانجا مدفون شد (آقابزرگ طهرانی ۱۴۰۴ جزء۱ قسم ۲ ص ۸۴۰ـ۸۴۱ همو ۱۳۶۲ش ص ۱۴۷ـ۱۴۸).
منابع
[ویرایش]محمدمحسن آقابزرگ طهرانی طبقات اعلام الشیعة جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر مشهد ۱۴۰۴ همو میرزای شیرازی: ترجمة هدیة الرازی الی الامام المجدد الشیرازی تهران ۱۳۶۲ ش.