محمدقاسم شادیشاه
محمدقاسم شادیشاه از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان صاحب‌نام اواخر سده نهم و اوایل سده دهم هجری است.[۱]
او اهل خراسان بود و در دوران سلطان ابوسعید گورکانی می‌زیست.[۲] محمدقاسم شادیشاه در نستعلیق‌نویسی مهارت تمام داشت اما کند‌نویس بود و اغلب میان او و میرعلی هروی خوشنویس بزرگ سده دهم معارضه روی می‌داد که به گستاخی شادیشاه منجر می‌شد.[۲]
قطعه‌ای از او با تاریخ ۹۵۵ ه. ق در کتاب «پیدایش خط و خطاطان» آورده شده‌است.[۳]
استادان
[ویرایش]او را از جمله شاگردان سلطان محمد نور[۲] و همچنین سلطان محمد خندان[۱] ذکر کرده‌اند.
شاگردان
[ویرایش]خوشنویسان صاحب‌نامی چون یاری هروی کاتب[۱] عیشی[۴] و محمدحسین باخرزی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده‌اند.
محل دفن
[ویرایش]در روستای مشهد ریزه در ۲۶ کیلومتری غرب تایباد در استان خراسان رضوی، مقبره‌ای معروف به «شاهزاده قاسم» وجود دارد که احتمال می‌رود مدفن او و برخی دیگر از خوشنویسان به‌نام سده دهم هجری باشد که اغلب از شاگردان و پیروان مکتبش بوده‌اند.[۵]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- وب‌گاه آفتاب -محمدقاسم شادیشاه[پیوند مرده]
- وب‌گاه راسخون- عیشی
- حاجی میرزا عبدالمحمد خان ایرانی. پیدایش خط و خطاطان چاپ مصر ۱۳۴۵
- وب‌گاه همسفران
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||